Εκπαιδευτικός κλάδος, άξιος της μοίρας του, ανάξιος του ρόλου και της αποστολής του... του Νίκου Πολυμενάκου

Εκπαιδευτικός κλάδος,

άξιος της μοίρας του, ανάξιος του ρόλου και της αποστολής του…

Στη μαραθώνια συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ, το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης, «άδειασε» χθες, με διαδικασίες που χαρακτηρίστηκαν από ακροβασίες και παλινωδίες, τον κλάδο των εκπαιδευτικών. «Άδειασε» τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που είχαν υπερψηφίσει την πρόταση, της ίδιας της ΟΛΜΕ, για απεργία στις Πανελλαδικές εξετάσεις.

Τα επικίνδυνα συνδικαλιστικά παιχνίδια της Ομοσπονδίας όχι απλά τραυματίζουν τη συνοχή του κλάδου(όπως πολύ σωστά επισημαίνει η Εφημερίδα των Συντακτών), αλλά τον οδηγούν στη διάλυση, την ασυνέπεια, την ανυποληψία, στην αφαίρεση των τελευταίων ιχνοστοιχείων αξιοπρέπειας που του είχαν απομείνει.

Το κορυφαίο συνδικαλιστικό όργανο των καθηγητών, γελοιοποίησε, για άλλη μια φορά, τους εκπαιδευτικούς, αφήνοντάς τους έρμαια και δέσμιους της επιστράτευσης και προσβλέποντας στα γαλόνια και μελλοντικούς θώκους της εξουσίας.

Κατάφερε για άλλη μια φορά, έντρομο από τη μαζική κινητοποίηση και οργή των εκπαιδευτικών, έντρομο από την αφύπνιση και αποφασιστικότητα του κλάδου, να τους απομακρύνει από τους στίβους του αγώνα και να τους επιστρέψει, με συνοπτικές διαδικασίες, στην απογοήτευση και τα σπίτια τους.

Κατάφερε, παράλληλα, να αφαιρέσει την τελευταία αναλαμπή και νότα αισιοδοξίας, που προς στιγμή άφησε, ψεύτικα και υποκριτικά, να πλανάται στην ελληνική κοινωνία.

Εύχομαι ολόψυχα, οι έντιμοι, ηθικοί, αντικειμενικοί, αμερόληπτοι, ανεπηρέαστοι, ελεύθεροι δημοσιογράφοι, της τέταρτης εξουσίας που εδώ και πολύ καιρό στη χώρα μας έχει καταστεί πρώτη, που με ανυπέρβλητη ευαισθησία άρθρωσαν λόγο και ύψωσαν το ανάστημά τους, υπερασπιζόμενοι την ψυχολογία των υποψηφίων μαθητών στις Πανελλαδικές εξετάσεις, να συνεχίσουν να επιδεικνύουν την ίδια ευαισθησία και για όλους εκείνους τους μαθητές που λιποθυμούν στις τάξεις από την ασιτία, για όλους εκείνους τους μαθητές που τουρτουρίζουν από το κρύο και ψήνονται από τη ζέστη στις σχολικές αίθουσες, για όλους εκείνους τους μαθητές που ασφυκτιούν από την έλλειψη επαρκούς χώρου, για όλους εκείνους τους μαθητές που δε θα έχουν βιβλία και δασκάλους, για όλους εκείνους τους μαθητές που έπαψαν να χαμογελούν γιατί οι γονείς τους είναι άνεργοι, για όλους εκείνους τους μαθητές που παρόλο που θα διαβούν τις πύλες των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων δε θα φοιτήσουν, αφού οι γονείς τους αδυνατούν να καλύψουν τα έξοδά τους, για όλους εκείνους τους μαθητές που, επειδή δεν μπορούν να ονειρεύονται στη χώρα μας, ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το εξωτερικό.

Υ.Γ.1 Αν η επιστράτευση των εκπαιδευτικών δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα, προς αποφυγή άστοχων μελλοντικών ενεργειών και κινητοποιήσεων, ας ορίσουν η κυβέρνηση και τα Μ.Μ. Ε. πότε και υπό ποίας προϋποθέσεις δύνανται, τούδε και στο εξής, να λαμβάνουν χώρα απεργιακαί κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις…

Υ.Γ.2 Αν το επιτάσσω σημαίνει διατάζω, προστάζω, συνεχίζει ο διάλογος να αποτελεί το θεμέλιο λίθο του πολιτισμού και της Δημοκρατίας, συνεχίζει να επιτρέπεται ο αντίλογος;

Νίκος Πολυμενάκος.