Αριστερή Συμπαράταξη Καθηγητών: Για εκλογές στη Δ ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής‏

Συνάδελφοι, πέντε χρόνια βαθιάς καπιταλιστική κρίσης και μνημονιακής πολιτικής και η ανελέητη επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματά μας συνεχίζεται αμείωτη χωρίς να φαίνεται κανένα φως στο τούνελ της κοινωνικής καταστροφής. Αυτή η ζωή, με τη μαζική ανεργία, τις κοινωνικές ανισότητες, τη διάλυση του κράτους πρόνοιας, επιδιώκεται να αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα στο νέο οικονομικό μοντέλο για την χώρα μας και την υπόλοιπη ευρωπαϊκή περιφέρεια. Σε αντίθεση με την επίπλαστη εικόνα ευφορίας, το success

story και τη φαντασιακή έξοδο στις αγορές που προωθεί η καθυποταγμένη δημοσιογραφία, ο ελληνικός λαός παραμένει σε ρόλο Ιφιγένειας, όλο και περισσότεροι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη φτώχεια ,την εξαθλίωση ,το φάντασμα της απόλυσης και της ανεργίας και την άρση όλων των θεμελιωδών δικαιωμάτων που με θυσίες και αιματηρούς αγώνες χρόνων κατέκτησε το εργατικό κίνημα. Οι εμπνευστές του σχεδίου εξόντωσης μας που είναι τα μονοπώλια και οι υπηρέτες τους κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, προχωρούν ακάθεκτοι σε αλλεπάλληλα κύματα αντιλαϊκών και αντεργατικών μέτρων που συντρίβουν στο διάβα τους ακόμη και τα ιερά και τα όσια του ίδιου του συστήματος όπως η ατομική ιδιοκτησία... Η ίδια η αστική δημοκρατία κλυδωνίζεται σοβαρά μιας και η σκληρή ταξική επίθεση, προϋποθέτει την κυριαρχία του φόβου και της τρομοκρατίας. Απ' το κουρέλιασμα του Συντάγματος και των Νόμων, μέχρι τη θεσμοποίηση του Φασισμού και των ταγμάτων εφόδου της ΧΑ και απ' την αμείλικτη καταστολή των λαϊκών αγώνων, όλα συνθέτουν ένα βαρύ τοπίο κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού, επιστρατευμένου να σώσει την κυρίαρχη τάξη σε βάρος του εχθρού λαού

Οι δανειστές και η Ε.Ε., κρατούν στα χέρια τους ένα δυνατό χαρτί, που χρησιμοποίησαν «ανοικτά» στην Κύπρο. Εκδίδουν το νόμισμα, χρηματοδοτούν τις τράπεζες, μπορούν όποτε θέλουν να τις κλείνουν, και μέσω αυτών να επιβάλλουν τους όρους τους, σε κράτη και κυβερνήσεις. Καμία ουσιαστική διαπραγμάτευση, ειδικά για το χρέος, δεν μπορεί να γίνει μέσα στην ευρωζώνη. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να έχει φιλολαϊκή κατεύθυνση στα πλαίσια του ευρώ και της Ε.Ε., όταν χρηματοδοτείται από τους δανειστές, δηλαδή την Ε.Κ.Τ. και τα «κεντρικά ταμεία» της Φρανκφούρτης. Όλοι οι προϋπολογισμοί των χωρών της ευρωζώνης, ιδιαίτερα των υπερχρεωμένων νοτίων που βρίσκονται σε επιτήρηση, φτιάχνονται στις Βρυξέλες. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.

Εξίσου δυναμικά, χρειάζεται να σηκώσουμε ψηλά την αντιπολεμική και αντιφασιστική παντιέρα, τώρα που πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου τριγύρω, σαν έσχατη λύση του καπιταλισμού για να ξεπεράσει την κρίση του. Το κίνημά μας, πρέπει από τη μια να παλεύει για την ειρήνη την ελευθερία και την αυτοδιάθεση των λαών και από την άλλη να διεκδικεί τη δουλειά, την παιδεία και την αξιοπρέπεια του λαού μας.

Σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολη ιστορική συγκυρία καλούμαστε ως άτομα και ως συλλογικότητες να σταθούμε κριτικά, με δύναμη ψυχής και ταξική συνείδηση απέναντι στην ζοφερή πραγματικότητα. Η προσπάθεια αυτή κατά τη γνώμη μας πρέπει να συνδέει την προσωπική στάση του καθένα μας στο μικρό και καθημερινό, με τη συλλογική διεκδίκηση μέσα από οργανωμένους φορείς, σωματεία και κόμματα, που δεν θα ασκούν πολιτική δι' αντιπροσώπων ούτε θα αναλώνονται σε συντεχνιακά απλώς ζητήματα Ο αγώνας πρέπει να είναι πολιτικός και να χτυπάει στην καρδιά των ντόπιων και ξένων μηχανισμών στήριξης του Κεφαλαίου. Μέσα από γενικές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις να δημιουργήσουμε μέτωπα αντίστασης επιδιώκοντας πολιτικές ανατροπές που θα οδηγήσουν τη χώρα έξω από το Ευρώ και την Ε.Ε., θα την απελευθερώσουν από τα δεσμά του Χρέους και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Η σημερινή μορφή των σωματείων μας δεν μπορεί να αποτελέσει το όπλο για μια τέτοια αντεπίθεση. Δεν μπορούμε να διανύσουμε έναν τέτοιο δρόμο με εκφυλισμένα σωματεία ανάθεσης-μηχανισμούς αναρρίχησης στην εξουσία .Δεν μπορούν να υπάρξουν ελπιδοφόροι και νικηφόροι αγώνες με σωματεία σφραγίδες, πουκάμισα αδειανά, πεδία διαφθοράς και εξαγοράς συνειδήσεων. Μόνο με μαζικά αντί ιεραρχικά συνδικάτα, πεδία γόνιμων πολιτικών αντιπαραθέσεων, μπορεί να αντιστραφεί το κλίμα, να αναδειχθούν οι σύγχρονες λαϊκές συμμαχίες και πρωτοπορίες που θα διαλύσουν το σημερινό σκοτάδι. Οι ήττες των αγώνων των προηγούμενων ετών και ειδικά στον κλάδο μας, έδειξαν τα όρια του επίσημου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η υπέρβασή του και η ενεργοποίηση των ίδιων των ανθρώπων της εργασίας αποτελεί όρο για μια νικηφόρα πορείας αυτών των αγώνων. Η αναμονή και η ανάθεση της λύσης σε μια μελλοντική'' αριστερή ''κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ανασχετικά έως παραλυτικά για το κίνημα υπονομεύοντας την ανασυγκρότησή του .Με πολιτικές θέσεις διαρκώς μετατοπιζόμενες σε σοσιαλφιλελεύθερη κατεύθυνση και εστιάζοντας στο ζήτημα της κυβερνητικής αλλαγής φρενάρει την έξοδο του λαού στο προσκήνιο και τελικά του αφαιρεί τα μέσα να γράψει τη δική του ιστορία. Η ομιλία Τσίπρα και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως παρουσιάστηκαν στην ΔΕΘ, ήταν αποκαλυπτικά. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που δεν αμφισβητεί τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης Σαμαρά! Είναι κυβερνητικό πρόγραμμα με το οποίο θα πάει υποτίθεται στη «σκληρή» διαπραγμάτευση, άρα ένα ντε φάκτο μνημονιακό πρόγραμμα, αφού αποδέχεται τα μνημόνια ως αφετηρία της διαπραγμάτευσης. Το αποδεικνύουν εξάλλου οι πολλαπλές εγγυήσεις του για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και η συμπάθειά του Προέδρου του για την ιδιωτική πρωτοβουλία και τους «καλούς» επιχειρηματίες! Οι μάσκες για την «ρεαλιστική» ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έπεσαν, τα κρατικά συσσίτια που υπόσχεται, δεν αποτελούν πολιτική εξόδου από την κρίση, υπέρ των δυνάμεων της εργασίας και της δημοκρατίας, αλλά θυμίζουν τα συσσίτια του ερυθρού σταυρού στην κατοχή και της αμερικάνικης βοήθειας μετέπειτα.

Αντίστοιχα αποτελέσματα στο εργατικό κίνημα επιφέρει και η αντίληψη του ΠΑΜΕ, που μεταθέτει τη σύγκρουση με την κυρίαρχη τάξη σ' ένα απώτερο επαναστατικό μέλλον όταν και αν η εργατική τάξη αποκτήσει συνείδηση και συγκροτηθεί ως τέτοια υπό τις σημαίες του..

