Μ-Λ ΚΚΕ: Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ; Ρόλος διαχειριστή και διασώστη! Γιατί περί αυτού πρόκειται

"Αριστερό" στήριγμα του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας ολιγαρχίας

Σε κρίσιμες περιόδους ανοιχτής πολιτικής κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, όπου συνοδεύεται από διασπάσεις, κλυδωνισμούς και απαξίωση των κυρίαρχων αστικών κομμάτων και πλατιά αποδέσμευση των λαϊκών μαζών από την πολιτική τους επιρροή, οι δυνάμεις της ντόπιας άρχουσας τάξης και οι ξένοι προστάτες τους τόσο στο παρελθόν, πολύ περισσότερο σήμερα, στηρίχθηκαν και στηρίζονται, αξιοποίησαν και αξιοποιούν τις ρεφορμιστικές, ψευτοαριστερές δυνάμεις για

να ξεπεράσουν την κρίση και αστάθεια του συστήματος και να εξασφαλίσουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και τη διαιώνιση της αντιδραστικής πολιτικής εξουσίας τους πάνω στο λαό.

Για πρώτη φορά ο προοδευτικός, δημοκρατικός και αριστερός κόσμος είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει το θλιβερό ρόλο που διαδραμάτισαν οι δυνάμεις του ενιαίου ΣΥΝ. Όταν συμμετείχαν στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Ζολώτα, με τη ΝΔ στην πρώτη κυβέρνηση και λίγους μήνες μετά και οι δυο μαζί με το ΠΑΣΟΚ, στη δεύτερη, τη λεγόμενη "Οικουμενική". Και αυτή η συμμετοχή του ενιαίου ΣΥΝ στις συγκυβερνήσεις εκείνης της περιόδου 1989 - 90 συνέβαλε καθοριστικά, πρόσφερε πολύτιμη βοήθεια στην άρχουσα τάξη για να ελέγξει και να σταθεροποιήσει την πολιτική κατάσταση, να ξεπεράσει την κρίση και την αστάθεια, ανοίγοντας στη συνέχεια το δρόμο στις αντιδραστικές κυβερνήσεις της ΝΔ του Μητσοτάκη και του ΠΑΣΟΚ μετά, στη διάρκεια της δεκαετίας του '90.

Αυτή η συμμετοχή του ΣΥΝ στις κυβερνήσεις με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που όσο διαρκούσε της έπλεκαν ύμνους και εγκώμια τα αστικά προπαγανδιστικά επιτελεία, προξένησε μεγάλη ζημιά στο λαϊκό και αριστερό κίνημα, αφού εξωράισε απροκάλυπτα στα μάτια του προοδευτικού κόσμου την αντιδραστική πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και γίνονταν το "αριστερό άλλοθι" για τη νομιμοποίηση και δικαιολόγηση της αντιλαϊκής πολιτικής τους.

Αυτή ακριβώς η πολιτική που προσέφερε στηρίγματα στο σάπιο καθεστώς της εξάρτησης και της υποτέλειας στάθηκε η αιτία που για πολλά χρόνια στη συνέχεια, αμαυρώθηκαν, συκοφαντήθηκαν και δυσφημίστηκαν οι ιδέες και οι αγώνες της Αριστεράς.

Και παρ' ότι οι ηγεσίες τόσο του ΣΥΝ όσο και του ΚΚΕ, που αποσπάστηκε από τον ΣΥΝ το 1991, δεν αποδοκίμασαν ποτέ μέχρι σήμερα τη συμμετοχή τους στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη και Οικουμενική, στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του κόσμου της Αριστεράς αυτή η πολιτική έχει καταδικαστεί αμετάκλητα σαν μια πολιτική συνθηκολόγησης και υποταγής που μετατρέπει την Αριστερά σε θλιβερό ουραγό, σε δεκανίκι της πολιτικής των αστικών κομμάτων.

Ο προοδευτικός και αριστερός κόσμος έχει για δεύτερη φορά την ευκαιρία, σε διαφορετικές συνθήκες τώρα να διαπιστώσει το ρόλο που αναλαμβάνει ο εμφανιζόμενος ως Αριστερά ΣΥΡΙΖΑ, ένα ρόλο πρωταγωνιστικό, πολύ πιο κρίσιμο και αναβαθμισμένο προκειμένου να διασώσει από ναυάγιο το αστικό πολιτικό σύστημα και να βγάλει το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα από την οικονομική και πολιτική κρίση που παραδέρνει την τελευταία πενταετία.

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως ο πυρήνας των δυνάμεων της σημερινής "κυβερνώσας Αριστεράς", του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις διαχρονικές μεταμορφώσεις και ανακατατάξεις που υπέστη την τελευταία πενταετία στα πλαίσια του "ανανεωτικού" ΣΥΝ, είναι ο ίδιος πυρήνας που διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στις συγκυβερνήσεις του 1989 - 90, προβάλλοντας τις ίδιες ιδεολογικοπολιτικές θέσεις και προσανατολισμό.

