Ζητείται… συνοδηγός!

Από τη Σέβη Σαλαγιάννη

«Βάζω το αυτοκίνητο, βάζεις τη βενζίνη;»… Στην ερώτηση αυτή συμπυκνώνεται η φιλοσοφία της συνοδήγησης, η οποία τον τελευταίο καιρό -ελέω κρίσης- αυξάνει τους «οπαδούς» της τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. Το carpooling, όπως είναι η διεθνής ονομασία του, αποτελεί «αντίδοτο» στο οικονομικό «στρίμωγμα» των ημερών, ενώ παράλληλα έχει περιβαλλοντικά και κοινωνικά οφέλη, καθώς περιορίζει την ατμοσφαιρική μόλυνση και αυξάνει το αίσθημα της αλληλεγγύης αντίστοιχα.

Το «πήγαινε - έλα»

έχει αναχθεί σε… καθημερινό Γολγοθά στις μέρες μας, καθώς το αυξημένο κόστος συντήρησης και κίνησης των αυτοκινήτων, τα «τσουχτερά» διόδια σε συνδυασμό με την κίνηση στους δρόμους δημιουργούν ένα «εκρηκτικό» μείγμα! Η συνοδήγηση φιλοδοξεί να αποτελέσει λύση στο πρόβλημα αυτό με το μοίρασμα των εξόδων μιας διαδρομής ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα. Η «Αττική free press» συνομίλησε με την Κλεοπάτρα Πολύζου, υπεύθυνη της σελίδας συνοδήγησης pamemazi.gr, προκειμένου να έρθει σε πρώτη επαφή με την έννοια της συνοδήγησης.

Συνοδήγηση… τότε και τώρα

Το μοίρασμα της διαδρομής και των εξόδων της δεν εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, καθώς από τις αρχές του 20ου αιώνα αυτοκινητιστές στις ΗΠΑ αναζητούσαν συνεπιβάτες, προκειμένου να ταξιδέψουν μαζί τους και να εξοικονομήσουν χρήματα.

«Στην Ευρώπη, η συνοδήγηση έχει εξίσου μακρά ιστορία. Σε όλες τις γερμανικές πόλεις δημιουργήθηκαν οι Mitfahrzentrale – γραφεία συνοδήγησης κοντά σε σιδηροδρομικούς σταθμούς ή σταθμούς λεωφορείων. Κάθε ενδιαφερόμενος παρουσιαζόταν στα γραφεία αυτά κι αφού έδειχνε στο γραφείο την ταυτότητα του, μπορούσε να κλείσει μια θέση στο αυτοκίνητο ενός τρίτου», αναφέρει η κα Πολύζου.

Πώς λειτουργεί στην πράξη η συνοδήγηση;

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συνοδηγήσουν είτε ως οδηγοί, διαθέτοντας δηλαδή τις ελεύθερες θέσεις στο αυτοκίνητο τους, είτε ως συνεπιβάτες. Η κα Πολύζου εξηγεί ότι οι διαθέσιμες διαδρομές αναρτώνται στο ίντερνετ και οι χρήστες έχουν την επιλογή να φιλτράρουν την αναζήτηση διαλέγοντας την ημερομηνία, την ώρα αναχώρησης, καθώς και άλλες λεπτομέρειες (π.χ. αν είναι ο συνεπιβάτης καπνιστής, αν είναι γυναίκα κτλ.). «Αφού βρει κανείς τη διαδρομή που τον ενδιαφέρει, μπορεί να δει το προφίλ του συνοδηγού και στη συνέχεια να επικοινωνήσει μαζί του -μέσω τηλεφώνου ή email- για να συνεννοηθεί για τις λεπτομέρειες της διαδρομής», μας λέει η κα Πολύζου.

Εφόσον οι υποψήφιοι συνταξιδιώτες συμφωνήσουν, τότε μπορεί να γίνει μεταφορά και ζώων. «Η πιο αστεία περίπτωση ήταν ένας επιβάτης ο οποίος ταξίδεψε με το ιγκουάνα του», θυμάται η κα Πολύζου.

Τα «συν» της συνοδήγησης

Εφαρμόζοντας απλά μαθηματικά μπορεί κανείς να καταλάβει ότι το μοίρασμα του κόστους μιας διαδρομής σε παραπάνω άτομα είναι «δώρο» για την τσέπη των συνταξιδιωτών. Σε περιβαλλοντικό επίπεδο, η μοιρασιά των δρομολογίων μεταφράζεται σε λιγότερα αυτοκίνητα στους δρόμους, λιγότερες εκπομπές καυσαερίων, λιγότερη ρύπανση, αποσυμφόρηση των οδικών δικτύων και