AP: Ο Τσίπρας δυσκολεύεται να εκτελέσει τα πολιτικά ακροβατικά του κόλπα

Στην εύθραυστη κυβερνητική συμμαχία και στους «ακροβατισμούς» του Αλέξη Τσίπρα επικεντρώνεται δημοσίευμα του Associated Press, απαριθμώντας του πονοκέφαλους που προστίθενται όσο περνάει ο καιρός στον Έλληνα πρωθυπουργό.

Όπως επισημαίνει, όσο περνούν οι ημέρες, ο Τσίπρας

δυσκολεύεται να εκτελέσει τα πολιτικά ακροβατικά του κόλπα. Τα μέτωπα που έχει να αντιμετωπίσει είναι δύο και μάλιστα αντικρουόμενα: τα κόμματα της αντιπολίτευσης του ζητούν να διαπραγματευτεί με την Τρόικα για να κλείσει τη συμφωνία και κάποια μέλη του κόμματός του απαιτούν να διακοπεί κάθε σχέση με τους δανειστές και να προχωρήσει η Ελλάδα σε εναλλακτικούς δρόμους που περιλαμβάνουν και ένα άλλο νόμισμα.

Πρόκειται για την «ανταρσία της δραχμής», υπογραμμίζει το δημοσίευμα, και αναφέρεται στα μέλη της αριστερής πτέρυγας του κυβερνώντος κόμματος που επιδιώκουν, πέραν όλων των άλλων, και την επιστροφή της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα.

«Ο Τσίπρας, ωστόσο, έχει μια πιεστική προτεραιότητα από το να κλείσει άμεσα μια συμφωνία. Αυτό που επιθυμεί είναι να ελέγξει το κόμμα του και να αντιμετωπίσει τους αρνητές του μνημονίου που τον κατηγορούν ότι παραιτήθηκε από τις βασικές αρχές του κόμματος» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Από την πρώτη ψηφοφορία των προαπαιτούμενων στη Βουλή και μετά, τα μέλη της Αριστερής Πλατφόρμας δεν παραλείπουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Είτε καταψηφίζοντας τους νόμους που φέρνει η κυβέρνηση, είτε με δηλώσεις του απέναντι στις αποφάσεις του Μαξίμου. Το άρθρο κάνει ιδιαίτερη μνεία στον Παναγιώτη Λαφαζάνη και την ομιλία του κατά τον εορτασμό των πέντε ετών από τη δημιουργία του ιστότοπου «Iskra».

Από τη μεριά του ο Τσίπρας γνωρίζει και το παραδέχεται δημόσια πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε ποτέ να γίνει ένα ενιαίο κόμμα, καθώς, εξαρχής, δημιουργήθηκε από την ένωση μιας δωδεκάδας μικρότερων κομμάτων και είδε τα ποσοστά τους να αυξάνονται με γεωμετρικούς ρυθμούς μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, η αβεβαιότητα θέτει ερωτήματα ως προς την ικανότητα της Ελλάδας (ή την ανάγκη) να υπομείνει άλλα δύο χρόνια σκληρής λιτότητας και πολιτικών μνημονιακής κατεύθυνσης που ήδη έχουν προκαλέσει ζημιά στην οικονομία και έχουν αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό της χώρας.