Βίρα τις Άγκυρες! – Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης

Σε μια από τις παραστάσεις που έχουν μείνει στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου, το Βίρα τις Άγκυρες, των Ρέππα-Παπαθανασίου σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή που ανέβηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90 στο Εθνικό Θέατρο, αποτυπώνεται με γλαφυρότητα η άνοδος και η πτώση της επιθεώρησης ως βαριετέ, αρχής γενομένης από τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα και φτάνοντας μέχρι και τη Μεταπολίτευση.

Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης

Στο έργο λοιπόν, η Τζένη Μάγιο, την οποία ενσαρκώνει εξαιρετικά η Βέρα Κρούσκα,

είναι η νόθα κόρη μιας μεγάλης αρτίστας, της Ροζαλίας Κανδύλη (Κερασία Σαμαρά), που ξεκίνησε από την αθηναϊκή επιθεώρηση, έκανε τη θητεία της στα γνωστά μπουλούκια, επέστρεψε στο αθηναϊκό θέατρο στις μεγάλες του δόξες, τις δεκαετίες του ’20 και του ’30 και, όταν κατάλαβε πως η μπογιά της περνούσε, έκανε στροφή και πήρε μεταγραφή για το Βασιλικό Θέατρο και τις μεγάλες αστικές σκηνές. Η κόρη της Ροζαλίας, η Ευγενία, δεν θα μπορούσε να πάρει άλλο δρόμο. Μεγαλωμένη από τις καλόγριες της Σύρου ως νόθο παιδί ενός μεγάλο έρωτα μακριά από τη μητέρα της, η Ευγενία βγαίνει δειλά στο βαριετέ, με τη βοήθεια του gay ηθοποιού και ιμπρεσάριου της μητέρας της Ζαννό (Γιάννης Μπέζος). Τραγουδά και χορεύει καταπληκτικά και έχει όλα τα φόντα για να γίνει αστέρι πρώτης γραμμής. Ο ιδιοκτήτης του θεάτρου Ρουαγιάλ τη βαφτίζει από Ευγενία Κανδύλη Τζένη Μάγιο και ένα αστέρι γεννιέται.

Μόνο που, όπως και σε όλα τα αστέρια, υπάρχει η περίοδος της ανόδου και της πτώσης. Η Τζένη κάνει τρομακτική επιτυχία στο βαριετέ, κάνει παραστάσεις, τραγουδά σε νυχτερινά κέντρα, κάνει δίσκους, ταινίες, αλλά οι εποχές αλλάζουν. Το ’60 μπαίνει, οι ρυθμοί αλλάζουν, η μόδα αλλάζει. Η Τζένη αρνείται να προσαρμοστεί. Δεν κάνει εμπορικές ταινίες, δεν χορεύει Twist, δεν αγοράζει καν μια ηλεκτρική κουζίνα Izola, προτιμώντας το πετρογκάζ. Η εποχή την ξεπερνά. Σιγά-σιγά, αποσύρεται από την πρώτη γραμμή, δυσκολεύεται να βρει δουλειά. Ξεκινά να πίνει, βασίζεται όλο και περισσότερο στον Ζαννό που μένει δίπλα της ως ιμπρεσάριος και μέντορας. Βγαίνει στην τηλεόραση της ΥΕΝΕΔ, αλλά τα κάνει μαντάρα. Επιστρέφει με δικό της θίασο στο θέατρο, αλλά τα χρόνια έχουν περάσει. Η Τζένη δεν είναι πια αυτό που θέλει το κοινό. Έχει μόνο μια ευκαιρία. Το Ρουαγιάλ, για να γιορτάσει τα 50 χρόνια του, θα κάνει μια παράσταση που θα μαζέψει όλα τα παλιά πρώτα ονόματα της επιθεώρησης μαζί με όλους και αυτή. Γνωρίζει όμως, βαθιά μέσα της, πως άπαξ και ξεκινήσει η πτώση, είναι πολύ δύσκολο κανείς να βγει και πάλι στην επιφάνεια.

Σε κάποια στιγμή, όταν και η τελευταία της παράσταση πηγαίνει άπατη, η φίλη της η Λιάνα, μια μέλλουσα συνταξιούχος ηθοποιός που παίζει για τα τελευταία ένσημα, δείχνει απότομα στην Τζενη τον εαυτό της στον καθρέφτη. Σπασμένη, ταλαιπωρημένη, χωρίς την αλλοτινή της λάμψης, ακούει τη Λιάνα να της λέει «Δεν είσαι εσύ η Τζένη Μάγιο. Αλλά και να ήσουν, ο κόσμος δεν είναι αυτός που ήταν».

Η Τζένη θα επιστρέψει, θα αποζητήσει το τελευταίο χειροκρότημα. Με τα κομψά φορέματά της, με τα φανταχτερά μποά της, θα εμφανιστεί μπροστά στο κοινό του Ρουαγιάλ για το κύκνειο άσμα της κατά πάσα πιθανότητα. Γιατί, οι αρτίστες πεθαίνουν (καλλιτεχνικά τουλάχιστον) πάνω στη σκηνή και όχι στο σπίτι τους.

Ο Αλέξης Τσίπρας προφανώς δεν είναι αρτίστα. Η άνοδός του ήταν ραγδαία, μιας και ο πολιτικός χρόνος ήταν συντετμημένος. Από το 3,5% του ΣΥΡΙΖΑ το 2009, έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έγινε πρωθυπουργός, κονιορτοποίησε τους πολιτικούς του αντιπάλους, έκανε το ΟΧΙ ενός δημοψηφίσματος ΝΑΙ, υπέγραψε Μνημόνιο, διέσπασε τον ΣΥΡΙΖΑ, κέρδισε πάλι τις εκλογές και τώρα εφαρμόζει το Μνημόνιο που υπέγραψε. Και οι αδαείς καταλαβαίνουν πλέον πως η περίοδος της αλματώδους ανόδου του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ έχει τερματιστεί. Βρίσκεται απότομα στη φάση της πτώσης.

Το ερώτημα που θα πρέπει να απασχολεί τον κ. Τσίπρα είναι το εξής από εδώ και πέρα: θα καταφέρει να προσαρμοστεί στην εποχή και να πάει με το ρεύμα ή, ως άλλη Τζένη Μάγιο, θα αφεθεί σε ένα καθοδικό σπιράλ χωρίς τέλος;

Αν επιλέξει το τελευταίο, το μόνο που θα του μένει, θα είναι να διαλέξει το μέρος και τον τρόπο για το τελευταίο χειροκρότημα.

The post Βίρα τις Άγκυρες! – Γράφει ο Γιώργος Ευγενίδης appeared first on KoolNews.