Σαμαράς και Λάτσιο, οι "νέοι φίλοι" του Charlie Hebdo

Αρθρογράφος: Μιχάλης Ζώτος

Στο κυριακάτικο ντέρμπυ της Ρώμης (το οποίο ήρθε δυστυχώς 2-2) η ομάδα της Λάτσιο είχε γραμμένο στις εμφανίσεις των παιχτών το γνωστό Je Sui Charlie. Μέτα τον Πρετεντέρη και τον Σαμαρά και η Λάτσιο.

Πολλές ιταλικές ομάδες μπορεί να αποτελούν εκκολαπτήρια χουλιγκανισμού, αλλά όταν πρόκειται για ρατσισμό, η Λάτσιο, όπως είναι γνωστό, παίζει μπάλα μόνη της. Τα νεο-Ναζί πανό παρελαύνουν επι μονίμου βάσεως στην Curva Nord, τμήμα των Ultras.

Επίσης στη Λάτσιο έχουν επιβληθεί πολλές φορές κυρώσεις για τη ρατσιστική συμπεριφορά των οπαδών της, οι οποίοι γιουχάρουν και πετούν μπανάνες σε μαύρους παίκτες και φωνάζουν αντι-εβραϊκά συνθήματα. Ο Φασιστικός χαιρετισμός, κάτι για το οποίο έγινε γνωστός ο για χρόνια αρχηγός της ομάδας Πάολο Ντι Κάνιο (έτσι συνήθιζε να πανηγυρίζει τα λιγοστά του γκολ), πραγματοποιείται στους αγώνες από τον λαό των λατσιάλοι στη μνήμη του Μπενίτο Μουσολίνι. Τέλος, από τη δεκαετία του 60, διάφορες πολιτικές ομάδες έχουν συσχετιστεί με την ηγεσία της Curva Nord, όπως η Εθνική Συμμαχία, το ιταλικό αντίστοιχο του Εθνικού Μετώπου.

Η χθεσινή εμφάνιση της Λάτσιο αντικατοπτρίζει, σε επίπεδο λόγου, ακριβώς την παράνοια την οποία βιώνουμε τις τελευταίες μέρες. Το Charlie Hebdo να γίνεται σημαία όλων αυτών των χώρων τους οποίους το περιοδικό τόσα χρόνια πολεμούσε και από ότι φαίνεται από δηλώσεις των συντακτών θα συνεχίσει να πολεμάει.

Σ’ αυτό το πλαίσιο ο σκιτσογράφος Bernard Willem του Charlie Hebdo σχολιάζει με περιφρόνηση τους ‘’νέους φίλους’’ της γαλλικής σατιρικής εβδομαδιαίας εφημερίδας.

‘’Έχουμε πολλούς νέους φίλους, όπως ο Πάπας, η Βασίλισσα Ελισάβετ και ο Πούτιν. Πραγματικά με κάνει να γελάω’’. Σχολιάζοντας το στρουθοκαμηλισμό των πολιτικών ηγεσιών, και ο όχι μόνο, ο Willem προσθέτει, ‘’Πραγματικά κάνουμε εμετό μ’ αυτούς τους ανθρώπους, που ξαφνικά έρχονται και λένε ότι είναι φίλοι μας’’.

Για τον τρόπο με τον οποίο η ακροδεξιά κεφαλαιοποιεί τα γεγονότα και επενδύει στην αναζωπύρωση φοβικών αισθημάτων ο Willem λέει, ‘’Η ακροδεξιά ηγέτης του Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας Marine Le Pen ήταν κατευχαριστημένη όταν οι ισλαμιστές ξεκινήσαν να γαζώνουν με τα όπλα τους’’. Όπως και άλλη χώροι της ακροδεξιάς που με αφορμή το γεγονός βλέπουν τα ποσοστά τους να εκτινάσσονται.

Σχετικά με τη συσπείρωση όλων αυτών των ετερόκλητων σχημάτων ο Willem, σχολιάζει, ‘’Πριν από μερικά χρόνια, χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους στο Πακιστάν για να διαδηλώσουν κατά της Charlie Hebdo. Δεν ήξεραν γιατί. Τώρα είναι το αντίθετο.’’

Για τους πραγματικούς Charlie ‘’αν οι άνθρωποι διαμαρτύρονται πραγματικά για την υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου, φυσικά, αυτό είναι ένα καλό πράγμα’’.

Η ελευθεροτυπία όμως δεν έχει καμία σχέση με τους Ευρωπαίους ηγέτες που βρέθηκαν εκεί, αλλά ούτε και με κάθε είδους φασιστοειδή.

Οι ‘’Νέοι Φίλοι’’ του Charlie Hebdo: Αντώνης Σαμαράς

Κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης εν μια νυχτί με στρατιωτικού τύπου διάταγμα. Το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ έγινε: με κατάργηση του ρόλου του κοινοβουλίου, αδιαφορία για την κοινωνική δυσαρέσκεια και προσφυγή σε εφαρμογή προεδρικού διατάγματος που προβλέπεται για καταστάσεις άμεσου κινδύνου και έκτακτης ανάγκης. Με συνοπτικές διαδικασίες και πράξη νομοθετικού περιεχομένου υπογεγραμμένη από υπουργούς, έκλεισαν την ΕΡΤ και τα δημόσια ραδιόφωνα σε όλη τη χώρα, πετώντας στο δρόμο 2.656 εργαζόμενους. Ακολουθεί μια αλληλουχία γεγονότων, από ΜΑΤ να "ρίχνουν" τους πομπούς των ραδιοφώνων, από απαγόρευση αναμετάδοσης του απεργιακού προγράμματος της ΕΡΤ αλλά και χιλιάδων κόσμου να στέκεται αλληλέγγυος σ' αυτούς που ξαφνικά βρέθηκαν άνεργοι. Όλα αυτά βέβαια άφησαν ασυγκίνητο των Charlie πρωθυπουργό μας.

Τραυματισμός Τατιάνας Μπόλαρη από άνανδρη και βίαιη επίθεση άνδρα των ΜΑΤ, ενώ κάλυπτε τις διαδηλώσεις της 5ης Οκτωβρίου εναντίον των μέτρων της κυβέρνησης. Ίδια η περίπτωση του Μάριου Λώλου ο οποίος χτυπήθηκε με γκλόμπ στο κεφάλι από αστυνομικό, τραύμα το οποίο επέφερε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Σε καμία από τις δυο περιπτώσεις η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει αποδώσει ακόμα ευθύνες οι κυρώσεις.

Ετικέτες: Μιχάλης ΖώτοςCharlie Hebdo