Το ρεσιτάλ Σφαιρόπουλου, η περηφάνια του «Ντούντα» και η συνήθεια που έγινε λατρεία

Χάκετ, Στρόμπερι, Αθηναίου, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου. Αυτοί ήταν οι κύριοι με τα ερυθρόλευκα στο παρκέ του «Αμπντί Ιπεκτσί» όταν ο Ολυμπιακός πήρε κεφάλι στο έξτρα πεντάλεπτο κόντρα στην Εφές Πίλσεν, έχοντας επιδείξει ξανά την περιβόητη αλλεργία του στην ήττα.

Γράφει ο Δημήτρης Καναβαράκης

Λίγες στιγμές αργότερα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ολοκλήρωνε ένα αυθεντικό προπονητικό ρεσιτάλ, ίσως το μεγαλύτερο της βραχύβιας καριέρας του στον ερυθρόλευκο πάγκο.

Οι πρωταθλητές Ελλάδας

βρέθηκαν μπροστά έως και με double score στο πρώτο ημίχρονο (15-30), στα επόμενα 20 αγωνιστικά λεπτά όμως δεν λειτούργησε τίποτα σωστά, με αποτέλεσμα η Εφές να πετύχει 26 πόντους παραπάνω. Όλα έμοιαζαν χαμένα όταν 4’:15’’ πριν από το τέλος ο σεληνιασμένος Γκρέιτζερ διαμόρφωνε με ένα ακόμη τρίποντο το 72-61.

Και τότε ήταν που ο Σφαιρόπουλος αρνήθηκε να συμβιβαστεί με το διαφαινόμενο. Απέσυρε τον αρνητικότατο Σπανούλη και με την είσοδο στο παρκέ του ξεχασμένου Στόμπερι έδωσε εντολή για πρέσινγκ σε όλο το γήπεδο. Ο Ολυμπιακός βρήκε αίφνης το καύσιμο που του έλειπε και το βρήκε σε πλεόνασμα.

Η ανατροπή χτίστηκε πάνω στο καθαρό μυαλό του Χάκετ, ο οποίος πάσαρε, σκόραρε, άνοιγε τον αιφνιδιασμό και έπαιζε και σκυλίσια άμυνα. Για να γίνει 76-76 το 72-61 χρειάστηκε και η τύχη, καθώς ο Ερτέλ, του 93% από τη γραμμή του φάουλ, έχασε και τις δύο με 10’’ να απομένουν. Η τύχη όμως βοηθάει τους τολμηρούς και ο 48χρονος κόουτς ήταν κάτι παραπάνω από τέτοιος στο χθεσινό ματς.

Εκεί που όλοι, στην παράταση, περίμεναν να επαναφέρει τον Σπανούλη, έβαλε τον Αθηναίου στη θέση του Χάντερ και ενώ είχε ήδη χάσει τον Πρίντεζη με 5 φάουλ από το τέλος του 40λεπτου! Ο ατυχέστατος Γιανγκ, που όπως αποδείχτηκε υπέστη ρήξη χιαστών, είχε βγει εκτός μάχης με τραυματισμό από το πρώτο ημίχρονο και τη θέση «5» ανέλαβε ο Παπαπέτρου με 4αρι τον Λοτζέσκι.

Ο Αθηναίου προστέθηκε στις τανάλιες των Στρόμπερι και Χάκετ στην περιφέρεια, ενώ έβαλε και το τρίποντο με το οποίο διαμορφώθηκε το 84-87. Ο Γκρέιτζερ είχε πια σιγήσει, η μπάλα δεν περνούσε στο ζωγραφιστό για τον ανεπαρκή έτσι και αλλιώς Ντάνστον και η Εφές έγραφε μόνο έξω από τα 6,75μ. με τους Ερτέλ και Ντίμπλερ.

Στα 38’’ πριν από το τέλος ο γεμάτος αυτοπεποίθηση, αλλά και ικανότητα, Παπαπέτρου χάζεψε τους αντίπαλους ψηλούς και σαν περίτεχνος γκαρντ άφησε την μπάλα με σπάσιμο της μέσης στο καλάθι (87-89). Ο Χάκετ ολοκλήρωσε τη δουλειά, κλέβοντας την μπάλα από τον Ερτέλ και ο Στρόμπερι, που στους περσινούς τελικούς του τουρκικού πρωταθλήματος έκανε όργια στο ίδιο γήπεδο, έγραψε τον επίλογο στον αιφνιδιασμό.

Στο τέλος της μέρας ο Ολυμπιακός είχε αποδείξει ξανά ότι για αυτόν δεν υπάρχει χαμένο παιχνίδι πριν τραγουδήσει η χοντρή κυρία, βγάζοντας το μεγαλύτερο ίσως διπλό των τελευταίων χρόνων. Μεγαλύτερο όχι μόνο γιατί επέστρεψε από το -9 με 100 δευτερόλεπτα να απομένουν και κόντρα σε μια ομάδα με τεράστιο μπάτζετ που ύστερα από δύο σερί ήττες έπαιζε με την πλάτη στον τοίχο. Αλλά κυρίως διότι το έκανε διαφημίζοντας την «απεξάρτηση» από τον Βασίλη Σπανούλη. Ο Σφαιρόπουλος δεν είναι πια ο προπονητής της ομάδας του Σπανούλη, αλλά ο προπονητής με την αυτοπεποίθηση που μπορεί να νικήσει και υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες χωρίς τον Σπανούλη.

Το πέτυχε δε με παροπλισμένο το βασικό 5αρι για 35 λεπτά και με τον back up Χάντερ να προέρχεται από τραυματισμό (έστω και αν ο Αμερικανός έκανε πολύ καλά τη δουλειά του). Δεν είχε διαθέσιμο στην παράταση ούτε τον υποστράτηγο Πρίντεζη, ενώ ούτε ο τρίτος σωματοφύλακας της ομάδας (Μάντζαρης), που έγινε πανευρωπαϊκά συνώνυμο της υπέρβασης την τελευταία τετραετία, ήταν στο παρκέ για να εμπνεύσει τους υπόλοιπους.

Φαίνεται όμως ότι η μεταλαμπάδευση στους καινούριους αυτής της «never die» νοοτροπίας αποτελεί πια μια αυτόματη διαδικασία στον Ολυμπιακό. Αυτό βέβαια πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Σφαιρόπουλο, που ενώ όλοι υπέθεταν ότι έκανε τις αλλαγές για να μαζέψει τη διαφορά (για την περίπτωση της ισοβαθμίας), εκείνος είχε στο μυαλό του ότι οι ερυθρόλευκοι δεν γίνεται να πέσουν αμαχητί στην Πόλη.

Το ξέρει από τότε που ως βοηθός του Γιόνας Καζλάουσκας στην ΤΣΚΚΑ Μόσχας είδε τους κομάντο με τα κόκκινα να του(ς) παίρνουν την μπουκιά από το στόμα. Στοιχηματίζω ότι ο τελευταίος που θα εξεπλάγην με την απίθανη εξέλιξη του ματς ήταν ο ανήμπορος να την ματαιώσει Ντούσαν Ίβκοβιτς.

Αυτός δηλαδή που σφυρηλάτησε το χαρακτήρα αυτής της ομάδας και την μπόλιασε εν μια νυκτί με το DNA του ασυμβίβαστου πολεμιστή. Μέσα στην… μιζέρια του μια περηφάνια θα την ένιωσε για το πνεύμα που κληρονόμησαν οι επίγονοί του στον πάγκο και την – άνευ Σπανούλη όπως και τότε – επική ανατροπή…

The post Το ρεσιτάλ Σφαιρόπουλου, η περηφάνια του «Ντούντα» και η συνήθεια που έγινε λατρεία appeared first on KoolNews.