Τι είπε ο άνθρωπος;

Και εκεί που ο Πέτρος Κωστόπουλος καθόταν ήρεμος, για πρώτη φορά γούρλωσε τα μάτια του με τον Τσίπρα – άλλωστε ήταν και η πρώτη φορά που ο Αλέξης είπε και κάτι εκτός καλουπιού! ΚΚΕ, Καμμένος και Σύριζα μαζί στην κυβέρνηση. Αυτό κι αν είναι…

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Τον θαύμασα, χθες, τον Αλέξη. Για πρώτη φορά στη ζωή μου. Μέχρι τώρα μου θύμιζε ότι πιο παλιακό έχω ακούσει από

στόμα νέου ανθρώπου και δη της αριστεράς. Βασικά ο Αλέξης συνδύαζε πάντα ένα οξύμωρο χαρακτηριστικό: Να είναι ανυπόφορα βαρετός και ταυτόχρονα εριστικός και επιθετικός. Αυτά τα δύο μαζί, ξέρω, δεν κολλάνε μεταξύ τους αλλά είναι όπως λέμε στο ποδόσφαιρο επιθετική άμυνα, εδώ έχουμε την επιθετική βαρεμάρα. Τις περισσότερες φορές που μιλούσε νόμιζα ότι το έκανε μόνο για εξαερισμό του στόματος και μου θύμιζε εκείνο το παλιό τραγουδάκι του Πασχάλη και των Olympians με τον στίχο-μνημείο «πίσω από τις λέξεις κρύβεται ο Αλέξης».

Χθες πάντως, κέρδισε, ξεπέρασε τον εαυτό του. Από ρολίστας έγινε Κόμπι Μπράιαντ. Είπε με λίγα λόγια: «Πρωθυπουργός η Αλέκα, πρωτοκλασάτος υπουργός (οικονομικών ή μήπως εξωτερικών;) ο Πάνος Καμμένος». Δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις. Πράγμα το οποίο εκτιμώ και το λέω στα σοβαρά. Μου θυμίζει τον Ζαχαριάδη: «Τι μαύρη γάτα, τι άσπρη γάτα, τα ποντίκια να πιάνει». Τι δεξιός, τι ακροδεξιός, τι ΚΚΕ, απέναντι στα κόμματα εξουσίας να ‘ναι και όλα καλά. Βέβαια έφαγε μπόλικο ξύλο κατευθείαν από τους υπόλοιπους, κυρίως από ΚΚΕ το οποίο, ναι μεν χάνει κάθε σοβαρότητα (όταν η Αλέκα λέει «ότι η Βόρειος Κορέα είναι δημοκρατία»!!!) αλλά τουλάχιστον έμαθε να κρατάει τα προσχήματα. Αρκετά την πλήρωσε το ‘89 που έγινε τσιράκι του Μητσοτάκη μπας και διαλύσει το ΠΑΣΟΚ.

Από την άλλη, αν το κοιτάξουμε λίγο βαθύτερα, τι κυβέρνηση Βενιζέλου-Σαμάρα, τι κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου. Απλώς, οι μεν παρουσιάζονται ως πιο θεσμικοί, πιο σιγουράτζες να το πω αλλιώς ενώ οι δεύτεροι είναι κομματάκι καφενεία και πολιτικοί  αχταρμάδες. Πείτε μία σοβαρή πρόταση που ακούσατε απ’ όλους  για την οικονομία και τα παίρνω όλα πίσω.

Χάρηκα, πάντως, που αποδεικνύεται σιγά, σιγά ότι η εξουσία γυαλίζει και στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ή του 15μελούς, αν προτιμάτε. Κακό δεν είναι, βέβαια, όμως αν είναι να τη διεκδικήσει με όχημα τον Καμμένο, υπάρχουν και άλλοι λίγο δεξιότερα…

Διαβάστε ακόμα:

* Τι συγκέντρωση; Κωμωδία!

* Κάτσε κάτω από το Μπένι, Πύρρο…

* Τι μας είπε ο Καραμανλής;