Οι δυνάμεις αυτές που σήμερα ανέλαβαν να διαχειριστούν την κυβερνητική εξουσία και να υπηρετήσουν με την πολιτική τους τα ταξικά συμφέροντα των κυρίαρχων δυνάμεων δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είναι οι ανοιχτοί αποστάτες του κομμουνιστικού κινήματος, όλοι αυτοί που πανηγύριζαν και υμνολογούσαν για τις αντικομμουνιστικές εξελίξεις στη Σ. Ένωση και τις ανατολικές χώρες το 1989 - 91, κάνοντας σημαία τους τη "δημοκρατική", αυτοί που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη - Ζολώτα και στη συνέχεια για πολλά χρόνια συνεργάστηκαν με το ΠΑΣΟΚ και στήριξαν τις αστικές κυβερνήσεις, αναζητώντας πάντα κεντροαριστερές λύσεις, στα πρότυπα των κυβερνήσεων Ντ' Αλέμα και Ζοσπέν.

Ο πυρήνας αυτών των δυνάμεων διευρύνθηκε σήμερα σε κυβερνητικό επίπεδο περιλαμβάνοντας ακραιφνείς αντιδραστικές δυνάμεις, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίστασε στιγμή να προστρέξει στους ΑΝΕΛ για το σχηματισμό κυβέρνησης και να προσφέρει στον αρχηγό τους ένα υπουργείο που ελέγχει τους πιο νευραλγικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους και τις στρατιωτικές σχέσεις με το ΝΑΤΟ, εξωραΐζοντας το δεξιό, τυχοδιωκτικό, εθνικιστικό χαρακτήρα της πολιτικής των ΑΝΕΛ που εμφανίζονται με τη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ σα μια δημοκρατική, προοδευτική, πατριωτική δύναμη που μπορεί να υπερασπίσει τα εθνικά και λαϊκά συμφέροντα.

Οι δυνάμεις αυτές, αφού πέτυχαν την τελευταία τριετία σε συνθήκες ολόπλευρης κρίσης του ντόπιου καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και απαρχής της κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ να αναδειχθούν σε βασική πολιτική δύναμη, τώρα παίρνοντας το πράσινο φως από κυρίαρχα τμήματα της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης και ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ιδιαίτερα υπερατλαντικά, αναλαμβάνουν να διαχειριστούν την κρίση του συστήματος, εκμεταλλευόμενοι την αφόρητη κατάσταση των λαϊκών μαζών που αναζητούν ανάσες, και να "διαπραγματευθούν μια νέα συμφωνία" με αριστερά εύσημα και αριστερό περιτύλιγμα που θα αλλάξει το όνομα και θα κρατά το περιεχόμενο, πασχίζοντας ταυτόχρονα να χειραγωγήσουν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, να αποπροσανατολίσουν και να αφοπλίσουν το λαϊκό κίνημα από τους πραγματικούς στόχους πάλης.

Γιατί περί αυτού πρόκειται.
Εμφανίζεται τώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να διαθέτει μια πλατιά λαϊκή αποδοχή και στήριξη, που την εξασφαλίζει και μέσα από την ένθερμη, σχεδόν καθολική υποστήριξη των αστικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης για την εφαρμογή όμως ποιας πολιτικής;

Για την εφαρμογή μιας πολιτικής που όχι μόνο δεν αμφισβητεί τα βάθρα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και υποτέλειας, αλλά αντίθετα τα εξωραΐζει απροκάλυπτα και γίνεται αριστερός απολογητής της ΕΕ.

Το λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να μάχεται ενάντια στα ιμπεριαλιστικά δεσμά που είναι η πηγή της κακοδαιμονίας του τόπου, δεν πρέπει να έχει στόχο την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, αλλά για να αποκτήσει η χώρα μας "ισότιμη σχέση στα πλαίσια της ΕΕ", για να γίνουμε κι εμείς "ιδιοκτήτες" και όχι "ενοικιαστές" της ΕΕ, για να γυαλίσουμε δηλαδή τις αλυσίδες της υποδούλωσης.

Για την εφαρμογή μιας πολιτικής που όχι μόνο δεν έχει στο επίκεντρό της την πάλη για την ανατροπή των αντεργατικών μέτρων, γενικότερα την ανατροπή των μνημονίων ληστρικής εκμετάλλευσης του λαού και ιμπεριαλιστικής υποδούλωσης της χώρας που υπόσχονταν προεκλογικά ότι θα καταργήσει, αλλά στο όνομα κάποιων "ελαφρύνσεων" και μικροβελτιώσεων "κοινωνικής σωτηρίας" καλεί τους εργαζόμενους να αποδεχθούν το 70% των μνημονιακών μέτρων, στην πραγματικότητα αφήνοντας σχεδόν άθικτο το σύνολο των μνημονιακών μέτρων.

