ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΥΘΥΝΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΩΝ!

(σ.σ Μπράβο...)

Γράφει ο Κ.Π.

«Τον παλιό καιρό, οι άνθρωποι είχαν τα βασανιστήρια. Τώρα έχουν τον Τύπο. Αυτό είναι σίγουρα μια βελτίωση. Και πάλι όμως είναι κάτι πολύ κακό, λανθασμένο και διεφθαρμένο. Κάποιος -ήταν...

άραγε ο Edmund Burke;- αποκάλεσε τη δημοσιογραφία τέταρτη εξουσία. Αυτό ήταν, χωρίς αμφιβολία, αληθινό για την εποχή εκείνη. Αλλά στη σημερινή εποχή, αυτού του είδους η δημοσιογραφία είναι στην πραγματικότητα η μοναδική εξουσία. Κατασπάραξε τις άλλες τρεις. Μας κυβερνά η δημοσιογραφία». Οσκαρ Ουάιλντ (Oscar Fingal O'Flahertie Wills Wilde) 1854-1900

Αυτά έγραφε πριν από 100 και πλέον χρόνια ο Όσκαρ Ουάιλντ, όταν δεν υπήρχε ραδιόφωνο , τηλεόραση και διαδίκτυο. Σκεφθείτε τι θα έγραφε σήμερα αν ζούσε. Αφορμή πήρα να κάνω ένα σχόλιο, με τα όσα διαδραματίζονται καθημερινά μπροστά τις τηλεοπτικές οθόνες, με τα «κοράκια» της δημοσιογραφίας. Μάλιστα πολλές φορές βραβεύονται για τις επιδόσεις τους(!). Ύψιστο αγαθό της δημοσιογραφίας, είναι η ενημέρωση και η αλήθεια, μέσα από την εικόνα, την πληροφορία, τη διασταύρωση, και την αντικειμενικότητα της ενημέρωσης, που βγαίνουν από έρευνες και ντοκουμέντα!

Ο αείμνηστος Νίκος Κακαουνάκης έλεγε συχνά, ότι ο καλύτερος δημοσιογράφος έχει σκοτώσει τη «μάνα» του. Δεν συμφωνώ βέβαια μαζί του, αλλά μέχρι κάποιο σημείο είχε δίκιο. Έχουμε και εξαιρέσεις που αξίζουν πολλά συγχαρητήρια αυτοί οι δημοσιογράφοι. Το να κάνεις όμως εμπόριο σάρκας και αίματος, πάνω σε νεκρά πολιτικά πτώματα η να ασελγής σε πρόσωπα με χειροπέδες, πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη, αυτό δεν είναι ιεροσυλία αλλά έγκλημα. Τέτοιου είδους εγκλήματα είδαμε πολλά αυτές τις μέρες, μπροστά στα μάτια μας μέσα από τον τηλεοπτικό μεγεθυντικό φακό. Δεκάδες (μαρκούτσια) μικρόφωνα να συνωστίζονται μπροστά σε σιδηροδέσμια «ανθρωπάκια», πιεζόμενα να απαντήσουν σε ηλίθιες ερωτήσεις, του τύπου: γιατί το κάνατε, πως νιώθετε, τι λέτε στον ελληνικό λαό, γιατί πήρατε τις μίζες και δεκάδες άλλες ηλίθιες ερωτήσεις. Όλα αυτά αν τα ρωτούσαν πριν τους συλλάβουν, μέσα από μια μακρά έρευνα, θα είχαν απόλυτο δίκιο.

Τώρα τι να σου πει ένα πτώμα; Ξαφνικά ανακαλύψαμε, ότι οι μισοί Έλληνες δίνουν μίζα η φακελάκι στους άλλους μισούς; η χιλιάδες κυκλοφορούν με πλαστές πινακίδες η ανασφάλιστα αυτοκίνητα; Και σε τι διαφέρει ένα πολιτικό πρόσωπο, από έναν απλό πολίτη; Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπικότητα και τα δικά του «βίτσια». Κρίνεται από τις πράξεις του και όχι από την κίτρινη δημοσιογραφία και τον λαϊκισμό, που δραματοποιεί ένα γεγονός σε καθημερινό σήριαλ, ανθρωποφαγίας(.).

Στο εξωτερικό, συμβαίνουν πολλές φορές πολύ χειρότερα με πολιτικά πρόσωπα η σημαίνουσες προσωπικότητες. Ας μου επιτραπεί να πω από την εμπειρία που έχω ότι δεν αντιμετωπίζονται με τέτοιο τρόπο. Υπάρχει κάποιος σεβασμός στην προσωπικότητα, του κάθε ατόμου μέχρι να αποφανθεί η δικαιοσύνη και να τελεσιδικήση μια απόφαση, και όχι να καταδικάζεται και να λοιδορείται από τα ΜΜΕ.

Μεγάλη ευθύνη σε αυτές τις περιπτώσεις φέρει και η αστυνομία, που χωρίς σκέψη και αιδώ δίνει στη δημοσιότητα, άγνωστο για πιο λόγο και τι εξυπηρετεί, μαγνητοσκοπημένες εικόνες από παρακολουθήσεις και συλλήψεις, για περαιτέρω ευτελισμό του προσώπου του. Βορά λοιπόν ,στα αδηφάγα τηλεοπτικά κανάλια ως «άρτον και θέαμα» στα μάτια των τηλεθεατών, που το αίμα και τον πόνο του άλλου τον κάνει «απόλαυση» η «λύπη» για τον ίδιο...

Η δικαιοσύνη, και οι εισαγγελείς, αντί να διαφυλάξει τέτοιου είδους φαινόμενα, παρασύρεται πολλές φορές από τα ΜΜΕ και παίρνει σκληρές η λανθασμένες αποφάσεις. Δεν θα κρίνω αν είναι δίκαιες η άδικες. Όλοι σεβόμαστε τη δικαιοσύνη, αλλά και αυτή δεν μένει ασυγκίνητη μπροστά στα μηνύματα των ΜΜΕ και τα κελεύσματα της κοινωνίας που περνάνε μέσα από αυτά,, ρίχνοντας «καμπάνες» απλόχερα. Άλλοι δικαστές, μέσα από σκληρές αποφάσεις, που βγάζουν, «προσδοκούν», αναβάθμιση η τον φόβο των ΜΜΕ μην ασκήσουν σκληρή κριτική εις βάρος τους όπως συνέβη πρόσφατα με πολιτικούς εν ενεργεία., όταν η δικαστές αποφάσισαν αντίθετα από αυτό που προσδοκούσε η δημοσιογραφία!!!

Λίγος σεβασμός, ακόμη και σε αυτόν που οδηγείται στο εκτελεστικό απόσπασμα οφείλει η πολιτεία να του παρέχει. Νομίζω ότι δημοσιογραφία, αστυνομία και δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύσουν τον «μελλοθάνατο!» από τη βορά των ΜΜΕ..Η κοινωνία θέλει άλλου είδους ενημέρωση και όχι ασέλγεια στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, που είναι η αρρώστια των καιρών!
fimotro