«Είμαι άδικα τόσα χρόνια στη φυλακή»

Με συνέντευξή του ο βαρυποινίτης Αλκέτ Ριζάι περιγράφει με λεπτομέρειες την ομηρία στο Μαλανδρίνο...

«Είμαι άδικα τόσα χρόνια στη φυλακή. Δεν σκότωσα κανέναν, καταδικάστηκα την πρώτη φορά χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο. Από κει και μετά, όλα τα δικαστήρια που ακολούθησαν ήταν προκατειλημμένα εξαιτίας της πρώτης ποινής και αργότερα φυσικά από τις αποδράσεις μου», υποστηρίζει.
Και συνεχίζει:
«Η απόφαση να προσπαθήσω να αποδράσω ήταν απόφαση της στιγμής. Έρχεται στη φυλακή κάποιες ώρες που η ψυχή σου "πλαντάζει" που λέτε εδώ στην Ελλάδα. Το αποφάσισα, το σχεδίασα μέσα σε πέντε λεπτά. Παραλίγο να πετύχει, είχαμε περάσει 13 πόρτες και έμενε μία τελευταία. Είχαμε φτάσει έως έξω στα αυτοκίνητα».
Ως προς το ποιος τον έπεισε, από όλους αυτούς που του μίλησαν, να παραδοθεί και να δώσει αίσιο τέλος στην ομηρία, ο Ριζάι λέει στο Έθνος:
«Πολλοί προσπάθησαν να με πείσουν να παραδοθώ. Υπάλληλοι της φυλακής, αστυνομικοί, φίλοι μου από άλλες φυλακές που με έπαιρναν τηλέφωνο. Η πίεση και οι εκκλήσεις του δικηγόρου μου Σάκη Κεχαγιόγλου και της γυναίκας μου της Σούλας αλλά και το γεγονός ότι για 24 ώρες σε όλους τους συγκρατούμενους μου του Μαλανδρίνου, δηλαδή σε όλη τη φυλακή, δεν είχαν δώσει φαγητό. Έτσι αποφάσισα να δώσω ένα τέλος.
Η Σούλα ήρθε έξω από τις φυλακές και έκανε ό,τι μπορούσε για να με αποτρέψει. Η Σούλα καταδικάστηκε άδικα, έχω πει κατ' επανάληψη ότι δεν είναι αυτή η Αλεξάντροβα της δεύτερης απόδρασης με το ελικόπτερο. Χαίρομαι γιατί έστω και αργά οι δικαστές δέχτηκαν την αίτηση αποφυλάκισης της και ελπίζω στο εφετείο να αθωωθεί».