Για την εφαρμογή μιας πολιτικής που το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων άρχισε να το βαπτίζει "αξιοποίηση" του δημόσιου πλούτου και όπου ψελλίζει λόγια άρνησης κάποιας ιδιωτικοποίησης το εμφανίζει ως πολιτική υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων, λες και η παραμονή στο κράτος κάποιων μεγάλων επιχειρήσεων αλλάζει τον ταξικό χαρακτήρα του κράτους ή μια τέτοια πολιτική δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων και ντόπιων μονοπωλίων, όπως συνέβαινε τα τελευταία 50 χρόνια.

★★★

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με μια αριστερή δημαγωγία εμφανίζεται να απολαμβάνει μια πλατιά λαϊκή υποστήριξη δίνοντας την εντύπωση μιας δύναμης που υπερασπίζεται την εθνική κυριαρχία, διαπραγματεύεται "σκληρά" και είναι έτοιμη να έρθει σε "ρήξη" προκειμένου να βάλει τέλος στα μνημόνια και την τρόικα.

Πρόκειται για μια επιχείρηση απροπροσανατολισμού και εξαπάτησης των λαϊκών μαζών με κοντά ποδάρια που γρήγορα θα ξεφουσκώσει, όταν θα διαπιστωθεί πως η "συμφωνία - γέφυρα" που προτείνει άμεσα ή το "συμβόλαιο" που προτείνει σε βάθος τετραετίας, είναι ρετουσαρισμένα μνημόνια, είναι η ίδια με πριν αντιλαϊκή πολιτική σερβιρισμένη με αριστερό και εκσυγχρονιστικό περιτύλιγμα μιας σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Η αριστερή δημαγωγία για την ενσωμάτωση και αφομοίωση ζωντανών δυνάμεων σε μια ρεφορμιστική, σοσιαλδημοκρατική πολιτική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης πρέπει συστηματικά να ξεσκεπαστεί και να αποκρουστεί. Από την άποψη αυτή πρέπει να αποκαλυφθεί ο πραγματικός στόχος των διοργανωτών των φιλοκυβερνητικών συγκεντρώσεων, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ και όσων κινούνται στην ουρά του, όπως της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που δεν είναι άλλος παρά η χειραγώγηση και υποταγή του κόσμου στις κυβερνητικές επιδιώξεις, προκειμένου να έχουν "αίσιο τέλος οι διαπραγματεύσεις" τη Δευτέρα στο Γιούρογκρουπ, με το κλείσιμο μιας "θεραπευτικής συμφωνίας", όπως την ονόμασε ο υπουργός Οικονομικών, που θα "ανανεώνει" τη νομιμοποίηση των αντιλαϊκών μνημονιακών μέτρων και τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Εμείς θα πρέπει σταθερά και αποφασιστικά να ξεδιπλώσουμε τη δράση μας έχοντας εμπιστοσύνη στη δύναμη των μαζών, στη δύναμη του λαϊκού αγώνα, επιμένοντας στον κεντρικό προσανατολισμό που χαράξαμε για τη νέα περίοδο μέσα στο μαζικό κίνημα και με βάση όσα διακηρύξαμε και παλέψαμε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου τόσο σαν Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ), όσο και σαν ΛΑ-ΑΑΣ.

Να θέσουμε άμεσα τους κεντρικούς στόχους πάλης μας παίρνοντας υπόψη τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί στην πολιτική σκηνή και τις νέες ανάγκες που προκύπτουν για μια ενίσχυση της ιδεολογικοπολιτικής αντιπαράθεσης μέσα στο κίνημα, ενάντια στις ρεφορμιστικές και σοσιαλδημοκρατικές απόψεις και θεωρίες που ξαναζεσταίνονται, όπως αυτές των "εθνικοποιήσεων" ή "κοινωνικοποιήσεων" στα πλαίσια κυριαρχίας του καπιταλιστικού συστήματος, της "κοινωνικής συναίνεσης και της ταξικής συμφιλίωσης", του "εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και της συμμετοχής των εργαζομένων στις επιχειρήσεις " κ.ά., απόψεις και θεωρίες παρμένες κατευθείαν από το οπλοστάσιο της σοσιαλδημοκρατίας.

Στο επίκεντρο των προσπαθειών μας πρέπει να θέσουμε τον αγώνα για την ανατροπή των βάρβαρων μνημονιακών μέτρων που πέρασαν και αυτών που έρχονται με αριστερό περιτύλιγμα, τη σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων που καταργήθηκαν, την ανατροπή της πολιτικής της πείνας, της ανεργίας και της υποτέλειας, ενταγμένων στο γενικότερο αγώνα του λαού μας για την απαλλαγή από τα δεσμά της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, το διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων, την ανατροπή της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας μεγαλοαστικής τάξης, για Ειρήνη, Δουλειά, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία και Σοσιαλισμό.

Πηγή: ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

Tags: Μ-Λ ΚΚΕσυμβιβασμόςσυνθηκολόγησηδιαχειριστέςΛΑΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία