Η Ιταλική βόμβα

Robert Owen analysis

Μεγαλώνουν οι φόβοι για την χαμηλή δυναμική της Ιταλικής Οικονομίας, η οποία αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα χρέους στο εσωτερικό της Ευρώπης έτοιμη να σκάσει. Η 8η μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως και η 3η στην Ευρωζώνη, παρουσιάζει, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ιταλικής Στατιστικής Αρχής απροσδόκητη συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής της κατά 0.9% για το μήνα Σεπτέμβριο, τη στιγμή που οι εκτιμήσεις των αναλυτών δεν περίμεναν να ξεπεράσει το 0.2%.

Αυτό σημαίνει

οτι η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε συνολική συρρίκνωση κατά 1.1% για το τρίμηνο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου, αυξάνοντας τους ρυθμούς μείωσης από 0.5% που ήταν το διάστημα Απριλίου – Ιουνίου και καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση από το τελευταίο τρίμηνο του 2012. Αξίζει να σημειωθεί πως ο συγκεκριμένος δείκτης κοιτάει το προς τα κάτω για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά χρονιά.

Σε έκθεσή του που δημοσιοποιήθηκε σήμερα ο οίκος αξιολόγησης Moody's προβλέπει ότι το ΑΕΠ της Ιταλίας το 2015 θα παρουσιάσει ανάπτυξη η οποία θα κυμανθεί ανάμεσα στο +0,5% και το -0,5%. Είναι πολύ πιθανό, εκτιμά ακόμη, ο ρυθμός ανάπτυξης να προσεγγίσει το μηδέν.

Στο παρακάτω γράφημα, το οποίο ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter ο γνωστός αρθρογράφος και οικονομικός αναλυτής Ambrose Evans-Pitchard δείχνει την επιδείνωση της Ιταλικής βιομηχανικής παραγωγής των πρόσφατων μηνών.

Italy's industrial output keeps falling and falling pic.twitter.com/fJ9P3dC12N

— A Evans-Pritchard (@AmbroseEP) November 10, 2014

Και εδώ η Ιταλική συρρίκνωση ανά κατηγορία

And here is Italy's industrial contraction by category. Electrical goods are the worst pic.twitter.com/8JO8hDdvdb

— A Evans-Pritchard (@AmbroseEP) November 10, 2014

H Iταλία είναι η χώρα-πρόβλημα της Eυρωζώνης και βρίσκεται σε τριπλή ύφεση" σημειώνει σε σημερινό της άρθρο η Ημερησία.

Και προσθέτει: "Eκ της απροθυμίας των πολιτικών της να αντιμετωπίσουν την πτώση ανταγωνιστικότητας, η Iταλία σήμερα χάνει 1,3% του AEΠ της τον χρόνο κατά μέσο όρο. Eχει χάσει από το 2007 το 24% της βιομηχανικής της παραγωγής. H ανεργία των νέων είναι 44%. Tώρα μπήκε και σε αποπληθωρισμό".

Το καμπανάκι του κινδύνου χτύπησε σήμερα και για τις Ιταλικές τράπεζες καθώς τα “κακά” δάνεια αυξήθηκαν κατά ένα πέμπτο την τελευταία χρονιά.
Το ποσό των μη εξυπηρετούμενων δανείων στον ιταλικό τραπεζικό τομέα αυξήθηκε κατά 19,7% από τον προηγούμενο Σεπτέμβριο φτάνοντας τα 176.85 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το νούμερο αυτό αναπαριστά την πραγματικά απογοητευτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο τραπεζικός τομέας – κάτι που αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στα αποτελέσματα των stress – test του περασμένου μήνα.

Η απώλεια της ανταγωνιστικότητας των χωρών του νότου παράγει ένα ντόμινο οικονομικών δυσκαμψιών που οφείλεται στην δομή της ευρωζώνης και στην άνιση ανάπτυξή μεταξύ των χωρών του πυρήνα και της περιφέρειας. Οδηγούνται σε ένα πρωτοφανές σπιράλ αποπληθωρισμού και οικονομικής στασιμότητας προκαλώντας τριγμούς στις ηγέτιδες δυνάμεις με πιο πρόσφατους την άρνηση της Ιταλικής και της Γαλλικής κυβέρνησης να συμμορφωθούν με τα τα ελλείμματα της τάξεως 3% που προβλέπουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες.

Το βασικό όμως πρόβλημα που παράγεται, είναι η πολιτική αποσταθεροποίηση όπως σημειώνει και στο τελευταίο του άρθρο στους Financial Times ο Wolfgang Münchau.

“Οι βασικοί πρωταγωνιστές σήμερα δεν είναι οι διεθνείς επενδυτές, αλλά οι αντιδραστικοί ψηφοφόροι που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ψηφίσουν μια νέα γενιά ηγετών και είναι πιο πρόθυμοι να στηρίξουν τα περιφερειακά κινήματα ανεξαρτησίας” επισημαίνει.

Η κλιμακούμενη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων πολιτών, “συναντάει” το ρεύμα του ευρωσκεπτικισμού είτε σε αριστερόστροφή είτε σε δεξιόστροφη κατεύθυνση διευρύνοντας το ρήγμα της κρίσης εκπροσώπησης που διαμορφώνουν οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις που συντάσσονται με τη στρατηγική της λιτότητας.

“Στη Γαλλία η Marine Le Pen, η ηγέτις του Εθνικού Μετώπου, θα μπορούσε να επικρατήσει σε αναμέτρηση με τον Πρόεδρο François Hollande. Ο Beppe Grillo, ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων στην Ιταλία, είναι η μόνη αναξιόπιστη εναλλακτική στον μη εκλεγμένο πρωθυπουργό Matteo Renzi.

Τόσο η κ. Le Pen όσο και ο κ. Grillo θέλουν να αποχωρήσουν οι χώρες τους από την ευρωζώνη. Στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Το ίδιο και το κίνημα Podemos στην Ισπανία, με τον υπέροχο νεαρό ηγέτη του Pablo Iglesias” αναφέρει στο άρθρο του ο Münchau .

Tags: Robert OwenΙταλίαοικονομίαΙταλική οικονομία Tweet

View the discussion thread.