Πωλούν και την ιστορική μνήμη…

Επίκαιρη ερώτηση κατέθεσε στη Βουλή, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, Θεανώ Φωτίου με αφορμή την υπαγωγή του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ). Ο χώρος ιστορικής μνήμης, βρίσκεται στη λίστα των 3.151 κρατικών «φιλέτων» που μεταβιβάστηκαν πρόσφατα προς εκποίηση.

Η κ. Φωτίου έκανε ερώτηση προς το υπουργείο Υποδομών, για την συγχώνευση ΟΣΚ - ΔΕΠΑΝΟΜ

«Έχετε εντάξει σε αυτήν τη λίστα κάτι που είναι ανεπίτρεπτο ιστορικά. Έχετε εντάξει σε αυτήν τη λίστα, την έκταση του Σκοπευτηρίου Καισαριανής, 99 στρεμμάτων, φοβερής και τρομακτικής ιστορικής μνήμης για τον τόπο. Αυτή η έκταση δεν ξεπουλιέται, κύριε υπουργέ. Είναι μεγάλο ατόπημα ότι την εντάξατε σε αυτή τη λίστα. Ο ΟΣΚ αυτήν την έκταση θα την απέδιδε στο Δήμο Καισαριανής. Εξηγήστε μου, σας παρακαλώ, πώς βρέθηκε η ιστορική έκταση του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής μέσα στην αξιοποίηση της περιουσίας του ΟΣΚ ΑΕ» είπε η κ. Φωτίου, απευθυνόμενη στον αναπληρωτή υπουργό Σταύρο Καλογιάννη, χωρίς, όμως να πάρει κάποια απάντηση.

«Δε γνωρίζω» σημείωσε ο υπουργός, αναφερόμενος στο θέμα που έχει προκύψει με το Σκοπευτήριο.

Σύμφωνα με τον κ. Καλογιάννη, με νέα νομοθετική ρύθμιση, η νέα εταιρεία («Κτιριακές Υποδομές») «θα λειτουργεί για ένα μεταβατικό διάστημα τριών μηνών περίπου με τρεις διακριτούς κλάδους που αφορούν σε υποδομές υγείας, σε υποδομές δικαιοσύνης και σε εκπαιδευτικές υποδομές αντίστοιχα».

«Μετά την πάροδο του τριμήνου η νέα εταιρεία θα εποπτεύεται αποκλειστικά από τον υπουργό Ανάπτυξης, ενώ παράλληλα θα δημιουργηθούν νέοι κανονισμοί σε ό,τι αφορά την εσωτερική λειτουργία της εταιρείας και τα έργα» τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός.

Ιστορικός τόπος

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής είναι προστατευμένος και αναγνωρισμένος ως ιστορικός τόπος από το υπουργείο Πολιτισμού, αφού κατά την διάρκεια της Ναζιστικής Κατοχής, δεκάδες αγωνιστές εκτελέστηκαν εκεί από τους κατακτητές.

Αποκορύφωμα της κτηνωδίας ήταν η μαζική εκτέλεση 200 κομμουνιστών, οι οποίοι είχαν μεταφερθεί από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου, την 1η Μάη του 1944 ως αντίποινα στη δολοφονία ενός Γερμανού στρατηγού και της συνοδείας του στην Λακωνία, που είχε γίνει σημειωθεί λίγες ημέρες νωρίτερα.