Ξεπεσμός χωρίς τέλος

Είτε ρομαντικός είναι ο Πρόεδρος της Βουλής, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, είτε πιστεύει ότι λειτουργώντας «χαλαρά» θα έλθουν στο φιλότιμο οι πρωταίτιοι των σκηνικών της ντροπής είτε δεν έχει ακόμη καταλάβει σε ποιας πολιτικής ποιότητας Βουλή προεδρεύει. Ισως αυτός είναι και ο λόγος, που ως τώρα δεν έλαβε τα δέοντα μέτρα ώστε «να μην καεί το μπορντέλο Βουλή», όπως απαιτούσαν πέρυσι το φθινόπωρο οι Αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος. Γιατί, χωρίς αμφιβολία, η Βουλή, ιδεολογικά, πνευματικά, πολιτιστικά, ηθικά, πολιτικά φλέγεται!
Τριάντα πέντε χρόνια πολιτικός συντάκτης, παρακολουθώντας στη Βουλή όλα τα μείζονα θέματα, που τίθενται σε διάλογο και ψηφοφορία, επειδή πιστεύω ότι εκεί γεννώνται οι ειδήσεις -και όχι στο τηλέφωνο, από τους «δικούς μου» και από τις διαρροές- τέτοιο επίπεδο πολιτικού δυναμικού δεν θυμάμαι. Ακόμη κι όταν ανατρέχω στα αρχεία της Βουλής για την περίοδο της αποστασίας -πρόκριμα για τα επερχόμενα δεινά της επτάχρονης δικτατορίας- όπου η κατάσταση ήταν εξόχως φορτισμένη με τις αλλεπάλληλες κυβερνήσεις των ταγών της Ενωσης Κέντρου εναντίον του Γ. Παπανδρέου -διάβαζε του Αντρέα- δεν βρίσκω να έχουν ανταλλαγεί χυδαίοι χαρακτηρισμοί, ύβρεις πεζοδρομιακές και νταηλίκια λιμανιάτικα. Και φυσικά, επειδή αυτοί οι εκπρόσωποι του έθνους είχαν ζήσει στο πετσί τους τον Εμφύλιο, ούτε λόγος για «γουναράδικα» και για «κρεμάλες».
Ακόμη κι όταν έλειψε ο Ανδρέας στο Χέρφιλντ και ο περιώνυμος «αντ’ αυτού» Μένιος Κουτσόγιωργας «γαβγιζε» αντί να αγορεύει από βήματος, ομολογώ ότι τέτοιες ύβρεις, τόσες φρικτές απειλές -κατάλοιπα του τραγικού Εμφύλιου- δεν ακούστηκαν από το στόμα του. Ενα «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» είπε και το έσερνε ως όνειδος ως την τελευταία πνοή του στην αίθουσα του Ειδικού Δικαστηρίου.
Ποιοι είναι αυτοί που πήραν την ψήφο των Πολιτών και την κάνουν χυδαιολογήματα σε κάθε συνεδρίαση; Και ποιοι πολίτες δέχονται να εκπροσωπούνται από τέτοια κοινωνικά και πολιτικά κατακάθια; Αυτός ο άγριος ξεπεσμός δεν φαίνεται να έχει τέλος. Εχουν πάρει φόρα-κατηφόρα οι χυδαίοι που πιθανότατα έτσι εκφράζονται και στο σπίτι τους αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί, μέσα στη Βουλή. Το χειρότερο είναι ότι δεν είμαι καθόλου αισιόδοξη, αν ο Πρόεδρος αποφασίσει να δώσει εντολή να απομακρυνθούν οι θλιβεροί υβριστές από βήματος, έστω και διά της βίας, ότι δεν θα μετατραπεί σε ροντέο το Κοινοβούλιο.
Αυτό πάντως που φαίνεται σχεδόν τραγικό για την περίπτωση είναι η εντολή να σβήνονται από τα πρακτικά οι χυδαίες εκφράσεις, οι ύβρεις, οι απειλές κατά τη διαδικασία των εργασιών στη Βουλή. Για λόγους «ηθικής τάξης» προς τον Ιστορικό του μέλλοντος, ελέχθη. Αγνοούν ίσως ότι ο Τύπος καταγράφει τα πάντα αλλά και ότι ο Ιστορικός του μέλλοντος θα έχει στη διάθεσή του χιλιάδες ηλεκτρονικές πηγές που θα αναπαραστούν το τελευταίο σκαλί στο οποίο έχει κατέλθει η Βουλή συριζαίων, χρυσαυγιτών και ΑΝ.ΕΛ