Ύστερα από τα «ψελλίσματα» Ντράγκι, «σκληρό ροκ» από τις αγορές…

Ο «χρησμός» του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη κ. Μάριο Ντράγκι ύστερα από τη χθεσινή συνεδρίαση του Δ.Σ. της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) αναμενόταν με αγωνία από τις ηγεσίες των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου (με προεξάρχουσα την Ελλάδα) και με «ήρεμη αποφασιστικότητα» από τις αγορές.

Οι τελευταίες είχαν προσωρινά ηρεμήσει ύστερα από τις δηλώσεις του κ. Ντράγκι την περασμένη εβδομάδα ότι «θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του ευρώ». Το «τυπικό»

ανακοινωθέν ύστερα από το εσπευσμένο ταξίδι του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών στο Βερολίνο την περασμένη Δευτέρα δεν ξεκαθάρισε τα πράγματα, αλλά οι χθεσινές δηλώσεις Ντράγκι αποδεικνύουν ότι η γερμανική ηγεσία δεν έχει καμφθεί. Έτσι, το σενάριο μιας «καλοκαιρινής καταιγίδας» στην Ευρώπη, με επίθεση των αγορών σε Ισπανία και Ιταλία που θα τις οδηγήσει στην πόρτα του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης, αποκτά πλέον το προβάδισμα.

Το νέο ορόσημο για σημαντικές κινήσεις μετατίθεται για μετά τις 12 Σεπτεμβρίου, όταν το γερμανικό Ανώτατο Δικαστήριο θα αποφανθεί αν η συγκρότηση και λειτουργία του νέου ευρωπαϊκού μηχανισμού σταθερότητας (ESM - European Stability Mechanism) συνάδει με το γερμανικό Σύνταγμα…

Ωστόσο, ο χρόνος μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου είναι πολύς, οι αγορές εύκολα μπορούν να πάρουν φωτιά (οι χαμηλοί όγκοι συναλλαγών το επιτρέπουν) και οι εποχές που το γερμανικό «παιχνίδι των ορίων» δεν είχε καταλυτικές συνέπειες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Έτσι, στελέχη της αγοράς δεν κρύβουν τους φόβους τους ότι μπορεί να έχουμε έκτακτη σύνοδο κορυφής μέσα στον Αύγουστο ύστερα από μια επίθεση των αγορών που θα «γονατίσει» την Ισπανία και την Ιταλία.

Γερμανικός «εμφύλιος»

Την κρισιμότητα και τον οριακό χαρακτήρα των εξελίξεων στην Ευρωζώνη αποκαλύπτει ο «εμφύλιος» που μαίνεται στους κόλπους της γερμανικής ελίτ: ο κυβερνητικός συνασπισμός και η πολιτική ελίτ, η επιχειρηματική τάξη της χώρας (ο Σύνδεσμος Γερμανών Βιομηχάνων (DBI) ενάντια στον γερμανικό Σύνδεσμό Οικογενειακών Επιχειρήσεων), τα think tank και οι κορυφαίοι οικονομολόγοι, η γερμανική κοινή γνώμη είναι διχασμένοι και αποδύονται σε δημόσιες τοποθετήσεις και αλληλοκατηγορίες.

Το κλίμα αυτό δημιουργεί συνθήκες ακόμη μεγαλύτερου πολιτικού εγκλωβισμού για τη γερμανική πολιτική ηγεσία και την καθιστά πιο «δυσκίνητη» όσον αφορά τις αποφάσεις. Τέλος, η ανάμιξη του γερμανικού Ανώτατου Δικαστηρίου στη γερμανική πολιτική δυσκολεύει εξαιρετικά τη λήψη «γενναίων» αποφάσεων όπως η μετατροπή του ESM σε τράπεζα που θα χρηματοδοτεί το χρέος των χωρών-μελών.

Όμως, η ώρα των «μεγάλων αποφάσεων» έφτασε και ο Σεπτέμβριος φαντάζει σαν απώτατο όριο γι’ αυτές. Έτσι, οι αντίρροπες πιέσεις διαπερνούν τη γερμανική ελίτ προκαλώντας «νευρική κρίση» στους κόλπους της…

Το «ελληνικό ζήτημα»

Αν η Ευρωζώνη συνολικά έχει φτάσει σε ένα όριο, η Ελλάδα είναι στο απώτατο σημείο αυτού του ορίου. Η χρηματοδοτική ασφυξία του Δημοσίου, η πιστωτική ασφυξία στην οικονομία, η κλιμάκωση της ύφεσης (και ό,τι αυτό συν