ΚΑΙΡΟΣ:Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Παιδείας

Χολαργός 3-11-2012

 Αριθ. Πρωτ. 8

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ       

 Προς

Τον Αξιότιμο Υπουργό ΥΠΑΙΠΘΑ

κ. Κ . Αρβανιτόπουλο

Κοιν: Υφυπουργό ΥΠΑΙΠΘΑ

κ. Θ. Παπαθεοδώρου

Γενικό Γραμματέα ΥΠΑΙΠΘΑ

κ. Αθ. Κυριαζή

Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων

κ.

Ειδικό Γραμματέα Α/θμιας & Β/θμιας Εκπ/σης

κ. Σωτ. Γκλαβά

Η  τρέχουσα κοινωνικο-οικονομική δύσκολη συγκυρία επιβάλλει ασφαλώς περιστολή δαπανών και αυστηρή ιεράρχηση στην κάλυψη των όποιων αναγκών. Πιστεύουμε όμως πως κάποιοι τομείς του δημόσιου βίου [Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια] έπρεπε να τύχουν μιας σχετικά προνομιακής μεταχείρισης καθώς καλύπτουν με τις υπηρεσίες ιδιαίτερα ευαίσθητους χώρους παρέχοντας με την ομαλή λειτουργία τους ανεκτίμητες υπηρεσίες στην διατήρηση τόσο της κοινωνικής συνοχής όσο και της ψυχοσυναισθηματικής ισορροπίας  των μελών της ελληνικής κοινωνίας.

Οι συλλογικοί επιστημονικοί φορείς, εκπροσωπώντας ανά ειδικότητα, τα μέλη της μεγάλης εκπαιδευτικής κοινότητας, στην Πρωτοβάθμια και στην Δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρακολουθούν με αυξανόμενη ανησυχία, από την αρχή της τρέχουσας σχολικής χρονιάς, την απουσία ουσιαστικής μέριμνας, ώστε ο χώρος της Παιδείας να εξαιρεθεί από τις δραματικές περικοπές, για να λειτουργήσει όχι μόνο προς όφελος των σημερινών μαθητών αλλά και της «αυριανής»γενιάς πολιτών, αφού η  εκπαίδευση σκοπεύει ολιστικά στην διαμόρφωση του νέου, σε ενεργό και συνειδητό πολίτη.

Η δυσλειτουργία στο χώρο της παιδείας δεν οφείλεται μόνο στις περικοπές των μισθών των εκπαιδευτικών ή στην περικράτηση –ίσως δίκαια - διαφόρων λειτουργικών δαπανών, που αφορούν στην καθημερινότητα των σχολικών μονάδων. Το κύριο πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός, ότι παρά τις εξαγγελίες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου για πλήρως εξορθολογισμένη διαχείριση του υπάρχοντος ανθρώπινου δυναμικού, ώστε να καλυφθούν εγκαίρως τα κενά στην εκπαίδευση, δεν είναι ορατή μέχρι σήμερα, παρόμοια εξέλιξη. Αντιθέτως διακρίνεται αδυναμία στην αντιμετώπιση των συνεπειών και στο χώρο μας, τόσο από τις αποχωρήσεις προσωπικού όσο και από την έγκριση και πάλι –παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις –μεγάλου αριθμού αποσπάσεων σε φορείς της εκπαίδευσης (οργανισμούς, κεντρική υπηρεσία, διευθύνσεις κλπ). Το τελευταίο παράδειγμα βρίσκεται ασφαλώς σε πλήρη αναντιστοιχία και ανακολουθία με τον δραματικό περιορισμό των φετινών διορισμών, στους οποίους –για πρώτη φορά στα χρονικά-δεν τηρήθηκε η αρχή της ίσης μεταχείρισης όλων των ειδικοτήτων ούτε και η αρχή της αναλογικότητας σε επίπεδο αριθμού διορισθέντων.

            Ο χειρισμός της πρ