Στον Τύπο της Κυριακής: Τα υπόγεια ρεύματα της κάλπης - Υποχωρεί η ψήφος τιμωρίας

Η πρόβλεψη ότι το νέο πολιτικό σκηνικό, που θα προκύψει από τις κάλπες της 6ης Μαΐου, δεν θα έχει καμία σχέση με αυτό που επικράτησε τα 38 χρόνια της μεταπολιτευτικής μας Ιστορίας είναι πλέον κοινή για αυτούς που διαβάζουν προσεκτικά τις προεκλογικές έρευνες. Αν και η δημοσιοποίηση συγκεκριμένων στοιχείων απαγορεύεται βάσει του νόμου τις τελευταίες δύο εβδομάδες προ των εκλογών, τα πολιτικά συμπεράσματα που εξάγονται είναι ιδιαίτερα χρήσιμα και διαφωτιστικά για το σκηνικό που πιθανότατα θα δούμε από την επομένη των εκλογών. Βασικό στοιχείο του νέου πολιτικού σκηνικού θα είναι η ύπαρξη ενός μόνο μεγάλου κόμματος και ο πολυκερματισμός των δύο παρατάξεων (Κεντροδεξιά - Κεντροαριστερά) σε βαθμό που θα καθιστά αναπόφευκτη την ανασύνθεσή τους. Τα κριτήρια με τα οποία θα προσέλθουν οι ψηφοφόροι στις κάλπες ποικίλλουν και διαπερνούν και τις δύο παρατάξεις. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των κεντροδεξιών ψηφοφόρων βασικό κριτήριο αποτελεί η καλύτερη επιλογή για τη διακυβέρνηση του τόπου, ένα υπολογίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων όμως θα προσέλθει στην κάλπη με τιμωρητικές διαθέσεις και αίτημα την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο. Αντίστοιχα, στην Κεντροαριστερά ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων ψηφίζει επίσης με στόχο τη διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς ωστόσο να συνδέει αυτή την απόφασή του αποκλειστικά με την υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ. Σε αρκετούς ερευνητές προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πλέον ένα σημαντικό ποσοστό αυτών που επιλέγουν να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ το πράττουν θεωρώντας ότι θα συμβάλουν έτσι στη διακυβέρνηση της χώρας. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς ψηφοφόρους της Δημοκρατικής Αριστεράς, αλλά και μικρότερων αριστερών κομμάτων που διακηρύσσουν ότι επιθυμούν τη συμμετοχή τους σε μια συμμαχική κυβέρνηση της επόμενης μέρας. Η αντιμνημονιακή-τιμωρητική ψήφος πάντως παραμένει πλειοψηφική στο χώρο της Κεντροαριστεράς, γεγονός που φέρνει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση το ΠΑΣΟΚ και προσωπικά τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Επιπροσθέτως, η συμπεριφορά του εκλογικού
σώματος δεν είναι ενιαία και με βάση τα γεωγραφικά κριτήρια. Στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη)
τα δύο μεγάλα κόμματα εμφανίζουν χαμηλά ποσοστά σε σχέση με προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις,
ενώ στην περιφέρεια το φαινόμενο αυτό υποχωρεί κατάτι στις μεγάλες πόλεις. Πιο