Μαρμελάδα kumquat. Η πιο ξεχωριστή του κόσμου!

Το αγαπημένο μου κουμκουάτ, το καμάρι του κήπου μας από πέρυσι που το φύτεψα, ήδη ενός μέτρου δένδρο, με την Έρρικα, είχε κάνει από το φθινόπωρο τόσα φρούτα που λύγιζαν τα κλαδιά του.

(Στέλλα βοήθεια, οι σπόροι από το λαιμκουάτ σου δεν βλαστήσανε, θα είχες την καλοσύνη, να μου δώσεις την ευτυχία, να αισθανθώ την περηφάνια, να, να, να…. Ξέρεις εσύ, με την επόμενη παραγωγή σπόρων σας... ίσως…)

Προχθές λοιπόν, και πάλι με την Έρρικα, μαζέψαμε τα ώριμα πια και μεγέθους μιας φάλαγγας του αντίχειρα φρουτάκια του και

αμέσως συγκαλέσαμε οικογενειακό συμβούλιο, να αποφασίσουμε τι θα τα κάναμε. “kumquatello, φυσικά” ήταν η δική μου η πρόταση. Εάν γίνεται limoncello από τα λεμόνια, γιατί να μη κάνουμε κάτι αντίστοιχο και με αυτά; Για δείτε τι φτιάχνουν οι Κερκυραίοι.....“Μαρμελάδα kumquat”, ήταν η πρόταση των δύο γυναικών. Η ατμόσφαιρα στο καθιστικό έγινε αμέσως ...ψυχροπολεμική!

Διάβασα ότι κάνουν μία από τις νοστιμότερες μαρμελάδες που μπορεί να κάνει κανείς με εσπεριδοειδή”. Αυτή ήταν η γυναίκα μου. Κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί “παίρνει τις φρυγανίτσες της, με την μαρμελάδα της”, συνεπώς είχε κάθε λόγο πάει τα πράγματα προς τα εκεί. “Έλα μπαμπά μου, δεν θέλεις να σου αλείφω και ’σένα καμιά φετούλα;”. Αυτή ήταν η μαλαγάνα η κόρη μου. Που το μόνο πράγμα που αλείφει είναι νερομπογιές στα μαξιλάρια...

Δεν έχω σκοπό να σας πω το αποτέλεσμα του οικογενειακού αυτού ...μπρα-ντε-φερ, δεν μου αρέσει να εκτίθεμαι. Σηκώθηκα και πήγα κατευθείαν στο μπαρ να δω μέχρι που μας βγάζει το περυσινό limoncello μας... Έρχονται δύσκολες ημέρες...