Διάκριση και διακριτικότητα

Attikipress.gr |Ηλεκτρονική ενημέρωση.

του Νίκου Καραμάνογλου

Τουλάχιστον θεσμικό ατόπημα, χαρακτήρισαν νομικοί κύκλοι, την εκτίμηση του πρωθυπουργού κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στην ΔΕΘ, με την οποία προκατέλαβε την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναφορικά με τη συνταγματικότητα του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες. Περισσότερο νουθετώντας παρά υποθέτοντας, ο Αλέξης Τσίπρας

δήλωσε ότι «η δικαιοσύνη θα βγάλει την απόφασή της αλλά δεν δίνω ούτε μια πιθανότητα το ΣτΕ να ακυρωθεί ο διαγωνισμός».

Το να προκαταλαμβάνει ο πρωθυπουργός μελλοντική απόφαση της Ολομέλειας του Ακυρωτικού Δικαστηρίου συνιστά πρωτόγνωρη ενέργεια για τα ελληνικά δεδομένα και προφανώς απηχεί την διάσταση που έχει η έννοια της διάκρισης των εξουσιών για την κυβέρνηση, δηλαδή αυτή μιας τυπικής διανομής της εξουσίας. Πέραν αυτής της παρατήρησης, δεν θα μπω -υπάρχουν άλλοι, πλέον έγκριτοι γι’ αυτό- στη διαδικασία κρίσης της συνταγματικότητας της δήλωσης του πρωθυπουργού. Ως πολίτης όμως οφείλω να εξετάσω την αφετηρία μιας τέτοιου είδους δήλωσης και αυτή σίγουρα δεν είναι η άγνοια. Και η φύση βέβαια αυτής της τόσο «ωμής» παρέμβασης εξοβελίζει από το πολιτικό μας σύμπαν μαζί με τη διάκριση και τη διακριτικότητα.

Εντελώς συμπτωματικά, σαν σήμερα 17 Σεπτεμβρίου, εκατό και πλέον χρόνια πριν, ψηφίστηκε ο εκλογικός νόμος που επέβαλε τη συμμετοχή της δικαστικής εξουσίας σε όλα τα στάδια της εκλογικής διαδικασίας και κατά την κατάρτιση των εκλογικών καταλόγων, σε μια προσπάθεια περιορισμού των εκλογικών παρατυπιών και παραβάσεων. Η δικαστική εξουσία συνιστά ασφαλιστική δικλείδα για την ευρυθμία της εκτελεστικής, όχι ανάποδα.

Μην ξεχνιόμαστε…

Το άρθρο Διάκριση και διακριτικότητα εμφανίστηκε πρώτα στο Alphafreepress.gr.