Σπάσαμε το DNA του σιταριού-Έρχεται ψωμί για όλους

Μια σπουδαία ανακάλυψη έκαναν ομάδα επιστημόνων η οποία κατάφερε να αποκωδικοποιήσει το γονιδίωμα του μαλακού σιταριού.  Κι αν με την πρώτη ματιά δεν σας φαίνεται τόσο δύσκολο σκεφτείτε ότι διαθέτει τα τετραπλάσια γονίδια από το DNA του ανθρώπου! 

Χάρη σε αυτή τη σημαντική εξέλιξη ανοίγει ο δρόμος για την δημιουργία καλύτερου και φθηνότερου ψωμιού αφού πλέον θα μπορούμε να ανάπτυξουμε νέες ποικιλίες του φυτού, οι οποίες θα μπορούν να τα βγάζουν πέρα καλύτερα με την ξηρασία, τις ασθένειες και τις άλλες περιβαλλοντικές προκλήσεις.

Η

προοπτική αυτή εκτιμάται ότι θα συμβάλει στην ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών της ανθρωπότητας, με δεδομένο ότι το ψωμί αποτελεί είδος πρώτης ανάγκης και ασκούνται ανοδικές πιέσεις στην τιμή του διεθνώς, ιδίως όταν οι σοδειές πλήττονται από τα έντονα καιρικά φαινόμενα.

Όπως μεταδίδει το Reuters οι ερευνητές από τη Βρετανία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον καθηγητή βιολογίας Νιλ Χολ του Κέντρου Γενετικής Έρευνας του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», ανακάλυψαν ότι το μαλακό σιτάρι έχει το πιο πολύπλοκο γονιδίωμα που έχει αποκωδικοποιηθεί μέχρι σήμερα, καθώς διαθέτει 94.000 έως 96.000 γονίδια, δηλαδή σχεδόν τετραπλάσια σε σχέση με τον άνθρωπο.

Τα νουεκλοτίδια (ζεύγη βάσεων DNA) του σιταριού φθάνουν συνολικά τα 17 δισεκατομμύρια, περίπου πενταπλάσια από το ανθρώπινο γονιδίωμα, αν και το 80% από αυτά αποτελείται από επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες γενετικού υλικού. Το γονιδίωμα του μαλακού σιταριού είναι εξαπλοειδές, δηλαδή περιέχει έξι αντίγραφα καθενός από τα επτά χρωμοσώματά του, με αποτέλεσμα συνολικά να διαθέτει 42 χρωμοσώματα. Αντίθετα, το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι διπλοειδές, δηλαδή περιέχει δύο αντίγραφα καθενός από τα 23 χρωμοσώματα, συνεπώς συνολικά διαθέτει 46 χρωμοσώματα.

Το μαλακό σιτάρι άρχισε να καλλιεργείται πριν από περίπου 8.000 χρόνια και από τότε υπήρξε βασικό συστατικό της διατροφής πολλών πολιτισμών. Σήμερα είναι -μαζί το καλαμπόκι και το ρύζι- μία από τις τρεις σημαντικότερες γεωργικές καλλιέργειες παγκοσμίως (καλύπτοντας μια συνολική έκταση περίπου 2.400 εκατομμυρίων στρεμμάτων παγκοσμίως) και συνεισφέρει περίπου το 20% της συνολικής κατανάλωσης θερμίδων της ανθρωπότητας. Περίπου το 35% των 7 δισεκατομμυρίων κατοίκων της Γης συναρτά την επιβίωσή του άμεσα από το σιτάρι.

Σιτάρι αναπτύσσεται από τον Ισημερινό έως τον Αρκτικό Κύκλο και σε υψόμετρο έως 4,5 χιλιόμετρα. Η παραγωγή του όμως (συνολικά 681 εκατ. τόνοι το 2011) απειλείται διεθνώς εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ενώ παράλληλα συνεχώς αυξάνεται η ζήτηση γι’ αυτό λόγω της συνεχούς αύξησης του πληθυσμού της Γης. Το δεύτερο είδος σιταριού είναι το σκληρό (Durum), που χρησιμοποιείται στα ζυμαρικά.

Η νέα ταχύτερη τεχνολογία ανάγνωσης του γενετικού κώδικα των φυτών ανοίγει πλέον το δρόμο για την «αποκρυπτογράφηση» των μυστικών του DNA και άλλων σημαντικών καλλιεργειών, όπως του ζαχαροκάλαμου.

Εξάλλου, μια νέα ισπανική επιστημονική έρευν