Η (κεντρο)αριστερά τώρα ψάχνεται…

-Ποιους κινδύνους κρύβει η δεύτερη θέση για τον ΣΥΡΙΖΑ

-Τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ και τα σενάρια συμπόρευσης με την ΔΗΜΑΡ

-Η πτώση του ΚΚΕ και οι αλλαγές στον Περισσό

Σε κρίση προσανατολισμού βρίσκονται μετά τις εκλογές τα κόμματα της αριστεράς και της κεντροαριστεράς ανεξάρτητα από τη θέση που έχουν στο νέο πολιτικό σκηνικό. Tόσο το ΠΑΣΟΚ

και η ΔΗΜΑΡ που στηρίζουν την κυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πλέον αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και το ΚΚΕ, που αποδυναμώθηκε, βρίσκονται ενώπιον αποφάσεων που θα κρίνουν σε στρατηγικό επίπεδο την πορεία και την ύπαρξή τους.

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είχε μια ελαφρά υποχώρηση στο ποσοστό του σε σχέση με την 6η Μαΐου, αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Η συρρίκνωσή του μέσα σε δυόμιση χρόνια και η απώλεια 30 και πλέον ποσοστιαίων μονάδων δεν δείχνει αναστρέψιμη. Η εκ νέου συμμετοχή του στην κυβέρνηση μάλιστα, που αποτέλεσε πάντως μονόδρομο, δεν θεωρείται βοηθητικό στοιχείο στις όποιες προσπάθειες ανασύνταξής του. Το ΠΑΣΟΚ καταστράφηκε εκλογικά με την ακραία μνημονιακή πολιτική που ακολούθησε. Η δυνατότητα που θα είχε ως πιθανή αντιπολίτευση να διορθώσει ένα τουλάχιστον τμήμα της πορείας του, τώρα δεν υφίσταται. Το μόνο στο οποίο μπορεί να ελπίζει είναι να καρπωθεί ένα μικρό μερίδιο από την ενδεχόμενη βελτίωση της κατάστασης, την οποία θα επιδιώξει μέσω της πολιτικής της επαναδιαπραγμάτευσης η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά. Ωστόσο το μείζον πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει. Την ώρα που έχει χάσει το συντριπτικό μέρος της κοινωνικής βάσης του, η χάραξη νέας ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης δεν είναι καθόλου εύκολη. Άλλωστε εκτός από τη φθορά της κυβερνητικής συμμετοχής θα συνεχίσει να συμπιέζεται ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ. Η συμπίεση αυτή θα αυξάνει και τα εσωκομματικά προβλήματα, όπως φάνηκε με τη σύγκρουση του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου με ορισμένα από τα κορυφαία στελέχη, όπως οι Ανδρέας Λοβέρδος και Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ως προς τα πρόσωπα που θα υποδείκνυε το ΠΑΣΟΚ για τη νέα κυβέρνηση. Η σύγκρουση αυτή αντανακλά σε μεγάλο βαθμό και τις μάχες για τα θέματα ηγεσίας, που φαίνεται να ξεκινούν σε λανθάνουσα μορφή επί του παρόντος και με ορίζοντα το επερχόμενο συνέδριο.

Ένα παράλληλο κεφάλαιο αποτελεί η προοπτική μια πιθανής σύγκλισης και συνεργασίας με την ΔΗΜΑΡ, που κι αυτή μπαίνει στις δικές της συμπληγάδες. Το κόμμα του κ. Κουβέλη σταθεροποιήθηκε στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά γνωρίζει καλά τόσο ο πρόεδρός του όσο και τα ηγετικά στελέχη ότι η πορεία τους θα είναι δύσκολη. Η συμμετοχή στην κυβέρνηση, που και στη δική τους περίπτωση αποτέλεσε προεκλογική δέσμευση, εμπεριέχει μεγάλα ρίσκα. Και όπως λένε, είτε θα τους βοηθήσει να δυναμώσουν ως εναλλακτική λύση στον χώρο στο κεντροαριστεράς , είτε θα μεταβληθεί σε μείζονα απειλή για τη μελλοντική ύπαρξή τους. Στο πλαίσιο αυτό και ανάλογα με την εξέλιξη των κυβερνητικών πραγμάτων, έχουν αρχίσει να συζητούνται τα πρώτα σενάρια για τις δυνατότητες μελλοντικής συμπόρευσης -άγνωστης α