Η επέλαση Ολάντ φοβίζει τη Μέρκελ

-Βιάζεται να επιβάλει τους όρους της πριν από τις γαλλικές εκλογές

-«Εκτός συνόρων» μεταφέρεται τώρα το παιχνίδι για την Ελλάδα

-Ποιοι φοβούνται ότι έρχεται η σειρά τους για άγρια λιτότητα

-Φιλελληνικό κίνημα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες

H απίστευτη κλιμάκωση των γερμανικών πιέσεων και εκβιασμών για την πλήρη καθυπόταξη (όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο) της Ελλάδας αρχίζει να γεννά μείζονες αντιδράσεις, που απλώνονται πλέον σε όλη την Ευρώπη.

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Την ώρα που το εσωτερικό

πολιτικό σκηνικό φλέγεται και τα άλλοτε κραταιά κόμματα αποσυντίθενται, υψώνονται μία μετά την άλλη οι φωνές των Ευρωπαίων, που ζητούν από το Βερολίνο να αλλάξει τακτική και εγκαλούν την τρόικα για συμπεριφορές, που μοιάζουν ακόμη και με της «αρπακτικής ακρίδας» απέναντι στη χώρα μας. Ταυτόχρονα, διαμορφώνονται σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις συνθήκες ενός φιλελληνικού κινήματος, με αιχμή τις κινητοποιήσεις που προγραμματίστηκαν για σήμερα Σάββατο υπό το κεντρικό σύνθημα «Είμαστε όλοι Έλληνες».

Δύο στοιχεία, όπως όλα δείχνουν, επηρεάζουν τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης, που γίνεται ολοένα και σκληρότερη παρά τα 199 «ναι», με τα οποία υπερψηφίστηκε από τη Βουλή το νέο Μνημόνιο την περασμένη Κυριακή. Το ένα είναι οι επερχόμενες εκλογές στη Γαλλία και το δεύτερο η ανάγκη της Α. Μέρκελ να τονώσει το δόγμα του «über alles» για τη Γερμανία στην πορεία προς τις κάλπες και στη δική της χώρα το 2013.

Από την ανάλυση των δεδομένων σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκύπτει ότι είναι πολύ πιθανό σε μερικούς μήνες να έχει ηττηθεί ο Νικολά Σαρκοζί, η Γαλλία να έχει περάσει στα χέρια των σοσιαλιστών και ο συσχετισμός δυνάμεων να αλλάξει στους κόλπους της ευρωζώνης. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο νυν Γάλλος πρόεδρος χάνει στον δεύτερο γύρο των εκλογών από τον σοσιαλιστή αντίπαλό του Φρανσουά Ολάντ, ακόμη και στην περίπτωση που δεν λάβει μέρος στην αναμέτρηση η ηγέτις του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου της Γαλλίας Μαρίν Λεπέν.

Γαλλικό ανάχωμα

Ο κ. Ολάντ, διαβλέποντας τους κινδύνους για όλο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από τη γερμανική πολιτική, παραδέχθηκε χωρίς περιστροφές ότι εδώ και δύο χρόνια οι Ευρωπαίοι προφασίζονται ότι θα σώσουν την Ελλάδα, ενώ της επιβάλλουν ολοένα και πιο σκληρά σχέδια λιτότητας. Επίσης, είναι κατηγορηματικά αντίθετος στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και καθιστά κεντρικό στοιχείο της πολιτικής του πρότασης την ανάγκη για την έκδοση ευρωομολόγων, κάτι που πεισματικά αρνείται η Γερμανία.

Είναι προφανές, επομένως, ότι ο σημερινός γαλλογερμανικός άξονας θα πρέπει να πάρει άλλη μορφή σε μερικούς μήνες, αν ο κ. Ολάντ εγκατασταθεί στα Ηλύσια Πεδία. Η προοπτική αυτή οδηγεί το Βερολίνο σε αύξηση της πίεσης, ώστε μέσα από αλλεπάλληλες αξιώσεις και νέους όρους να προλάβει να «κλείσει» μέχρι την άνοιξη, με βάση τα δικά του συμφέροντα, όλες τις εκκρεμότητες που αφορούν την Ελλάδα. Και κυρίως τη συμφωνία για διασφάλιση μηχανισμών επιτήρησης «για συνεχή παρουσία της τρόικας