H Βασιλική Καρακώστα, με την «κουρελού» της, μας πάει στις ρίζες της μουσικής

Άρχισε να τραγουδά για να κλέψει την προσοχή του αγαπημένου της παππού που ήταν ψάλτης. Ανάμεσα σε πολλά πολλά εγγόνια, τα κατάφερνε. Ούτε πέντε χρονών, τότε, η Βασιλική Καρακώστα, άνοιγε τα χέρια της, στριφογύριζε στη μέση της αυλής του σπιτιού της στο μικρό παραθαλάσσιο χωριό της, τη Γλύφα, τραγουδώντας. Όλοι στην οικογένεια της ασχολούνταν με τη μουσική.

Συνέχισε να τραγουδά στα οικογενειακά τραπέζια, στο σχολείο, στους φίλους τους, στα πανηγύρια. Παράλληλα, πήγαινε στο ωδείο, σπούδαζε πιάνο, φωνητική και βυζαντινή μουσική, συμμετείχε σε παραδοσιακές ορχήστρες

όπως η “Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας”. Όταν τελειώνοντας το σχολείο, όλοι την ενθάρρυναν να γίνει τραγουδίστρια, εκείνη απάντησε «α, γίνεται και επαγγελματικά αυτό;».

Μετακόμισε στην Αθήνα. Μαθήτευσε, δούλεψε σκληρά, συνεργάστηκε από το 2001 με σπουδαίους συνθέτες και τραγουδοποιούς. Στα δικά μου μάτια και αυτιά πάνω της, πιο πολύ από όλους, «έγραψαν» ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Νίκος Παπάζογλου, ο Πετρολούκας Χαλκιάς και ο Νίκος Πορτοκάλογλου. Ο τελευταίος της έγραψε τον πρώτο της δίσκο “Σβούρα και άλλες Ιστορίες” που κυκλοφόρησε το 2008.

Έκτοτε η Βασιλική έκανε μια επιλογή. Αντί για την πεπατημένη της μουσικής, προτίμησε τους «χωματόδρομους». Καθυστερεί να φτάσει, σκοντάφτει, ταλαιπωρείται αλλά ξέρει πως στα ομορφότερα ξέφωτα και στις πιο ονειρεμένες παραλίες, σε βγάζουν τα απόκρημνα μονοπάτια κι όχι οι αυτοκινητόδρομοι. Αποφάσισε να μελετήσει το ελληνικό μουσικό dna. Ψάχνει, ακούει, αναλύει ένα ένα τα κομμάτια του.

Παραδοσιακά, θρακιώτικα, ηπειρώτικα, μακεδονίτικα, ποντιακά, μικρασιάτικα, ρεμπέτικα, ελαφρολαϊκά, ροκ, όλα τα αγαπά, όλα τα τραγουδά με ενορχηστρώσεις σύγχρονες, μοντέρνες, φρέσκες. Αυτές οι «πειραγμένες» ενορχηστρώσεις είναι το εύρημά της για να κάνει τα νέα παιδιά να αγαπήσουν όλες τις πλευρές της ελληνικής μουσικής κουλτούρας.

«Κουρελού» ονόμασε τις παραστάσεις της σε όλη την Ελλάδα, σε πόλεις, σε χωριά, σε μπαρ, πλατείες, ωδεία, θέατρα και συναυλιακούς χώρους. Όπως η κουρελού υφαίνεται με πολλά διαφορετικά υφάσματα, έτσι και το όνειρο της Βασιλικής είναι μπολιασμένο με ετερόκλητα ακούσματα. Νιώθει πως «στις ρίζες της ελληνικής μουσικής υπάρχει η λεβεντιά, η περηφάνια, η αρχοντιά που έχουμε όλοι ανάγκη σήμερα, πιο πολύ από ποτέ».

Πριν λίγες εβδομάδες κυκλοφόρησε ο τελευταίος της δίσκος «Τα επικίνδυνα» από το ομώνυμο ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη, που μελοποίησαν ο βιολοντσελίστας Κωνσταντίνος Μπουντούνης και η βιολονίστα Λυδία Μπουντούνη οι οποίοι υπέγραψαν τους στίχους και τη μουσική σε όλα τα καινούργια τραγούδια του δίσκου.

Για κάποιους είναι η δύναμη της φωνής της, για άλλους είναι το πείσμα της να ξεσκονίσει τις ρίζες της ελληνικής μουσικής, αυτό που τους συγκινεί στη Βασιλική Καρακώστα. Δεκτά και τα δύο. Είναι, όμως, κι εκείνο το χάρισμα που έχει ανεβαίνοντας στη σκηνή, να μαλακώνει τον πόνο σου και να γλεντά τη χαρά σου. Να σε λυτρώνει. Αυτό κι αν δεν είναι συγκινητικό. Και πολύτιμο.

*[Τις τρεις ερχόμενες Κυριακές, 24 Φεβρουαρίου, 3 και 10 Μαρτίου η Βασιλική Καρακώστα, ο Κωνσταντίνος Μπουντούνης, η Λυδία Μπουντούνη θα τραγουδήσουν και θα παίξουν τις κιθάρες, το kajon, το βιολί,κ το βιολοντσέλο, το ντέφι, και το ντατούλι τους, στο Nueva Trova (Αθηνάς και Βλαχάδα 9, Μοναστηράκι)].

Follow on Twitter: @elenapapad