Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να ξαναμπεί στις ράγες

-Πώς βρήκαν τη «χρυσή τομή» Παπανδρέου και Βενιζέλος

-Πόκερ με τις υποψηφιότητες

-Το καλό και το κακό σενάριο για την ανασύνταξη και την ενότητα

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Εύθραυστες ισορροπίες επικρατούν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά χωρίς , μέχρι στιγμής τουλάχιστον, να σπάει το σχοινί. Ο κίνδυνος αυτός ήταν ορατός ως την περασμένη εβδομάδα, καθώς οι διαφωνίες και η ένταση για τις διαδικασίες εκλογής νέας ηγεσίας είχαν

κορυφωθεί κατακόρυφα. Η συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου πάντως βοήθησε στην επί της ουσίας αποφόρτιση της ατμόσφαιρας, παρά τις αντιπαραθέσεις που εκδηλώθηκαν.

Τώρα φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν πάρει τον δρόμο τους, αλλά δίχως αυτό να αποκλείει απρόοπτα και επιπλοκές. Οι δύο βασικοί πρωταγωνιστές, ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δείχνουν να κινούνται εντός ενός συγκεκριμένου πλαισίου, που περιορίζει τις φυγόκεντρες τάσεις . Όμως ο δρόμος είναι μακρύς, όλοι βρίσκονται ακόμη στην αφετηρία, η καχυποψία κυριαρχεί στον αέρα και θεωρείται πάρα πολύ πιθανό τα εσωκομματικά δρώμενα να επηρεαστούν, σε σημαντικό βαθμό, από τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Οι επόμενες εβδομάδες, άλλωστε, θα είναι καθοριστικές για την πορεία και κατάληξη των διαπραγματεύσεων για το PSI, στις οποίες κεντρικό ρόλο από ελληνικής πλευράς παίζει ο κ. Βενιζέλος.

Η σημερινή εικόνα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μέχρι τον Μάρτιο το ΠΑΣΟΚ θα έχει αποκτήσει νέο πρόεδρο, με τον οποίο επικεφαλής θα βαδίζει και προς τις εκλογές, ένα περίπου μήνα αργότερα. Ο χρόνος που θα στηθούν οι κάλπες δεν έχει προσδιοριστεί και αυτός επακριβώς, αλλά (μέχρι νεωτέρας…) οι περισσότεροι αποδέχονται ως σημείο αναφοράς την 29η Απριλίου, που «όρισε» ο κ. Βενιζέλος με την ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ.

Η εικόνα αυτή παραπέμπει στο modus vivendi, που προέκυψε ύστερα από το σκηνικό ρήξης της περασμένης εβδομάδας ανάμεσα στους κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο. Επί της ουσίας και παρά τη ρητορική που αναπτύχθηκε, αμφότεροι έκαναν τις υποχωρήσεις τους. Ο κ. Παπανδρέου ήθελε να παραμείνει στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ μέχρι τον Ιούνιο και δεχόταν να «εκχωρήσει» στο μεταξύ τη θέση του υποψηφίου πρωθυπουργού εν όψει των εκλογών. Από την πλευρά του ο κ. Βενιζέλος εμφανίστηκε να θέλει άμεση και πλήρη εκκαθάριση του τοπίου, χωρίς διαρχία, έστω και μεταβατική. Στη συνέχεια ο κ. Παπανδρέου δέχτηκε να επισπευσθούν οι διαδικασίες, αλλά υπό την προϋπόθεση να ολοκληρωθεί προηγουμένως το PSI και η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης, τουτέστιν τον Μάρτιο. Και ο κ. Βενιζέλος το αποδέχθηκε έχοντας κερδίσει ότι «ο νικητής τα παίρνει όλα».

Δεν πέρασαν τα δύσκολα

Η λήξη αυτής της πρώτης φάσης δεν σημαίνει βέβαια ότι τα «δύσκολα» για το ΠΑΣΟΚ πέρασαν. Ούτως ή αλλιώς τα δημοσκοπικά ποσοστά του είναι δραματικά, σε σημείο που στην τελευταία μέτρηση της εταιρείας Public Issue να βρίσκεται μόλις μισή μονάδα μπροστά (14%) από την «Δημοκρατική Αριστερά» του Φώτη Κουβέλη (13,5%), που κερδίζει διαρκώς δυσαρεστημένους ψηφοφόρους. Στην επόμενη φάση των εξελ