Συνάδελφοι, η Συμπαράταξη Αριστερών Καθηγητών μέσα από τη δράση μας συνολικά στο εκπαιδευτικό κίνημα και στο διοικητικό συμβούλιο του σωματείου προσπαθήσαμε μακριά από κομματικά καπέλα να υπερασπιστούμε το δημόσιο σχολείο παλεύοντας τόσο για τα καθημερινά προβλήματα της απαξιωμένης σχολικής κοινότητας, όσο και για την ανατροπή συνολικά της πολιτικής που τη διαμορφώνει. Υπερασπιστήκαμε μέχρι τέλους τη Μεγάλη Απεργία που δεν έγινε, όταν όλες οι κομματικές γραφειοκρατίες και οι συνδικαλιστές τους σάλπισαν το σύνθημα της υποχώρησης ματαιώνοντας και ξεπουλώντας τις ελπίδες και την αγωνιστική διάθεση του κλάδου. Συμπορευτήκαμε με τους μεγάλους αγώνες άλλων αγωνιζόμενων κλάδων όπως των εργαζομένων της ΕΡΤ και των καθαριστριών. Δώσαμε και δίνουμε καθημερινά τη μάχη κατά της αξιολόγησης, που θέλει το σχολείο ανταγωνιστική επιχείρηση και τον εκπαιδευτικό εν δυνάμει απολυμένο, φοβισμένο υποτελή της εκάστοτε προϊσταμένης αρχής, πειθαρχημένο γρανάζι της πολιτικής του αντιδραστικού «νέου» σχολείου της αγοράς. Υλοποιώντας τη θέση μας για το αναγκαίο της έμπρακτης συμμετοχής και ευθύνης όλων τόσο στις συλλογικές διαδικασίες όσο και σε θέσεις ευθύνης ώστε να μη διαμορφώνονται ιεραρχίες και επαγγελματίες συνδικαλιστές τηρήσαμε την εναλλαγή των εκπροσώπων μας στο Διοικητικό Συμβούλιο το οποίο υπό προϋποθέσεις κατά την άποψή μας μπορεί να λειτουργήσει συντονιστικά αλλά δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη συλλογική δύναμη του εκπαιδευτικού σώματος.

Συνάδελφοι όσο κι αν το τοπίο είναι σκοτεινό και μοιάζει να παγιώνεται ένα κλίμα συμβιβασμού, το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό είναι ρευστό. Το δείχνουν αυτό η πολιτική κινητικότητα και γέννηση νέων κομμάτων τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στις χώρες με εντονότερη κρίση. Η ατομική αλλά και συλλογική στάση του καθένα μας, θα επηρεάσει καθοριστικά την εξέλιξη των πραγμάτων. Στις μάχες που έρχονται δεν μπορούμε να νικήσουμε με εμπροσθοφυλακές, χρειάζεται πλατύ Μέτωπο όλων των εργαζομένων, Ιδιωτικού Δημοσίου τομέα με μαχητικά αμεσοδημοκρατικά σωματεία, που θα οργανώνουν ανυποχώρητους πολύμορφους και μακροχρόνιος αγώνες ικανούς να προκαλούν ρήγματα των κυβερνητικών πολιτικών, έως και την ίδια την ανατροπή τους.

Τι σωματεία θέλουμε;

Κυβερνητικά - εργοδοτικά που ξεπουλούν τους αγώνες, διώχνουν τους εργαζόμενους και γλείφουν τις κυβερνήσεις για ψίχουλα.Παραρτήματα κομματικών μηχανισμών που δεν εμπιστεύονται την ζωντανή εργασία αλλά μόνο τις σοφές τους ηγεσίες και χρησιμοποιούν τον συνδικαλισμό για την κοινοβουλευτική τους ενδυνάμωση;Ή επιτελεία σχεδιασμού και οργάνωσης από τα κάτω νικηφόρων αγώνων;

Στις εκλογές αυτές λοιπόν πέρα από την ψήφο σας, που έχει σίγουρα τη βαρύτητά της, ζητάμε να στηρίξετε έμπρακτα το σωματείο με τη συμμετοχή, τη δράση , την παρουσία, την κατάθεση γνώμης, την άσκηση ελέγχου. Μόνο από κοινού μπορούμε να ανατρέψουμε τα κυβερνητικά σχέδια για τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης και την απαξίωση της δουλειάς μας. Μόνο έτσι μπορούμε να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αξιοπρέπεια!

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ..

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ Β

ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝΕΚΛΟΓΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ

ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ’ ΕΛΜΕ

Βασιλάτου Βίκυ (Αναπληρώττρια) 7οΓΕΛ Αχαρνών

Δημόπουλος Βασίλης 1ο ΕΠΑΛ Αχαρνών

Κάτου Μαρία 2ο ΕΠΑΛ Αχαρνών

Κυργιάκης Χρήστος 2ο ΓΕΛ Ν Ιωνίας

Μπανιά Φωτεινή 6οΓυμ/σιο Αχαρνών

Παπουλής Κώστας 1ο Εσπ. ΕΠΑΛ Αχαρνών

Προυσαλίδης Γιώργος 1ο ΕΠΑΛ Αχαρνών

Πυθαρούλη Άννα 6ο ΓΕΛ Αχαρνών

Σφαιροπούλου Αθηνά Εσπ. Λύκειο Αχαρνών

Χριστοδουλοπούλου Αναστασία Διαπ/κο Γυμ/σιο Αχαρν.

Ο ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ ΜΠΡΟΣΤΑ

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΟΥ ΣΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ!

ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ…

Tags: Αριστερή Συμπαράταξη Καθηγητώνεκλογές