Και ο... Νίκος Παπανδρέου κατά του ΔΝΤ!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τις «συντηρητικές εμμονές» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κατέκρινε ο Νίκος Παπανδρέου σε άρθρο του στο περιοδικό « Οικονομική Επιθεώρηση », κι ενώ έχουν περάσει πάνω από 2,5 χρόνια από την προσφυγή της κυβέρνησης του αδελφού του, Γιώργου Παπανδρέου στις «ευεργετικές» παροχές του Ταμείου. Στο άρθρο του ο Ν. Παπανδρέου, σύμφωνα με το protothema.gr, τονίζει ότι «η φιλοσοφία του ΔΝΤ είναι πίσω από την πραγματικότητα», κάνοντας λόγο για « δογματισμό » που κυριαρχεί στους κόλπους του Ταμειου και αντανακλά άκρως υφεσιακά στις χώρες όπου εφαρμόζονται τα προγράμματά του. Παράλληλα, επισημαίνει ότι η συνταγή του ΔΝΤ είναι γνωστή σε όλους αφού «αν διαβάσει κανείς τις εκθέσεις του διαχρονικά, θα γνωρίζει ότι διέπονται από μία άκρως συντηρητική φιλοσοφία-δηλαδή ότι το νοικοκύρεμα και η μείωση κρατικών δαπανών είναι πάντα το παν». Ο κ. Παπανδρέου, προσθέτει ότι «με τόσα στοιχεία, με τόσο μεγάλο πλούτο ιστορικής εμπειρίας για την εφαρμογή προγραμμάτων λιτότητας , με τόσους διακεκριμένους οικονομολόγους να συσκέπτονται, να μπαίνουν σε επιτροπές, να αναλύουν τη σημερινή κατάσταση, με διαλέξεις και συζητήσεις που διεξάγονται καθημερινά στα γραφεία του ΔΝΤ, θα ήλπιζε κανείς ότι η τελευταία λέξη της οικονομικής σκέψης, με χιλιάδες ώρες μελέτες και με την πλούσια βάση δεδομένων θα οδηγούσε σε κάτι ανατρεπτικό, ελπιδοφόρο και φρέσκο. Αμ δε». Παράλληλα κάνει λόγο για « θρησκευτικό δογματισμό » που επικρατεί στος κόλπους του Ταμείου. «Οι οικονομολόγοι που εργάζονται στο ΔΝΤ, με πτυχία από διακεκριμένα πανεπιστήμια, είναι σαν τους παπάδες σε μία δομημένη ιεραρχία, όπου όσοι δεν συμφωνούν με την συντηρητική άποψη απομονώνονται. Είτε δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, είτε τους βάζουν στη γωνία, είτε δεν ανεβαίνουν στην ιεραρχία-ένα είδος συνωμοσίας, αλλά εσωτερικής πίεσης». Ο κ. Παπανδρέου προσθέτει ότι «οι ιδέες αλλάζουν, οι εμπειρίες δείχνουν λάθη, αλλά η ιδεολογία της συντήρησης είναι ισχυρή. Το γνωρίζουμε και το συναντάμε παντού: Αλλάζουν τα στοιχεία, αλλάζει ο κόσμος ολόκληρος, αλλά η παλιά φρουρά επιμένει στη μία και μοναδική αλήθεια. Σκεφτείτε ότι η φιλοσοφία του ΔΝΤ είναι πίσω από την πραγματικότητα και ότι ναι μεν ο τροχός γυρνάει, αλλά με περίπου δέκα χρόνια καθυστέρηση». Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι «πρέπει να εκμεταλλευτούμε την πρόσφατη παραδοχή του Γάλλου οικονομολόγου Ολιβιέ Μπλανσάρ , ο οποίος ηγήθηκε της φετινής έκθεσης του ΔΝΤ, ότι οι εκτιμήσεις του Ταμείου έπεσαν έξω αναφορικά με την εφαρμογή του δημοσιονομικού πολλαπλασιαστή στην χώρα μας. Ότι δηλαδή δεν επαληθεύτηκε η άποψη πως μείωση κατά 1% στις δημόσιες δαπάνες οδηγούσε κατά μέσο όρο σε 0,5% μείωση της ανάπτυξης στις προηγμένες χώρες. «Το πρόβλημα είναι ότι τα δεδομένα αυτά ίσχυαν πριν από την κρίση, η οποία με την ανασφάλεια που έφερε στις χώρες επηρέασε τη συμπεριφορά των καταναλωτών», σημειώνει ο αρθρογράφος ερμηνεύοντας την πτώση του ΑΕΠ τρεις φορές περισσότερο από τις προβλέψεις του ΔΝΤ. «Τούτο είναι τεράστιος αριθμός και τεράστια ομολογία. Σημαίνει ότι ήταν φυσικό και δεδομένο να πέσουμε έξω στους στόχους μας…». Ο Νίκος Παπανδρέου, τέλος, προτείνει «η ελληνική πλευρά να αρχίζει να σφυροκοπάει τις προτάσεις για σύσφιξη της οικονομίας και τη λιτότητα, χρησιμοποιώντας τα ίδια του τα λόγια του Μπλανσάρ». Σε αντίθετη περίπτωση, «εκείνοι με τα "μοντέλα" τους, τις μαύρες τσάντες και τα κοστούμια θα έχουν πάντα το πάνω χέρι». Καλές οι διαπιστώσεις περί του «κακού» ΔΝΤ, όμως κατόπιν εορτής δεν έχουν και μεγάλη σημασία. Το κακό άρχισε την άνοιξη του 2010 από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και αυτό δεν αλλάζει.