Διαβάστε στον ΕΤτΚ: Οι 4+1 φόβοι του ΣΥΡΙΖΑ για τη διπλή εκλογική μάχη

Στις περισσότερες περιφέρειες οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύουν να μην περάσουν καν στο δεύτερο γύρο, σενάριο που αποτελεί το μείζονα εφιάλτη για το κόμμα του Αλ. Τσίπρα

Σε ναρκοπέδιο εξελίσσεται η διπλή εκλογική αναμέτρηση για τον ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που η προεκλογική περίοδος μπαίνει στην τελική ευθεία και όλα τα κόμματα καλούνται να ξεδιπλώσουν τη στρατηγική τους.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, διά του Αλέξη Τσίπρα, παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα τη σύνθεση του ευρωψηφοδελτίου της και πλέον ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και οι συνεργάτες του ευελπιστούν να σταματήσουν οι διαδοχικές κρίσεις εσωστρέφειας που έχουν τραυματίσει το προφίλ αλλά και την εκλογική δυναμική της Κουμουνδούρου.

Εξάλλου, αυτές τις εκλογές αλλιώς τις περίμενε ο ΣΥΡΙΖΑ και αλλιώς εξελίχθηκαν. Ο Αλ. Τσίπρας ήταν ο πρώτος που παρουσίασε τους βασικούς υποψήφιους του κόμματος σε μεγάλους δήμους και περιφέρειες, ώστε οι έχοντες το χρίσμα να ξεκινήσουν προεκλογική εκστρατεία νωρίτερα από τους ανθυποψηφίους τους. Αυτό, όμως, δεν βοήθησε καθόλου, καθώς οι αυτοδιοικητικές εκλογές μάλλον δεν… πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ίδιο σκηνικό παραλίγο να τινάξει το κόμμα στον αέρα και σε ό,τι αφορά το ευρωψηφοδέλτιο. Αν και ο πρόεδρος του κόμματος είχε από πολύ νωρίς ξεκινήσει τις συζητήσεις και τα ραντεβού για τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, τελικά η ευρωλίστα σβηνόταν και ξαναγραφόταν ως την τελευταία στιγμή βυθίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην εσωστρέφεια.

Ο φόβος του καναπέ

Ενόσω, λοιπόν, η προεκλογική περίοδος μπαίνει στην τελική ευθεία, στην Κουμουνδούρου αναλύουν όλα εκείνα τα σημεία που μπορεί να αποδειχθούν η «αχίλλειος πτέρνα» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Πρώτος και κύριος φόβος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποχή. Στην Κουμουνδούρου, προ μηνών, προέβλεπαν ότι η κυβέρνηση θα δρομολογεί συνεχώς, λόγω της επιμονής των δανειστών, σκληρά «μνημονιακά» μέτρα και, ως εκ τούτου, διέκριναν ότι οι πολίτες θα ήθελαν, στην πλειονότητά τους, να «μαυρίσουν» τα κυβερνητικά κόμματα αλλά και τους υποψηφίους τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ωστόσο, όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι για τους δήμους και τις περιφέρειες οι ψηφοφόροι επιμένουν… αυτοδιοικητικά και όχι πολιτικά, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. μάχονται για την πρώτη θέση σε όλες τις δημοσκοπήσεις όσον αφορά στις ευρωεκλογές.
Παράλληλα, οι σφυγμομετρήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες είναι απρόθυμοι να συμμετάσχουν στις διαδικασίες, ενώ στις ευρωεκλογές μπορεί να σημειωθεί ρεκόρ αποχής, καθώς οι ετεροδημότες δύσκολα θα ξοδευτούν ξανά προκειμένου να μεταβούν εκ νέου στους τόπους καταγωγής τους για να ψηφίσουν για την Ευρωβουλή. Ετσι, δεν είναι τυχαίο ότι ο Αλ. Τσίπρας, στις ομιλίες του, διαρκώς καλεί τους ψηφοφόρους «να σηκωθούν από τον καναπέ» και να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία.

