Ικανοποιούν τον σκοπό του Νέου Λυκείου τα αποτελέσματα της Α΄ Λυκείου; του Π.Ν. Τσουκαλά

Ας πάρουμε ένα υπαρκτό παράδειγμα:

σε κάποιο σχολείο παραπέμπεται για επανεξέταση 1 στους 7 μαθητές της Α΄ Λυκείου. Όμως:

μόνο 1 στους 3 κατάφερε να γράψει σε όλα τα μαθηματα πάνω από το 10,

ενώ περίπου 1 στους 2 έγραψε κάτω από 10 σε 4 έως 11(!) μαθήματα.

Άρα οι πιο πολλοί μαθητές έγραψαν χειρότερα από τους προφορικούς τους βαθμούς, γιατί

1. Ή τα θέματα της Τράπεζας ήταν δυσανάλογα δύσκολα και η επιτήρηση

2. Ή/και πολλοί μαθητές δεν διάβασαν όσο έπρεπε (ή όσο μπορούσαν) για τις εξετάσεις τους (λόγω ανωριμότητας, εφησυχασμού ή λόγω των γυμνασιακών τους συνηθειών)

3. Ή/και πολλοί καθηγητές πριμοδότησαν στους προφορικούς βαθμούς τους μαθητές, για να αποφύγουν “ατυχήματα”

4. Ή/και το σύστημα προαγωγής είναι πολύ «χαλαρό», αφού 1) ρίχνει τη βάση στο 08 σε πολλά μαθήματα ειδικά σε μαθήματα μεγάλης μορφωτικής αξίας( λ.χ. Φυσική, Χημεία για τα οποία η υποτίμηση της βαρύτητας τους στο 1/3 της Γεωλογίας / Φυσικών Πόρων είναι προδήλως παράλογη ), 2) συνυπολογίζει επί ίσοις όροις την Φυσική Αγωγή και την Ερευνητική εργασία για την εξαγωγή του Γενικού Μέσου Ορου (είναι πολύ ενδιαφέρον, όσο και ευεξήγητο για όσους γνωρίζουν την σχολική πραγματικότητα ότι οι πιο πολλοί μαθητές “διαπρέπουν” ως μικροί ερευνητές αλλά αποτυγχάνουν παταγωδώς στις εξεταστικές δοκιμασίες)

Μού φαίνεται ότι ο μόνος λόγος που πρέπει να αποκλειστεί είναι ο 1ος. Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι τα θέματα της Τράπεζας είναι δύσκολα, αυτό επηρεάζει κυρίως τις επιδόσεις πάνω από 15 και όχι τις μετριότατες. Οι υπόλοιποι παράγοντες αλληλεπιδρούν.

Στο ίδιο λοιπόν υπαρκτό παράδειγμα, η μεγάλη απόκλιση προφορικών και γραπτών βαθμών δεν είναι φετινό φαινόμενο. Και περσι, μόνο 1 στους 3 μαθητές είχε καταφέρει να γράψει πάνω από το 10 σε όλα τα μαθήματα.

Τι άλλαξε λοιπόν;

Έχουμε πολύ περισσότερους μετεξεταστέους φέτος στην Α' ΓΕΛ! Κι αυτό γιατί άλλαξαν οι προυποθέσεις προαγωγής και όχι λόγω της Τράπεζας Θεμάτων (η οποία είναι καταστροφική αλλά για τελείως διαφορετικούς λόγους: κυρίως γιατί μετατρέπει την διδασκαλία σε επίλυση συγεκριμένων θεμάτων).

Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται, και πάλι έχουμε λιγότερους μετεξεταστέους απ’ όσους θα είχαμε α) δεδομένων των (κατά εξεταστικό τεκμήριο) δυνατοτήτων των μαθητών μας (όπως τις εκτιμούμε πέρα κι έξω από την δαμόκλειο σπάθη της προαγωγής) και β) αν εξετάζαμε με «αυστηρούς» όρους (πχ στην επιτήρηση, στην παροχή διευκρινίσεων, στην βαθμολόγηση).

Είναι πάρα πολύ πιθανό δε ότι τον Σεπτέμβριο θα προαχθούν οι πιο πολλοί παραπεμπόμενοι (ίσως η συντριπτική τους πλειονότητα).

Επί της ουσίας λοιπόν:

Θα τρομάξουν οι μαθητές των ΓΕΛ και του Γυμνασίου, ώστε να στραφούν προς τα ΕΠΑΛ – τις ΣΕΚ, όπου οι συνθήκες προαγωγής είναι ευνοϊκότερες;

Μπορεί ναι: α) αν σκεφτούν ότι στη Β΄ Λυκείου τα μαθήματα στα οποία θα απαιτείται η βάση του 10 θα είναι περισσότερα και δυσκολότερα, β) αν πάρουν το μήνυμα ότι το ΓΕΛ δεν είναι για όλους.

Μπορεί όμως και όχι στον επιθυμητό για την πολιτική ηγεσία βαθμό, η οποία όπως έχει διακηρύξει, επιθυμεί να ανατραπεί η σχέση των φοιτώντων σε Επαγγελματική και Γενική εκπαίδευση («Επιτυχία είναι να κάνεις αυτό που θέλεις. Αυτό που μπορείς.»)

Μπορεί δηλαδή πολλοί μαθητές να αντιδράσουν στην «ήπια προσαρμογή» πηγαίνοντας φροντιστήριο από την Α΄ Λυκείου ή σε ιδιωτικό Λύκειο ή εντατικοποιώντας την προσπάθειά τους ή ελπίζοντας στην βοήθεια των καθηγητών τους (που έχουν κάθε λόγο να την δώσουν) , ώστε να πάρουν το Απολυτήριο και να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε σχολές ΑΕΙ ή σε κάποιο ΙΕΚ ή “κολλέγιο”.

Αν αυτή η εκδοχή δεν αρέσει στην πολιτική ηγεσία (γιατί ενδέχεται να την ικανοποιεί τελικά –παρά τον αρχικό σχεδιασμό – τόσο όσο ικανοποιεί τους σχολάρχες και τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων και όσο δεν μεταβάλλει ουσιωδώς τις επιλογές της ελληνικής οικογένειας άρα και το πολιτικό κόστος): α) θα σταλούν οι Σύμβουλοι να κάνουν ελέγχους στα σχολεία και τους καθηγητές που δεν παρέπεμψαν/ απέρριψαν πολλούς μαθητές (η διαδικασία προβλέπεται στον νόμο και τα στατιστικά βγαίνουν πολύ εύκολα από το Μάισκουλ), β) θα αλλάξει (με απλή υπουργική απόφαση) ο τρόπος διεξαγωγής των εξετάσεων (πανελλαδικές ή περιφερειακές εξετάσεις με κοινά θέματα, επιτήρηση και βαθμολόγηση σύμφωνα με το πρότυπο του πανελλαδικού διαγωνισμού. Όπως έκανε ο Αρσένης δηλαδή).

Εκτός κι αν έχουμε πολιτικές εξελίξεις που θα ανατρέψουν το κυοφορηθέν αξιακό πλαίσιο : αξιολόγηση, αριστεία, ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, καινοτομία, απασχολησιμότητα, εν μέσω ρητορικής περί δημιουργικότητας, συνεργατικότητας, μείωσης της διαρροής και ευχάριστης μάθησης.

Π.Ν.Τσουκαλάς

View the discussion thread.