Ένα reality show κι ένα Road movie, παρουσιάζονται στην Ελληνική σκηνή

11:24 19/12/2016 - Πηγή: Attiki Press

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

Δυο σύγχρονα Ελληνικά έργα, που δεν διαδραματίζονται στην Ελλάδα και –αν και κωμικοτραγικά– κατά βάθος μιλάνε για την ελευθερία, δίνουν την αφορμή για δυο εξαιρετικές παραστάσεις. Για ελάχιστα Δευτερότριτα ακόμα.

Από την Ηρώ Μητρούτσικου

«Λάφυρα The Show»

Μια φουτουριστική, πολιτική δραμεντί, όχι πολύ μακριά από το εδώ και το τώρα. Σε μια εποχή πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών στην Επικράτεια, ένα τηλεοπτικό παιχνίδι–ριάλιτι έχει καθηλώσει το κοινό στις

οθόνες. Παίκτες, επιλεγμένοι από τις φυλακές, διεκδικούν ένα τεράστιο χρηματικό έπαθλο και την ελευθερία τους.

Θεατές εγκλωβισμένοι στα προσωπικά τους αδιέξοδα αναζητούν με τον δικό τους τρόπο τη δική τους θέση σε μια κοινωνία που καταρρέει, ενώ βασανιστικά ερωτήματα ζητούν άμεσες απαντήσεις. Ποιος είναι ο θησαυρός; Υπάρχει εναλλακτική;

Βρισκόμαστε στον τελικό του reality show, σε μια μελλοντική χώρα, οποιαδήποτε χώρα. Από τους 24 κρατούμενους έχουν επιβιώσει δυο, ένας άντρας με το ψευδώνυμο Killer (Στέλιος Ψαρουδάκης) και μια γυναίκα που μας συστήνεται ως Νίνια (Ιζαμπέλα Κογεβίνα).

Της ταιριάζει το όνομα, είναι μικροσκοπική, αλλά πολύ δυναμική. Εκείνος, ιδεολόγος, φυλακίστηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, εκείνη γιατί η ζωή δεν της φέρθηκε καλά από την αρχή. Οι δυο τους, μονομάχοι πια. Ο ένας θα κερδίσει την ελευθερία του κι ένα χρηματικό ποσό, ο άλλος θα επιστρέψει στην φυλακή. Στη μεταξύ τους επαφή παγιδεύονται στα προσωπικά τους βιώματα και άθελα τους γίνονται μέρος του παιχνιδιού.

Παράλληλα με αυτό το ζευγάρι στις οθόνες παρακολουθούμε κι ένα δεύτερο ζευγάρι, δίπλα μας. Ένα συντηρητικό, μάλλον, αντρόγυνο βρίσκεται στο πλατώ. Η Ευανθούλα (Αιμιλία Βασιλακάκη) έχει κουβαλήσει τον άντρα της για να παρακολουθήσουν ζωντανά τον τελικό του show μέσα από το στούντιο. Μια νοικοκυρά, φανατική του ριάλιτι, κολλημένη με το ίντερνετ, η οποία, όμως, αποδεικνύεται ότι σκέφτεται πιο σωστά από όλους.

Ο άντρας της (Χάρης Μπόσινας) συνδικαλίζεται πιστεύοντας ότι θα αλλάξει τον κόσμο. Ένα έκτακτο δελτίο θα διακόψει το show και θα μας μεταδώσει την πραγματικότητα, εκείνο που συμβαίνει έξω, στους δρόμους αυτής της μελλοντικής πόλης: Μια εξέγερση βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η παράσταση “παίζει” σε τρία επίπεδα. Το πρώτο είναι το επίπεδο του ριάλιτι που διαδραματίζεται κάπου μακριά -σε ένα άγριο νησί, το δεύτερο είναι το επίπεδο του κοινού που παρακολουθεί το live show στο οποίο περιλαμβάνονται οι πραγματικοί θεατές της παράστασης μαζί με το ζευγάρι Ευανθούλα – Θωμάς. Το τρίτο επίπεδο είναι το προσωπικό του καναλιού και πιο συγκεκριμένα η παρουσιάστρια (Σωσώ Χατζημανώλη).

Πρόκειται για το πιο κωμικό πρόσωπο του έργου: διάσημη, ιδιόρρυθμη και ξιπασμένη, προπαντός αναίσχυντη, επιθυμεί να προβληθεί στο αόρατο κοινό που την παρακολουθεί από τους δέκτες του στο σπίτι και προσπαθεί να διατηρήσει την παρουσίασή της στο επίπεδο που εκείνη θέλει, αλλά προκαλεί γέλιο άμα τη εμφανίσει.

Οι αντιθέσεις-αντιπαραθέσεις δε λείπουν από το έργο. Στους φιναλίστ έχουμε έναν ευαίσθητο, καλλιεργημένο άντρα και μια δυναμική γυναίκα, η οποία έχει μάθει να επιβιώνει με κάθε τρόπο. Αυτός διαθέτει άγριο όνομα, αν και λειτουργεί κυρίως με την καρδιά («Άμα αγριεύει η ζωή, γλυκαίνουν οι άνθρωποι με το κακό…»), εκείνη γατούλα στην εμφάνιση, με όνομα που ακούγεται σα νιαούρισμα, χρησιμοποιεί, όμως, ακόμα και τη μπλόφα για να πετύχει αυτό που θέλει.

Απ’ την άλλη η Ευανθούλα, παρότι μοιάζει “ελαφριά” στην πρώτη εντύπωση κι ο άντρας της την αποπαίρνει (αν και φαίνεται ότι εκτιμάει τη γνώμη της), είναι αυτή που θα πάρει τη δυναμική απόφαση στο κρίσιμο σημείο, ενώ εκείνος θα μείνει σε συζητήσεις επί συζητήσεων και στην απόλυτη απραξία, ως μεσοαστός χωρίς ισχυρή βούληση.

Το σκεπτόμενο αυτό ζευγάρι έρχεται σε αντίθεση με το όλο σόου: Αν και έχει φορέσει τα καλά του, εντούτοις μοιάζει σαν την μύγα μες στο γάλα, βρισκόμενο σε ευθεία αντιπαράθεση με το περιβάλλον και, κυρίως, με τη –γεμάτη δηθενιά, αλλά εντελώς υποτακτική στους ανώτερούς της στο κανάλι- παρουσιάστρια.

Παρότι το έργο έχει πολύ χιούμορ και πολλά κωμικά στοιχεία, από τη μία το δράμα των δυο ηρώων στην οθόνη (που αγωνίζονται για την ελευθερία τους) κι από την άλλη αυτά που συμβαίνουν στους δρόμους και δεν αφήνουν αδιάφορη την Ευανθούλα, δείχνουν την τραγικότητα της κατάστασης και φανερώνουν το σοβαρό υπόβαθρο του έργου.

Το «Λάφυρα The Show», ένα νεοελληνικό έργο της Μαρίας Μάζη, πραγματεύεται το όριο του φόβου, αλλά και την ψεύτικη πραγματικότητα που παρουσιάζει η εξουσία, είτε αυτή είναι τηλεοπτική, είτε πολιτική. Όπως λέει ο Μάνος Κανναβός: «Ο φόβος καθιστά τους ήρωες ανίκανους να διεκδικήσουν την ευτυχία μέσα απ’ την επίτευξη των προσωπικών τους στόχων. Ο εγκλωβισμός προκύπτει απ’ το φόβο να μη χάσουν, μη διακινδυνεύσουν τα κεκτημένα τους». Πρόκειται, έτσι, για ένα πολιτικό έργο που εστιάζει στις συγκρούσεις, οι οποίες προκαλούνται στον άνθρωπο όταν οι φιλοδοξίες του έρχονται αντιμέτωπες με τη συνήθειά του να είναι φοβισμένος, άρα και στο ζήτημα της ελευθερίας.

Αν και το έργο βάζει τους θεατές να παίζουν το κοινό του ριάλιτι, δεν πρόκειται για καθόλου διαδραστική παράσταση.

Ο ηθοποιός Μάνος Κανναβός -στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα- έστησε μια άμεση παράσταση, σωστά ρυθμισμένη, με αισθαντικές ερμηνείες και πολύ χιούμορ.

VAULT

Μελενίκου 26 Γκάζι, Βοτανικός

(metro Κεραμεικός, 8’ περίπου με τα πόδια)

Τηλ: 213-0356472, 6949534889

Τετάρτη & Πέμπτη 21:00 (ως 5/1)

Εισιτήρια: 13, 10 €

«Μηχανικοί καταρράκτες»

Οι «Μηχανικοί καταρράκτες» είναι η ιστορία του Σαλ που, στην πραγματικότητα, είναι η Σάλυ. Ο Σαλ ταξιδεύει από την Νέα Αγγλία των Η.Π.Α. μέχρι το Μεξικό, για να υποβληθεί σε επέμβαση αλλαγής φύλου, ώστε να βρει την αληθινή του ταυτότητα και να αναλάβει την ευθύνη της. Μια βασανισμένη ψυχή που προσφωνεί τον εαυτό του στο θηλυκό γένος και επιδιώκει μόνο την ομαλότητα.

Οι «Μηχανικοί καταρράκτες» είναι μια αφήγηση για τις διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά κυρίως για τις ομοιότητες, για τη φιλία και τον έρωτα που μπορούμε να συναντήσουμε σε απροσδόκητες στιγμές, σε απροσδόκητους τόπους.

Ο Σαλ, που όπως λέει «δεν είμαι γκέι, είμαι γυναίκα στο σώμα ενός άντρα», ξεκινάει το ταξίδι προς την Τιχουάνα, το μέρος όπου το πορτοφόλι του μπορεί να αντέξει μια τέτοια εγχείριση, ενώ παράλληλα κλείνει και διάφορες εκκρεμότητες που έχει με το παρελθόν. Αν ποτέ επιστρέψει πίσω, θα επιστρέψει ως η μελαχρινή γυναικάρα Σάλυ!

Μέσα από αυτό το ταξίδι, εκτός από τις εκκρεμότητες, θα αναμετρηθεί με τον εαυτό του αλλά και θα δοκιμάσει τα όριά του με τους άλλους ανθρώπους. Στη διάρκεια αυτής της τεράστιας χιλιομετρικής διαδρομής θα ανακαλύψει αν μπορεί να ξεπεράσει τους τελευταίους του φόβους («Νομίζω, πάντως, ότι είναι περισσότεροι όσοι μου έχουν φερθεί χωρίς καλοσύνη. Δεν ξέρω αν η καλοσύνη μετριέται») και να κατακτήσει την προσωπική αλήθεια, λίγο πριν κατακτήσει το σώμα που πάντα ονειρευόταν και για το οποίο έκανε αιματηρές οικονομίες.

Ο Σαλ ξεκινώντας, με μια παλιά Σέβυ, το road trip από το Mechanic Falls του Maine, όπου γεννήθηκε, περνάει να δει την λατρεμένη του αδερφή (από τη οποία έχει πλήρη υποστήριξη) τον αγαθό άντρα της («με τόσα λεφτά θα μπορούσες να αγοράσεις porsche») και το παιδί τους, έπειτα τον θείο και τη θεία του που ζουν σε μια φάρμα στην οποία περνούσε τα καλοκαίρια του και τέλος τη γυναίκα που παντρεύτηκε, η οποία γέννησε τον γιό του που δεν έχει δει ποτέ.

Σ’ αυτό το ταξίδι θα συναντήσει παραλλαγές της ζωής που έζησε: την οικογενειακή ευτυχία, τη μοναξιά (ο θείος κι η θεία δεν έχουν καμία επαφή μετά τον πρώτο χρόνο του γάμου: «Είμαι τόσο μόνη! Είμαι μόνη με πενήντα κότες και εφτά κοκόρια«). Έρχεται αντιμέτωπος με την αντίληψη ότι θα τον αλλάξουν (η πρώην γυναίκα του ακόμα ερωτευμένη μαζί του, πιστεύει ότι μπορούν να τα ξαναβρούν και να αλλάξει) και με τους ρεπουμπλικάνους που σχεδόν φοβάται. Το μόνο που δεν θα καταφέρει να συναντήσει στο ταξίδι του είναι η πατρότητα: η πρώην γυναίκα του δεν του επιτρέπει να δει τον γιο τους, καθώς δεν ξέρει πώς να τον δικαιολογήσει στον μικρό.

Κι ενώ ξεκινά μόνος του για το πιο μακρύ του ταξίδι, πιστεύοντας ότι «οι άντρες πιάνουν πολύ χώρο στον κόσμο», σύντομα του φορτώνεται ένας 20χρονος βετεράνος του Αφγανιστάν, με ξύλινο πόδι (από καψόνια στον θάλαμο), ο οποίος δεν τον ρωτάει ποτέ τίποτα, ενώ αργότερα τρυπώνει λαθραία στο αυτοκίνητο κι ο γέρος θείος του που, πριν πεθάνει, θέλει να δει το Γκραντ Κάνυον και τη θάλασσα.

Οι αποκαλύψεις για τους δυο συνοδοιπόρους του θα ταράξουν ακόμα και τον Σαλ, ο οποίος, αρχικά, τους ανέχεται με μεγάλο κόπο, καθώς σκόπευε να απολαύσει μόνος την ήσυχη απεραντοσύνη της αμερικάνικης υπαίθρου. Στην επαρχία, όμως, τα βλέμματα των κατοίκων για τους τρεις περίεργους τύπους -και ειδικά τον Σαλ που έχει ξεκινήσει ήδη ορμονοθεραπεία- λένε πολλά· «όταν είσαι νάνος ή γίγαντας ή αλμπίνος, όταν είσαι εμφανώς κορίτσι σε αγορίστικο σώμα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να σε κοιτάνε περίεργα και να σε κοροϊδεύουν».

Μέσα, όμως, από αυτό το ταξίδι αυτογνωσίας και αποκαλύψεων θα συμφιλιωθούν με φόβους, φίλους, συγγενείς και καταπιεσμένες επιθυμίες, προχωρώντας στο τέλος και οι τρεις στην κοινή περιπέτεια, αφήνοντας πίσω τον καθωσπρεπισμό και τα στερεότυπα. Τρεις απίστευτα ιδιαίτεροι και ιδιόρρυθμοι άνθρωποι («Μάζευα γύρω μου αλλόκοτα πλάσματα επειδή ήμουν αλλόκοτος εγώ») θα καταλήξουν φίλοι και συγκάτοικοι και θα ξεκινήσουν μια νέα ζωή, φέροντας (εσωτερικά και εξωτερικά) μεγάλα τραύματα, αλλά καταφέρνοντας να φτάσουν στην ολοκλήρωση.

Η παράσταση πήρε το βραβείο «Καλύτερο Θεατρικό Έργο» στα Queer Theater Awards 2016.

Η παράσταση:

Δεν έχω πολλά πράγματα να πω για αυτή την αισθαντική παράσταση, η οποία είναι όλη στηριγμένη πάνω στους άξιους ώμους του Ορέστη Τρίκα. Πρόκειται για μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση on the road, όπου οι υπόλοιποι έξι ηθοποιοί λειτουργούν ως δορυφόροι του Ορ.Τρίκα και ως μοχλοί για την συνέχιση της ιστορίας, δημιουργώντας κωμικά, αλλά και τραγικά επεισόδια.