Το… Βατερλώ
Συν τοις άλλοις, σε πονοκέφαλο εξελίσσονται για τον ΣΥΡΙΖΑ οι αυτοδιοικητικές εκλογές, καθώς ο χάρτης της πρώτης Κυριακής μπορεί να διαμορφώσει καθοριστικά τις εντυπώσεις και να «τελειώσει» την προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές.
Παρά τις εκτιμήσεις της Κουμουνδούρου, όλοι οι υποψήφιοι του κόμματος -ειδικά στις περιφέρειες- εμφανίζονται αδύναμοι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο να μην πάρει ούτε μία περιφέρεια! Μάλιστα, σαν να μην έφταναν αυτά, στις περισσότερες περιφέρειες οι υποψήφιοι της Κουμουνδούρου κινδυνεύουν να μην περάσουν καν στο δεύτερο γύρο, σενάριο που αποτελεί το μείζονα εφιάλτη για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις που έχουν φτάσει στο επιτελείο του Αλ. Τσίπρα, τουλάχιστον οι μισοί υποψήφιοι δύσκολα περνούν στο δεύτερο γύρο. Συγκεκριμένα, φόβοι εκφράζονται για τους: Θέμη Μουμουλίδη (Δυτική Μακεδονία), Μπενέτο Σπύρου (Νότιο Αιγαίο), Μιχάλη Κριτσωτάκη (Κρήτη), Δέσποινα Χαραλαμπίδου (Κεντρική Μακεδονία), Θόδωρο Γαλιατσάτο (Ιόνια Νησιά) και Αγλαΐα Κυρίτση (Βόρειο Αιγαίο).
Η ίδια προοπτική προδιαγράφεται και για τους τρεις μεγάλους δήμους, αφού ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης στην Αθήνα βρίσκεται σταθερά πίσω από τους Γιώργο Καμίνη και Αρη Σπηλιωτόπουλο, ο Θοδωρής Δρίτσας βλέπει τη δεύτερη θέση να χάνεται από τον Γιάννη Μώραλη, ενώ στην τρίτη θέση με μεγάλη διαφορά από τους δύο πρώτους (Γιάννη Μπουτάρη - Σταύρο Καλαφάτη) βρίσκεται ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης στη Θεσσαλονίκη.
Για την ακρίβεια, στον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζουν μόνο για δύο περιφέρειες: την Αττική με τη Ρένα Δούρου και την Πελοπόννησο με τον Οδυσσέα Βουδούρη. «Τουλάχιστον, εκεί ξέρουμε ότι οι υποψήφιοί μας θα περάσουν στο δεύτερο γύρο», εξομολογείται στέλεχος του κόμματος, που παραδέχεται το Βατερλώ του ΣΥΡΙΖΑ.

Η εσωστρέφεια

Ο τρίτος μεγάλος φόβος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ είναι τα φάλτσα των στελεχών αλλά και η εσωστρέφεια που πάντα καραδοκεί στην Κουμουνδούρου. Ηδη, η αξιωματική αντιπολίτευση ακόμη προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της από τη σύγκρουση κορυφής μεταξύ του Αλ. Τσίπρα και του Παναγιώτη Λαφαζάνη για το νόμισμα, αλλά και από το φιάσκο με το ευρωψηφοδέλτιο μετά την απόσυρση της Σαμπιχά Σουλεϊμάν και του Αχμέτ Κουρτ, όπως και τις προκλητικές δηλώσεις των υποψήφιων ευρωβουλευτών Δημήτρη Χριστόπουλου και Στέλιου Κούλογλου για τη μειονότητα της Θράκης και το Μακεδονικό αντιστοίχως.
Η γραμμή άμυνας της ηγεσίας του κόμματος είναι πως «τα μέσα της διαπλοκής μάς πολεμούν», ενώ ο Αλ. Τσίπρας διαρκώς κάνει λόγο για «παπαγαλάκια του Μνημονίου» και καλεί τους πολίτες «να κλείσουν την τηλεόραση».

