Ανεχθήκαμε την ακροαριστερή τρομοκρατία, θα ανεχθούμε και τη ναζιστική Χρυσή Αυγή;

Τα οδυνηρά επεισόδια που συγκλονίζουν τις τελευταίες εβδομάδες τη Χαλκιδική, με την πρωτοφανή επίθεση κουκουλοφόρων κατά των εργαζομένων στα ορυχεία χρυσού και τις υπεραντιδράσεις τόσο της αστυνομίας όσο και των κατοίκων στην αστυνομική επιχείρηση, δυστυχώς καταδεικνύουν ότι σε εποχές βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, καλλιεργούνται φαινόμενα, που ίσως αποδειχθούν εξαιρετικά επικίνδυνα και για το κράτος αλλά και για την κοινωνική συνοχή.

Είναι προφανές το είχαμε διαπιστώσει και στην Κερατέα προ διετίας, ότι

διαμορφώνονται στις τοπικές, κι όχι μόνον, κοινωνίες μορφές ριζοσπαστικοποίησης κι άρνησης της κρατικής εξουσίας, που μπορεί να οδηγήσουν σε βαθιά κοινωνική αναταραχή.

Δυστυχώς η ελληνική κοινωνία, που δοκιμάζεται από μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, από την οποία ουδείς μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, βρίσκεται στα πρόθυρα ενός νέου οιονεί εθνικού διχασμού. Επί σειράν ετών διάφοροι ανέχθηκαν ή και εξέθρεψαν φαινόμενα βίας και ανυπακοής στο όνομα ενός δήθεν «δημοκρατικού δικαιώματος», που ουδεμία σχέση με την δημοκρατία, την ελευθερία και τη νομιμότητα είχε.

Από την επέκταση του χουλιγκανισμού στα γήπεδα, τις αυθαίρετες καταλήψεις οδών και δημοσίων κτιρίων, τις συχνά καταστροφικές καταλήψεις Σχολείων και Πανεπιστημίων μέχρι τις σκληρές αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών στον κρατικό έλεγχο, (Ιερισσός, Κερατέα, Ρέθυμνο κοκ), και τις τρομοκρατικές επιθέσεις, που γίνονται δυστυχώς δεκτές με ανοχή αν όχι κι αποδοχή από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, στο όνομα διαφόρων αριστερών ιδεωδών, είναι σαφές ότι η βία έχει γίνει μέρος της κοινωνικής πραγματικότητας. Η κοινωνία μας έχει εθισθεί στη βία. Και την ίδια ώρα έχουμε ένα νέο, άκρως επικίνδυνο επίσης φαινόμενο, που αναπτύσσεται με την μορφή τη ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Ως αντίδραση στη βία, που εκπορεύεται από την άκρα Αριστερά, η Χρυσή Αυγή, εκμεταλλευόμενη το σοβαρό πρόβλημα έλλειψης ασφαλείας, κοινωνικής συνοχής κι εγκληματικότητας, που προκάλεσε η παρουσία εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, αναπτύσσει με γοργούς ρυθμούς την δικής της αντίθεση με συχνά βίαιο κι ακραίο τρόπο στην αριστερά.

Οι δηλώσεις του υποψηφίου της Χρυσής Αυγής κ. Πλατανιώτη, που μεταδόθηκαν μάλιστα από τον βρετανικό τηλεοπτικό σταθμό Channel 4, έκαναν τον γύρο του κόσμου και προκάλεσαν αλγεινές εντυπώσεις για το πώς διαμορφώνεται η κατάσταση στην χειμαζόμενη Ελλάδα. Ο κ. Πλατανιώτης κι οι ομοιδεάτες του ισχυρίστηκαν ότι θα έπρεπε να κάνουμε τους μετανάστες, «σαπούνια και αμπαζούρ», όπως έκαναν οι Ναζί τους Εβραίους στα στρατόπεδα του Νταχάου και του Αουσβιτς. Οι ναζιστικές αυτές απόψεις, που έκαναν πάταγο, επιχειρήθηκε από ορισμένους να αποδοθούν σε κάποιον κακόγουστο, έστω, αστεϊσμό. Αλλά η αλήθεια είναι ότι οι παρανοϊκές αυτές απόψεις δεν μπορούν να είναι αντικείμενο αστεϊσμού από κανονικούς ανθρώπους. Όπως δεν μπορεί να είναι αστείο η ανακοίνωση της τοπικής επιτροπής Ρόδου της Χρυσής Αυγής, που μιλά για «ανθέλληνες αριστερούς», που θα έπρεπε να σταλούν στο στρατόπεδο της Μακρονήσου, που πρέπει να ξανανοίξει, για να επανεκπαιδευθούν.

Αυτές είναι πεποιθήσεις που καταδεικνύουν ότι, όπως επί χρόνια ανεχθήκαμε την ακροαριστερή τρομοκρατία στην Ελλάδα και το αντάρτικο πόλεων, έτσι ανεχόμαστε τώρα ένα καθαρά ναζιστικό κόμμα, που δεν υφίσταται πουθενά αλλού στην Ευρώπη.

Είναι προφανές ότι τα άκρα κι η ριζοσπαστικοποίηση αρχίζουν να κυριαρχούν σε μια χώρα, όπου το κατεστημένο πολιτικό σύστημα καταρρέει υπό το βάρος της ανεπάρκειας και της διαφθοράς του. Κι αυτό εμπεριέχει, εκ των πραγμάτων, το σπέρμα ενός νέου εθνικού διαχασμού και μιάς ανεξέλεγκτης κοινωνικής αναταραχής, που μπορεί να πυροδοτηθεί κι από μια άνευ προηγουμένου φτώχεια, που συνεχώς διευρύνεται στην κοινωνία μας.