Ήξεις αφίξεις από το ΔΝΤ – Τι πραγματικά απαιτεί για τις συντάξεις

Αναίμακτη θέλησε να παρουσιάσει ο Πολ Τόμσεν την προσέγγιση του ΔΝΤ στο συνταξιοδοτικό της Ελλάδας, ωστόσο η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από τις επίσημες δηλώσεις των στελεχών του Ταμείου.

Ας θυμηθούμε τι είπε ο Πολ Τόμσεν; Ότι το Ταμείο δεν ζητά οριζόντιες περικοπές των συντάξεων. Τι δεν είπε ο Δανός; Ότι αυτό που ζητάει το Ταμείο εδώ και μήνες οδηγεί σε μείωση των κύριων συντάξεων ως και 20% αλλά και σε ανατροπή θεμελιωμένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων

για εργαζόμενους που κολλάνε ένσημα από τα 18 τους. Επί της ουσίας, από τον περασμένο Αύγουστο, το ΔΝΤ αλλά και οι Ευρωπαίοι ζητάνε τη μείωση των συντελεστών αναπλήρωσης του νόμου Λοβέρδου- Κουτρουμάνη πριν καλά- καλά ξεκινήσει η εφαρμογή του, προκαλώντας εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον, ζητούσαν και ζητάνε να υπολογίζονται οι κύριες συντάξεις όχι με βάση την καλλίτερη 5ετία του εργασιακού βίου, αλλά με βάση την τελευταία 5ετία, με δεδομένο ότι οι μισθοί έχουν μειωθεί κατά 20%. Τι συνεπάγεται αυτό το σενάριο; Τον πρώτο χρόνο περί τα 250 εκατ. ευρώ, αλλά σε βάθος 5ετίας το δημοσιονομικό όφελος θα έφτανε στα 3 δις ευρώ, με δεδομένο ότι οι κύριες συντάξεις θα «ψαλιδιστούν» 15- 20%.

Ανατροπές κρύβει και η εμμονή για τις πρόωρες συντάξεις, αφού οι πιέσεις αυτές δεν στοχεύουν στις προφανείς στρεβλώσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, η συζήτηση δεν γίνεται για αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας στα 68 ή παραπάνω έτη. Στο στόχαστρο των δανειστών έχουν μπει όσοι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα και μπορούν να βγουν είτε στα 62 έτη με μειωμένη σύνταξη είτε επειδή συμπληρώνουν 37- 40 έτη εργασίας, δηλαδή άνθρωποι που «κολλάνε» ένσημα από τα 18 τους. Αυτοί οι ασφαλισμένοι ΔΕΝ καλύπτονται από το νόμο 4093 του 2012, που προβλέπει την αύξηση των ορίων ηλικίας στα 67 έτη.

Τι προσδοκούν οι δανειστές από μια τέτοια ανατροπή; Πηγές που επικαλείται το iefimerida.gr, εκτιμούν ότι μόνο τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του μέτρου θα εξοικονομηθούν περίπου 350 εκατ. ευρώ, στη διετία το «κέρδος» του συστήματος θα έχει ανέβει στα 600 εκατ. ευρώ και στην τριετία στα περίπου 850 εκατ. ευρώ. Σε βάθος πενταετίας, το «κέρδος» για το σύστημα θα έχει φτάσει στα περίπου 1,2 δισ ευρώ κι αυτό φυσικά είναι ένα καλό… κίνητρο για τους δανειστές, προκειμένου να συνεχίσουν την πίεση προς την ελληνική πλευρά.