Φίλης: Η προκαταρκτική συμφωνία σηματοδοτεί την παραμονή της χώρας στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο

Με άρθρο του στην «Εφημερίδα» των Συντακτών, υπό τον τίτλο «Η παραμονή της κυβέρνησης της Αριστεράς προϋπόθεση για την έξοδο από τα μνημόνια«, ο Νίκος Φίλης ουσιαστικά «αδειάζει» την κυβέρνηση για το success story της αλλά και τη ρητορική της περί αντιμέτρων.

Όπως σημειώνει στο άρθρο του ο τέως υπουργός Παιδείας, «η προκαταρκτική συμφωνία για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, σηματοδοτεί την παραμονή της χώρας στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο. Τα αντίμετρα, που για πρώτη φορά συμφωνήθηκαν, είναι αναμφίβολα

θετικά, δεν είναι σίγουρο όμως ότι αρκούν για να θεραπεύσουν τον πόνο που θα συνεχίσουν να υφίστανται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα».

Σε άλλο σημείο υπογραμμίζει πως «η γ’ αξιολόγηση είναι επί θύραις, με την εμπειρία να δείχνει ότι και σε αυτή οι δανειστές θα πιέσουν για επιπλέον μέτρα λιτότητας και απορρύθμισης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων«.

Αναλυτικά το άρθρο του κ. Φίλη

Πρέπει να έχουμε συνείδηση της πραγματικότητας. Η προκαταρκτική συμφωνία για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, σηματοδοτεί την παραμονή της χώρας στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο. Τα αντίμετρα, που για πρώτη φορά συμφωνήθηκαν, είναι αναμφίβολα θετικά, δεν είναι σίγουρο όμως ότι αρκούν για να θεραπεύσουν τον πόνο που θα συνεχίσουν να υφίστανται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα.

Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι επί θύραις η γ’ αξιολόγηση, με την εμπειρία να δείχνει ότι και σε αυτή οι δανειστές θα πιέσουν για επιπλέον μέτρα λιτότητας και απορρύθμισης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων.

Η κυβέρνηση, εν όψει του Eurogroup της 22ας Μαΐου, πρέπει να επιδιώξει με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τη ρύθμιση για το χρέος, τώρα που οι πιστωτές δεν μπορούν να επικαλούνται ως δικαιολογία καθυστερήσεις εκ μέρους της ελληνικής πλευράς. Όχι για να φιλοτεχνηθεί μια νέα «αφήγηση» ή ένα αριστερό success story, αλλά γιατί χωρίς ρύθμιση του χρέους η έξοδος από τα μνημόνια είναι εξαιρετικά αμφίβολη.

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση οφείλει να ξεδιπλώσει ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης της οικονομίας με επίκεντρο την αντιμετώπιση της ανεργίας, ανόρθωσης του κοινωνικού κράτους και εκσυγχρονισμού των θεσμών. Ειδικά για το τελευταίο, που συγκροτεί ένα ευρύ πεδίο παρεμβάσεων εκτός μνημονιακών δεσμεύσεων, οποιαδήποτε περαιτέρω καθυστέρηση ή υποχώρηση θα καταλογιστεί ως αδικαιολόγητη πολιτική αναποφασιστικότητα.