Οι "μεταθέσεις" των μεταθέσεων, του Κώστα Παπαναστασίου

Tweet

Οι "μεταθέσεις" των μεταθέσεων

Το έργο "τι γίνεται με τις μεταθέσεις" αποτελεί συνέχεια του έργου "τι έγινε με τις αποσπάσεις".

Οι μεταθέσεις αυτές έκαναν αίτηση μετάθεσης στο άγνωστο, από το καλοκαίρι, που παρακολουθούσαμε το πρώτο μέρος του έργου και όλοι μαζί περιμέναμε να γίνει αυτό που γινόταν κάθε χρόνο. Μάταια όμως!

Η διαδικασία μεταθέσεων - αποσπάσεων αφορά κατά κύριο λόγο τους ίδιους ανθρώπους - όσους δεν έχουν οργανική θέση

στον τόπο τους. Εμείς οι ίδιοι είμαστε που το φθινόπωρο "καήκαμε στο χυλό".

Εμείς οι ίδιοι έχουμε συγκεντρώσει ικανό αριθμό μορίων κι ευελπιστούμε ότι φέτος είναι η τελευταία χρονιά εκτός έδρας κι ας αργήσει λίγο η εγκύκλιος, δεν πειράζει. Αυτό λειτουργεί και παρηγορητικά στη μη απόσπαση. Έτσι το ερώτημα: Γιατί δεν δημοσιεύτηκε ακόμα η εγκύκλιος, χωρίς κάποιο φανερό λόγο, όπως πέρυσι, πνίγεται στην υπομονή μας -του χρόνου θα' μαστε στον τόπο μας- και απομακρύνει την καχυποψία, μήπως υπάρχει κάποιος αφανής λόγος; Περιμένουμε για μία ακόμη φορά να γίνει αυτό που γινόταν κάθε χρόνο.

Φαίνεται να υπάρχει κάποια ομοιότητα στις δύο διαδικασίες κι αν προσθέσουμε τα ήδη γνωστά δείγματα γραφής, την "καλή" πρόθεση με την οποία προσεγγίζονται τα εκπαιδευτικά θέματα, και οι εκπαιδευτικοί την την καλλιεργούμενη ρουσφετολογία, τότε θα πρέπει να αφαιρέσουμε αρκετή, αν όχι όλη, την αισιοδοξία μας.

Το να κρεμάσουμε τις τύχες μας σε τέτοια χέρια, όντες καμένοι στο χυλό, σίγουρα δε συνιστά σοφία.

Κι αν το φθινόπωρο αδρανήσαμε υπό την πίεση του χρόνου- είχαν ανοίξει τα σχολεία και έπρεπε να λειτουργήσουν- τώρα τι δικαιολογία θα βρούμε; Βέβαια η αδράνεια κράτησε λίγο, στη συνέχεια υπήρξε έντονη δραστηριοποίηση, γι' αυτό κι ενώ ήρθαν Χριστούγεννα, γίνονται ακόμα αποσπάσεις, δια της γνωστής οδού του "μπάρμπα". Κάποιοι "εξυπηρετήθηκαν" αλλά η συνολική κατάσταση του κλάδου δε βελτιώθηκε.

Σκόρπισε όμως αρκετή ανησυχία σε πολλούς, κι άρχισαν ήδη οι κινητοποιήσεις (ας βάλω μέσον από τώρα καλού κακού) αλλά ταυτόχρονα μπαίνει και μια βόμβα σε κάτι που, κατά κανόνα, λειτουργούσε σωστά.

Κι όταν ανατινάζεται κάτι, καταστρέφεται ολοκληρωτικά και δεν πρόκειται να ξαναλειτουργήσει.

Καλά όλα αυτά αλλά "ας βολευτώ εγώ τώρα και βλέπουμε μετά." Επομένως αθρόα θα είναι η προσέλευση των "ανιψιών" στους κάθε λογής "μπαρμπάδες", που θα τους πιέζουν για την παράκαμψη της νόμιμης διαδικασίας.

Τι θα γίνει όμως με εμάς τους υπόλοιπους; Θα συρθούμε κι εμείς σ' αυτό το αλισβερίσι, νομιμοποιώντας το με τη συμμετοχή μας και γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι οι περισσότεροι θα είμαστε εκτός νυμφώνος; Ή θα μπούμε στη διαδικασία να υποτηρίξουμε και να απαιτήσουμε το αυτονόητο ; Εξ' άλλου είμαστε και περισσότεροι!

Το γεγονός ότι, κατά πάσα πιθανότητα, θα προηγηθούν εκλογές των μεταθέσεων ανοίγει μπροστά μας μια μεγάλη παγίδα. Καλό είναι να μη διαφύγει της προσοχής ότι "ο μπάρμπας" δίνει λίγα και λίγες φορές, έχει κι άλλα ανίψια.

Αν επαληθευθούν αυτοί οι φόβοι, υπάρχει κίνδυνος οι μεταθέσεις μας να μετατεθούν μια για πάντα "εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως..." όπου ήδη βρίσκονται οι αποσπάσεις μας.

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

Παπαναστασίου Κώστας

Tags: Κώστας Παπαναστασίου Tweet Share on

View the discussion thread.