Κραυγή αγωνίας 53χρονου ανάπηρου: "Είμαι 11 μήνες χωρίς σύνταξη"

Tweet Κατηγορία: Κοινωνία

Εν έτει 2012 οι πολίτες της χώρας τα βγάζουν πέρα δύσκολα. Οι πολίτες με αναπηρία "απλώς δεν μπορούν να ζήσουν. Δεν μας πειράζει η αναπηρία. Μας πειράζει η ανάπηρη αντίληψη των αρτιμελών για εμάς» λέει στην "Αυγή" ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών Θανάσης Βίγλας. "Η κυβέρνηση μας έχει κατατάξει σε πολίτες δεύτερη ταχύτητας. Τα νέα μέτρα μας οδηγούν στην απόλυτη εξαθλίωση" προσθέτει.   Τα Κέντρα Πιστοποίησης υπολειτουργούν

με αποτέλεσμα χιλιάδες ανάπηροι να είναι χωρίς σύνταξη Παρά τις εξαγγελίες Σαμαρά για διασφάλιση των παροχών στην πλέον ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, η... αυτοθυσία της κυβέρνησης είχε διάρκεια... δέκα ημερών. Ως εκ τούτου το ψαλίδι θα πιάσει τις συντάξεις ανθρώπων με ελάχιστα έσοδα, θα τους στερήσει σημαντικά βοηθήματα όπως είναι τα δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα και το επίδομα αδείας, ενώ το κυριότερο είναι πως "δείχνει ότι δεν μας υπολογίζει. Μας εμπαίζει", συμπληρώνει ο κ. Βίγλας.   Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν χρόνια ζητήματα, τα οποία επιμελώς υποσκελίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση. Πάνω από 70.000 άνθρωποι περιμένουν να πάρουν ειδοποίηση από τα ΚΕΠΑ (Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας) προκειμένου να περάσουν από εξετάσεις, είτε για να ανανεώσουν τη γνωμάτευση που θα πιστοποιεί τη σοβαρότητα της κατάστασής τους είτε θα διαπιστωθεί αν έχουν πρόβλημα. Οι βασικοί λόγοι που αυτό συμβαίνει είναι:   * Τα αυστηρά κριτήρια σύστασης επιτροπής. Στις επαρχιακές πόλεις συγκεντρώνεται δύσκολα ο κατώτατος αριθμός των 15 ατόμων που απαιτούνται, με συνέπεια να ακυρώνεται συχνά η διαδικασία.   * Το ότι οι γιατροί προτιμούν να μην πηγαίνουν σε απομακρυσμένες περιοχές, επειδή είναι οικονομικά ασύμφορο.   * Τα λιγοστά ΚΕΠΑ που υπάρχουν στην Ελλάδα.   * Οι επαναλαμβανόμενες διαδικασίες για την έκδοση της γνωμάτευσης. Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι με αναπηρία εφ' όρου ζωής (ακρωτηριασμένα άκρα), που παρόλα αυτά εξετάζονται ανά 2-3 χρόνια.   Αξίζει να τονιστεί ότι, κατά το διάστημα που δεν έχουν δοθεί στους αιτούντες οι γνωματεύσεις, δεν τους καταβάλλεται ούτε... ευρώ. Ούτε η αναπηρική σύνταξη ούτε το προβλεπόμενο ποσό για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Συνυπολογίζοντας ότι τα έσοδά τους είναι περιορισμένα, καθώς η ανεργία αγγίζει στους ανθρώπους με αναπηρία το 85%, και τις σαφώς μεγαλύτερες οικονομικές ανάγκες που έχουν για τη συντήρησή τους, "μοιάζει ανέφικτο να ζήσει κάποιος έτσι" επισημαίνει ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Ανάπηρων Γρηγόρης Μούσιος και αναφέρεται στη δική του περιπέτεια.   "Έκανα πέρυσι τον Νοέμβριο αίτηση στο ΚΕΠΑ. Με κάλεσαν στις 17 Ιανουαρίου. Έδωσα τα χαρτιά που απαιτούνταν και πέρασα από επιτροπή στις 3 Σεπτέμβρη! Ευτυχώς βάσει του παλαιότερου συστήματος θεωρούμαι ανάπηρος εφ' όρου ζωής και γλιτώνω αυτό το κομμάτι της συνεχούς επανεξέτασης. Υπάρχουν όμως πολλές περιπτώσεις συμπολιτών μας, που λήγει η προθεσμία της γνωμάτευσης και μένουν χωρίς χρήματα. Αν και το χειρότερο είναι πως δεν έχουν ιατρ