«Χαμόγελο» για τον Εύελπι!

ΡΕΠΟΡΤΑΖΕδωσε τον καλύτερο εαυτό του και μαζί με τους εκπαιδευτικούς του τα κατάφερε«Χαμόγελο» για τον Εύελπι!Παρασκευή, Δεκέμβριος 23, 2016 - 12:22

Ο Νέστορας Παναγόπουλος, που μεγάλωσε στην «αγκαλιά» του συλλόγου, πέρασε στη στρατιωτική σχολή που τόσο επιθυμούσε

Μεγάλωσε στη ζεστή οικογένεια του Χαμόγελου του Παιδιού και πλέον ανήκει στη μεγάλη οικογένεια του Στρατού, όπως ονειρευόταν από πιτσιρικάς!

Ο Νέστορας Παναγόπουλος, με καταγωγή από το Ανδρώνι Ηλείας, ο οποίος βρέθηκε σε ηλικία εννέα ετών στην αγκαλιά του Χαμόγελου και έζησε για εννιά χρόνια σε σπίτι φιλοξενίας του συλλόγου

στην περιοχή της Κυλλήνης, ορκίστηκε Εύελπις, κάνοντας τους ανθρώπους του Χαμόγελου να «φουσκώσουν» από περηφάνια!

«Αυτές οι στιγμές χαράς και συγκίνησης μετατρέπονται σε δύναμη και κουράγιο για όλους όσοι βρίσκονται καθημερινά δίπλα στα παιδιά που μεγαλώνουν στα σπίτια του οργανισμού. Από πολύ μικρός ο Νέστορας έβαζε στόχους, τους οποίους και υλοποιούσε.

Ενας από τους μεγαλύτερους στόχους που είχε μεγαλώνοντας ήταν να περάσει στη Σχολή Ευελπίδων. Εδωσε τον καλύτερο εαυτό του και μαζί με τους εκπαιδευτικούς του τα κατάφερε» έγραψε το Χαμόγελο στο Facebook. Από την πλευρά του, ο νεαρός ευχαρίστησε τους ανθρώπους του Συλλόγου, τους εκπαιδευτικούς και τους συγγενείς του, οι οποίοι, όπως λέει, «μου έδωσαν την ευκαιρία να πετύχω και θα μου δίνουν δυνάμεις για να πιάσω και τους επόμενους στόχους μου»!

Για τη ζωή του στην Κυλλήνη αλλά και για τη μεγάλη αγάπη του για τα αεροπλάνα είχε μιλήσει ο Νέστορας Παναγόπουλος πριν από λίγους μήνες στο patrisnews.com. Οταν ακόμα πήγαινε στο Γυμνάσιο Λεχαινών κι ενώ βρισκόταν ήδη (μαζί με τον αδελφό του) στο σπίτι φιλοξενίας του Χαμόγελου στην Κυλλήνη, ο Νέστορας ονειρευόταν να περάσει στη Σχολή Ευελπίδων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος και ο μεγαλύτερος αδελφός του βρέθηκαν στο Χαμόγελο λίγο καιρό μετά τον τραγικό θάνατο του πατέρα τους σε δυστύχημα με γεωργικό μηχάνημα. Το πρώτο διάστημα προσπάθησαν να μεγαλώσουν τα δύο αδέλφια ο παππούς και η γιαγιά τους, ωστόσο οι δυσκολίες ήταν μεγάλες και τα παιδιά χρειάστηκε να αλλάξουν περιβάλλον, κρατώντας όμως επαφές με τους συγγενείς τους μέχρι σήμερα.