Η οικονομική παγίδα

Εκτός όλων των παραπάνω, η διπλή εκλογική αναμέτρηση του Μαΐου θα διεξαχθεί σε ένα κλίμα εντελώς διαφορετικό από εκείνο που είκαζαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση δεν υποχρεώθηκε να πάρει μέτρα, ενώ η έξοδος στις αγορές, το πρωτογενές πλεόνασμα και η «δειλή» μείωση της ανεργίας διαμορφώνουν κλίμα αισιοδοξίας στην κοινωνία και την οικονομία.
Ετσι, τα επιχειρήματα της Κουμουνδούρου και η πολιτική της επένδυσης στον άξονα Μνημόνιο - αντιμνημόνιο θαμπώνουν και δεν συνεγείρουν τόσους ψηφοφόρους όσους υπολόγιζε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βεβαίως, ο Αλ. Τσίπρας παραμένει θιασώτης της πόλωσης και διαμηνύει, μέσω των συνθημάτων του κόμματος, ότι «στις 25 Μαΐου ψηφίζουμε για τη ζωή μας». Ομως, οι δημοσκοπήσεις κάθε άλλο παρά «περίπατο» για τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν…

Το μεγάλο… λάθος

Τελευταίος αλλά όχι ασήμαντος φόβος για την Κουμουνδούρου είναι το… αυτογκόλ. Ο φόβος, δηλαδή, πως είτε ο Αλ. Τσίπρας είτε το κόμμα συνολικά μπορεί να υποπέσουν σε κάποιο λάθος που θα αποβεί μοιραίο για την εκλογική τύχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα, έμπειροι κομματικοί παράγοντες δεν κρύβουν ότι και η απόφαση του προέδρου να απόσχει από το ντιμπέιτ του Μάαστριχτ δεν ελήφθη μόνο εξαιτίας του φορτωμένου προγράμματος του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και διότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έπαιζε εκτός έδρας και θα μπορούσε να κάνει κάποιο μεγάλο ολίσθημα, το οποίο θα έπαιρνε διαστάσεις χιονοστιβάδας όχι μόνο στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό αλλά και σε πανευρωπαϊκή κλίμακα.

Στροφή στα αριστερά μέσω… νομίσματος

Η βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος επαναπατρίζει κυρίως στη Ν.Δ. και δευτερευόντως στην Ελιά τούς αναποφάσιστους κεντρώους και «νοικοκυραίους» ψηφοφόρους

«ΘΕΛΕΙ ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει»; Αυτό είναι το ερώτημα που κυκλοφορεί σε πολιτικά και δημοσιογραφικά γραφεία, μετά τη νέα αναμόχλευση του ζητήματος του νομίσματος από κεντρικά στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεδομένου, μάλιστα, ότι το θέμα του νομίσματος είναι το βασικό στρατηγικό μειονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί διερωτώνται γιατί η Κουμουνδούρου, τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, αφήνει πάλι ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και προαναγγέλλει σκληρή σύγκρουση με τους δανειστές σε μια συγκυρία κατά την οποία η Ελλάδα αφήνει πίσω της το καθεστώς εξάρτησης του Μνημονίου.
Η απάντηση, λοιπόν, σ’ αυτό το ερώτημα δεν είναι πως όντως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να χάσει. Αντιθέτως, θέλει να στρίψει το τιμόνι αριστερά, αφού η «στροφή στο ρεαλισμό» προς το παρόν δεν αποδίδει, ενώ η βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος που πιστώνεται στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά επαναπατρίζει κυρίως στη Ν.Δ. και δευτερευόντως (πολύ δευτερευόντως…) στην Ελιά τούς αναποφάσιστους κεντρώους και «νοικοκυραίους» ψηφοφόρους.
Η Κουμουνδούρου, λοιπόν, ανεπαίσθητα στρίβει το τιμόνι προς τα αριστερά και, στην προσπάθειά της να κερδίσει μια-δυο ποσοστιαίες μονάδες που θα μπορούσαν να κρίνουν την πρώτη και τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές, επιχειρεί να επαναφέρει στο «μαντρί» του ΣΥΡΙΖΑ αριστερούς ψηφοφόρους που φλερτάρουν είτε με το ΚΚΕ είτε με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Σχέδιο Β του Αλέκου Αλαβάνου.