Την ομώνυμη νουβέλα της Σώτης Τριανταφύλλου (εκδόσεις Πατάκη) διασκεύασε και σκηνοθέτησε ο Σταμάτης Πατρώνης. Αν και η πρώτη διασκευή που έκανε ο σκηνοθέτης (και παρουσιάστηκε πέρυσι στο θέατρο Vault) ήταν υπερμεγέθης σε διάρκεια και αντιθεατρική, φέτος ξαναδουλεύτηκε και το αποτέλεσμα εκπλήσσει. Είναι υπέροχο να μπορείς να ξαναπαρακολουθήσεις μια παράσταση για δεύτερη φορά και να βγεις εκστασιασμένος, ενώ την πρώτη φορά είχες βγει, τουλάχιστον, κουρασμένος και εκνευρισμένος (λόγω της έκτασης του κειμένου κι όχι λόγω των ηθοποιών)!

Ο Ορέστης Τρίκας επί μιάμιση ώρα βρίσκεται στη σκηνή και εξομολογείται στο κοινό -ενώ οδηγεί προς την άλλη άκρη της Αμερικής- όλη την ιστορία της ζωής του Σαλ, με απαράμιλλη αισθαντικότητα και ευαισθησία.

Το σκηνικό αποτελείται, όλο κι όλο, από τρεις καρέκλες, δηλαδή τα καθίσματα του αυτοκινήτου του Σαλ. Ο Ορέστης Τρίκας, χωρίς κανένα άλλο μέσο από το οποίο θα μπορούσε να πιαστεί, μας κάνει να πιστέψουμε ότι όντως έχει μέσα του φυλακισμένη μια γλυκιά γυναίκα και ότι σύντομα θα μεταμορφωθεί στον αληθινό του εαυτό, τη Σάλυ. Επί μιάμιση ώρα ήμουν κρεμασμένη από τα χείλη του ηθοποιού, που ερμήνευε με αφοπλιστική τρυφερότητα ένα πλάσμα πονεμένο, το οποίο πιστεύει ότι είναι λάθος της φύσης κι όχι της κοινωνίας.

Ο Στ. Πατρώνης έκανε ένα εξαιρετικό casting, επιλέγοντας όχι μόνο καλούς ηθοποιούς, αλλά και εξωτερικά απόλυτα ταιριαστούς στον κάθε ρόλο. Κρίνοντας, όμως, από την εντελώς άγουρη υποκριτική των δυο νεαρών που υποδύθηκαν (πέρυσι και φέτος) τον βετεράνο και αφέθηκαν εντελώς αβοήθητοι, απ΄ ό,τι φαίνεται, καταλαβαίνω ότι η ερμηνεία του Ορέστη Τρίκα είναι ένα προσωπικό του κατόρθωμα, άξιο ιδιαίτερης μνείας. Η τρυφερότητα με την οποία δούλεψε ο ηθοποιός τον ρόλο σε κάνει να αγαπήσεις τον Σαλ, να πιστέψεις ότι είναι γυναίκα στο σώμα ενός άνδρα και να φύγεις από την παράσταση με μια γλυκιά αισιοδοξία.

Απλά, σύγχρονα κοστούμια, rock & roll ήχοι, μια εντελώς ενδεικτικά αμερικάνικη “πλάτη” για σκηνικό (Κατ.Παπανικολάου) και υπέροχη παιδιάστικη διάθεση από τους περισσότερους ηθοποιούς συνθέτουν μια τρυφερή και ελπιδοφόρα παράσταση, με απλά μέσα και πολύ συναίσθημα (για δυο, ακόμα, Δευτερότριτα).

Δίπλα στον Ορέστη Τρίκα εμφανίζονται οι: Μαρία Κοντοδήμα, Νίκος Γκάνος, Ρομίνα Κατσικιάν, Γιάννης Μυλωνάς, Σωτήρης Ταχτσόγλου, Δήμητρα Τάμπαση.

Από μηχανής θέατρο

Ακαδήμου13, Μεταξουργείο

Τηλ.: 2105231131

Δευτέρα & Τρίτη (προσοχή: στις 20.00) (ως 27/12)

Εισιτήριο: 12, 10, 5 €

ΤΙ ΕΙΔΑΜΕ & ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

“12 ένορκοι” Αλκμήνη

“Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2” Άλφα

“Σεξ λεξικόν” 104

“Κόλχαας” Κ.Ε.Τ.

“Μαζώχτρα” 104