Ομπάμα: Τι κρύβεται πίσω από το προφίλ του αμερικανού προέδρου

Κοινωνία

Με αφορμή την βράβευση το αμερικάνου προέδρου ως προσώπου της χρονιάς από το περιοδικό ΤΙΜΕ δημοσιεύουμε κάποια αποσπάσματα από ένα παλαιότερο άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου στο περιοδικό unfollow. Το άρθρο αναφερόταν στην προεκλογική διαμάχη Ομπάμα – Ρόμνεϊ και κατά τη γνώμη μας καταφέρνει αποκρυπτογραφήσει το καλά κρυμμένο προφίλ του προέδρου των ΗΠΑ.

Ο Ομπάμα πραγματοποίησε πράγματι μια από τις σημαντικότερες αναδιανομές πλούτου

στην ιστορία της ανθρωπότητας . Με τη μόνη διαφορά ότι ήταν μια αναδιανομή από τους φτωχούς προς τους πολύ πλούσιους. Συνεχίζοντας το πρόγραμμα διάσωσης των τραπεζών που ξεκίνησε ο πρόεδρος Μπους, ο πρώτος μαύρος πρόεδρος προσέφερε τρισεκατομμύρια δολάρια των αμερικανών φορολογουμένων στα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Παρά τις προεκλογικές υποσχέσεις του δεν άσκησε τον παραμικρό έλεγχο στην οικονομία καζίνο της Wall Street, ενώ παρακολουθούσε ατάραχος εκατομμύρια πολίτες να χάνουν τα σπίτια τους. Κανένα από αυτά τα θέματα όμως δεν απασχόλησε την προεκλογική εκστρατεία. Τηρουμένων των ιστορικών αναλογιών θα ήσαν σαν να διεξάγονταν οι εκλογές του 1932 χωρίς να γίνει η παραμικρή αναφορά στο χρηματιστηριακό κραχ του 1929.

Αρκετά πριν από τις εκλογές ο Ταρίκ Αλί αφιέρωσε το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο το «Το Σύνδρομο Ομπάμα» στην αποδόμηση του προφίλ του νομπελίστα ειρήνης που έχτιζε εδώ και χρόνια ο αμερικάνος πρόεδρος. Για την ακρίβεια ο Ομπάμα αποδείχτηκε άξιος συνεχιστής της πολιτικής Μπους , ενώ σε αρκετές περιπτώσεις εμφανίστηκε πιο αιμοδιψής και από τον προκάτοχό του. Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν κλιμακώθηκε ενώ χιλιάδες άμαχοι εξοντώθηκαν σε τυφλά χτυπήματα από μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Η αποχώρηση των στρατευμάτων από το Ιράκ έγινε τελικά με το χρονοδιάγραμμα που είχε εξαγγείλει ο Μπούς , ενώ η χώρα παραμένει φυτώριο γιγαντιαίων αμερικάνικων βάσεων του Πενταγώνου. Επί προεδρίας Ομπάμα, η αμερικάνικη πολεμική μηχανή βομβάρδιζε την Υεμένη, το Πακιστάν και τη Σομαλία, κατέλαβε τη Λιβύη, ενώ συμμετείχε σε μυστικές επιχειρήσεις σε αρκετές περιοχές της Αφρικής . Απέναντι στη λαϊκή οργή της Αραβικής Άνοιξης το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αντέδρασε αρχικά στηρίζοντας τους δικτάτορες και ύστερα –όταν πλέον το τέλος τους ήταν προδιαγεγραμμένο – αναζήτησε στηρίγματα στις οπισθοδρομικές δυνάμεις των αδελφών Μουσουλμάνων. Εξτρεμιστικές δυνάμεις του πολιτικού Ισλάμ μετατράπηκαν και πάλι σε αποκούμπι της Ουάσιγκτον απέναντι σε κάθε είδους διεκδίκηση αλλά και σε ανάχωμα για κάθε λαϊκή εξέγερση. Ο Μουμπάρακ, ο Μπέν Αλί και ο Καντάφι, που δεν μπορούσαν να αναχαιτίσουν τις εξεγέρσεις , θυσιάστηκαν για να αντικατασταθούν τελικά από νέα αυταρχικά καθεστώτα.

Ο Ομπάμα τερμάτισε θεωρητικά και πρακτικά τη «σταυροφορία» εναντίον του ισλαμικού κόσμου που είχε κηρύξει ο Μπούς, μόνο και μόνο για να ξαναμοιράσει την τράπουλα σε νέους φίλους και εχθρούς. Πρόκειται για μια διαδικασία που ξεκίνησε με τη συμβολική, όσο και παράνομη, εκτέλεση του Οσάμα Μπιν Λάντεν και έφτασε στο απόγειό της στη Συρία, όπου οι ΗΠΑ εξοπλίζουν ισλαμιστές τρομοκράτες για να πραγματοποιούν επιθέσεις αυτοκτονίας σε κατοικημένες περιοχές. Αν άλλαξε λοιπόν στην εξωτερική πολιτική της υπερδύναμης ήταν τα εργαλεία και όχι οι επιδιώξεις της Ουάσιγκτον.

Στο Παλαιστινιακό, η Χίλαρι Κλίντον επιβεβαίωσε τον κανόνα που θέλει τους Δημοκρατικούς να είναι οι στενότεροι συνεργάτες του ισραηλινού λόμπι στην Ουάσιγκτον. Επί προεδρίας Ομπάμα τερματίστηκε η έστω και χλιαρή κριτική που ασκούσε ο Μπούς στην ανέγερση εβραϊκών οικισμών σε κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Παράλληλα, ο Λευκός Οίκος ανέχτηκε σειρά μαφιόζικων εκτελέσεων αποδίδονται στη Μοσάντ, ενώ στήριξε με κάθε μέσο την καθημερινή «γενοκτονία» των κατοίκων της αποκλεισμένης Γάζας.

Tags: ΗΠΑΟμπάμαπρόσωπο της χρονιάς