Θερμά επεισόδια

Μάλιστα, τα θερμά επεισόδια και οι καθημερινές συγκρούσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ αποκαλύπτουν και το μπρα ντε φερ μεταξύ Κουμουνδούρου - Περισσού για μια αξιοσημείωτη μερίδα ψηφοφόρων που βρίσκονται μεταξύ των δύο κομμάτων και ακόμη δεν έχουν αποφασίσει την τελική στάση που θα κρατήσουν πίσω από το παραβάν.
Στις αναλύσεις που έχουν γίνει μεταξύ των στελεχών του ηγετικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ κυριαρχεί η εκτίμηση ότι, ειδικά στο χώρο της Αριστεράς, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν πείθει», το ΚΚΕ έχει κάθε προοπτική να πάει καλά στις ευρωεκλογές. Ετσι, η Κουμουνδούρου επιχειρεί να μιλήσει εκ νέου στις συνειδήσεις αριστερών ψηφοφόρων που δεν έχουν ως… πρώτη προτεραιότητά τους το ευρώ και τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και εκφράζονται από το περίφημο «whatever it takes» (ό,τι χρειαστεί) που είπε ο Γιάννης Δραγασάκης σχετικά με το πώς και πόσο θα συγκρουστεί μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς με τους δανειστές.

Ευρώ και φετίχ

Αλλωστε, αυτή τη φορά πρόκειται για κεντρική «γραμμή» και όχι για φάλτσα της πλευράς Λαφαζάνη, που ούτως ή άλλως ζητεί σύγκρουση με την ευρωζώνη. Μάλιστα, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης μιλώντας στην τηλεόραση του Alpha, ο Αλ. Τσίπρας επανέλαβε ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ», ενώ και στην εκλογική διακήρυξη της Κουμουνδούρου για τις ευρωεκλογές επαναλαμβάνεται η φράση «καμία θυσία για το ευρώ».
Συν τοις άλλοις, ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γ. Δραγασάκης κάθε άλλο μπορεί να κατηγορηθεί για «εκτός γραμμής δηλώσεις». Και είναι εκείνος που έχει ανακινήσει θέμα δημοψηφίσματος σε περίπτωση που μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς φτάσει στο «μη περαιτέρω» στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές. Βεβαίως, ακόμη και από το βήμα της Βουλής ο Γ. Δραγασάκης διέψευσε πως εννοεί δημοψήφισμα με διακύβευμα το νόμισμα της χώρας -όμως και ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν εξήγγειλε δημοψήφισμα για το Μνημόνιο 2, άκουσε από τους δανειστές πως «αν είναι να κάνει δημοψήφισμα, θα βάλει θέμα για ευρώ ή δραχμή».
Ο Γ. Δραγασάκης, λοιπόν, εξήγγειλε πως «μια προοδευτική κυβέρνηση θα κάνει “whatever it takes” για να σώσει το λαό και την κοινωνία» και πρόσθεσε με νόημα «και, μάλιστα, εμείς θα το κάνουμε και με δημοκρατικό τρόπο, διότι αν βρεθούμε σε αμηχανία, αν βρεθούμε σε δίλημμα, αν βρεθούμε σε αδιέξοδο, ξέρουμε το δρόμο, θα απευθυνθούμε στο λαό, με κάθε πρόσφορο τρόπο».

Ο,τι συμφέρει…
Με ακόμη ευθύτερο τρόπο προανήγγειλε «νομισματική κρίση» ο υποψήφιος ευρωβουλευτής Μανώλης Γλέζος. «Η μορφή του χρήματος δεν θα είναι το κίνητρό μας. Αν μας συμφέρει θα παραμείνουμε στο ευρώ. Αν δεν μας συμφέρει δεν θα παραμείνουμε», είπε το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς.
Παράλληλα, ο υπεύθυνος του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής και επίσης υποψήφιος ευρωβουλευτής, Γιάννης Μηλιός, προανήγγειλε… στάση πληρωμών, σενάριο που θα οδηγούσε την Ελλάδα de facto εκτός ευρώ. «Μου λέτε τι θα γίνει αν δεν δεχτούν (σ.σ. οι δανειστές τα αιτήματα του ΣΥΡΙΖΑ για επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και κατάργηση Μνημονίου). Σας θυμίζω ότι την ίδια στιγμή δίδονται κάποια χρήματα στο ελληνικό Δημόσιο από το ΔΝΤ και την ΕΚΤ για να πληρωθούν ομόλογα που λήγουν προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ. (Αν δεν δεχθούν) δεν θα πληρωθούν αυτά τα ομόλογα. Δεν θα είναι στάση πληρωμών, αλλά μια καθυστέρηση πληρωμής των δόσεων», είπε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
[email protected]

Δημοσιεύεται στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής