Η Θέση μας: Η πραγματική μεταρρύθμιση

Οι εικόνες χάους και εγκατάλειψης που κατέγραψε η αυτοψία του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής στα δικαστήρια, που στεγάζονται στα κτίρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, με χιλιάδες στοιβαγμένους φακέλους δικογραφιών, αποτυπώνουν με τον πιο παραστατικό τρόπο την απαράδεκτη υστέρηση της ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης για το πέρασμά της στην ψηφιακή εποχή, αλλά και εξηγούν σε μεγάλο βαθμό γιατί υπάρχει ακόμα η γραφειοκρατία που εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τον πολίτη, όπως συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση με τις καθυστερήσεις στην εκδίκαση των υποθέσεων και την καθαρογραφή των αποφάσεων.

Βεβαίως, δεν είναι μόνο ο τομέας των δικαστηρίων όπου παρατηρούνται τέτοιου είδους φαινόμενα. Από την ταλαιπωρία των ασθενών και των συγγενών τους στα νοσοκομεία και το σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης μέχρι το αλαλούμ που επικρατεί στις οικονομικές εφορίες και από τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις των υπουργείων, που μετατρέπουν σε γολγοθά τη διεκπεραίωση μιας υπόθεσης, μέχρι τις αναχρονιστικές διαδικασίες που αποθαρρύνουν την επιχειρηματικότητα, οι καθημερινές ιστορίες ελληνικής γραφειοκρατικής τρέλας επιβεβαιώνουν ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί ακόμα πολύ δρόμο για να ξεπεράσει αυτά τα προβλήματα και να πλησιάσει το επίπεδο που έχει η Δημόσια Διοίκηση των άλλων προηγμένων χωρών.

Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι η πραγματική μεταρρύθμιση στο Δημόσιο περνά υποχρεωτικά μέσα από την πλήρη ψηφιοποίηση και την on line διασύνδεση των δημοσίων υπηρεσιών και λειτουργιών, σε συνδυασμό με την αποτελεσματική καταπολέμηση της μάστιγας της γραφειοκρατίας, προκειμένου να σταματήσει επιτέλους η ταλαιπωρία του πολίτη και να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα.

Η ουσιαστική εξυγίανση του κράτους δεν μπορεί να γίνει μόνο με την αναγκαία αξιολόγηση του προσωπικού και την επίσης απαραίτητη μείωση των απαιτούμενων υπογραφών και διοικητικών πράξεων. Χρειάζεται η πλήρης μηχανοργάνωση και η ψηφιοποίηση του συνόλου της Δημόσιας Διοίκησης, πράγμα το οποίο δεν θα συμβάλει μόνο στη μείωση της γραφειοκρατίας, αλλά και στην εμπέδωση της διαφάνειας και την εξάλειψη των φαινομένων διαφθοράς.

Είναι αυτονόητο πως η υλοποίηση της ψηφιακής εποχής αποτελεί υποχρέωση της Πολιτείας, ανεξάρτητα από Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, προκειμένου να προχωρήσει η χώρα στο δρόμο της πολυπόθητης ανάκαμψης. Δεν χρειάζεται να μας το ζητήσουν καμία τρόικα και κανένα ΔΝΤ ως προαπαιτούμενα για τη χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Είναι όμως ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.