Παπαγάλοι

Γράφει ο Δημήτρης Μητρόπουλος

ΤΙ θα μείνει από τους Ανεξάρτητους Ελληνες; Μήπως το μπλουζάκι με τους παπαγάλους της Ραχήλ Μακρή; Η βουλευτίνα των ΑΝΕΛ βρήκε τον μπελά της όταν της έκανε παρατήρηση ο αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Καλαντζής. Η αλήθεια είναι ότι η κυβερνώσα ΝΔ δεν χάνει ευκαιρία να εκθέτει τα εκ δεξιών της κόμματα. Η ενδυματολογική σύσταση είναι η πιο «λάιτ» εκδοχή. Πολύ πιο χοντρό

είναι το θέμα της οπλοφορίας, που – ξέρουμε ποιους αφορά και – το έβαλε η Φωτεινή Πιπιλή για να το αναδείξει ο Πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης.

ΠΕΡΑ από τα ντυσίματα εν γένει των γυναικών της Βουλής, που είναι από μόνα τους ένα θέμα και αποτελούν συχνά συμπτώματα σύγχυσης, υπάρχει η πολιτική σημειολογία. Ας πούμε, οι παπαγάλοι συνιστούν ένδειξη μιας αβάσταχτης ελαφρότητας. Λες και η Μακρή δεν έχει αίσθηση ούτε τόπου ούτε χρόνου. Φυσικά, αυτό συμβαίνει συχνά στην Ολομέλεια. Εκεί έχουμε δει συμπεριφορές οριακού – για τα δεδομένα του Κοινοβουλίου – χαρακτήρα. Τελευταία φορά με τα «Χάιλ Χίτλερ» και τις χοντράδες στη σύγκρουση ΣΥΡΙΖΑ – Χρυσής Αυγής, την περασμένη Παρασκευή. Μπροστά σε όλα αυτά, τι είναι ένα παπαγαλάκι; Ή μια βεραμάν φούστα; Ψιλοπράγματα.

ΦΥΣΙΚΑ ο κοινοβουλευτικός λόγος είναι στο ίδιο επίπεδο με τα ντυσίματα. Ή μάλλον είναι στο επίπεδο του τηλεοπτικού λόγου στα τοκ σόου, όπου και παρήχθη το νέο στυλ πολιτικής την τελευταία δεκαετία. Ολοι οι νεότεροι βουλευτές – αλλά και τα νεότερα κόμματα τύπου ΑΝΕΛ – είναι μαθητές αυτής της πολιτικής κουλτούρας, αρχίζοντας από θεατές. Οταν φθάνουν στο Κοινοβούλιο η ζημιά έχει ήδη γίνει. Και μαζί με τα ντυσίματα πάνε οι συμπεριφορές.

ΑΠΟ όλες τις διαφορετικές φουρνιές της ελληνικής Βουλής, η λεγόμενη «τάξη του 2012» είναι η χειρότερη. Είναι τόσα τα μέλη της που είναι πρωτάρηδες και χύμα που, λέγεται, έχουν χαλαρώσει οι έλεγχοι στα φυλάκια και στις εισόδους γιατί οι αστυνομικοί δεν ξέρουν τους καινούργιους ή δεν μπορούν από το στυλ να ξεχωρίσουν τους βουλευτές από τους άλλους. Πάντως, έναν χρόνο αργότερα, ο απολογισμός είναι θλιβερός. Οι περισσότεροι από τους νέους δεν δικαιολογούν την παρουσία τους στην Ολομέλεια. Με αρνητική εξαίρεση τα βρισίδια και τους καβγάδες.

ΑΥΤΗ είναι η Βουλή που λες ό,τι θέλεις, άρα φοράς και ό,τι θέλεις. Η αλήθεια είναι ότι ο – ορθός – λόγος έχει πολλές φορές στραμπουληχτεί. Αν δεν υπάρχει σοβαρότητα επιχειρημάτων και τεκμηρίωσης γιατί να υπάρχει σοβαρότητα στην εμφάνιση; Να περιμένουμε το καλοκαίρι ώστε να δούμε – για να μην τα ρίχνουμε όλα στις γυναίκες – άνδρες βουλευτές με βερμούδα; Φυσικά, όλα αυτά, αν κάνουν κάτι, είναι να ευτελίζουν την ελληνική πολιτική. Σε ένα τέτοιο κλίμα η αξιοπιστία κερδίζεται πολύ πιο δύσκολα – ιδίως αν έχεις να εφαρμόσεις δύσκολες οικονομικές πολιτικές.

ΑΣΦΑΛΩΣ όλα αυτά ρίχνουν ακόμη πιο χαμηλά τη δημόσια ζωή. Αλλά τι να τον νοιάζει τον Πάνο Καμμένο; Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ είναι ο πρώτος διδάξας στο κόμμα του σε ακραίες συμπεριφορές. Στην ελληνική πολιτική, τα νέα ρούχα του αυτοκράτορα έχουν στάμπα έναν παπαγάλο.

Το διαβάσαμε στα Νέα