Οι «εμφύλιοι πόλεμοι» που αναστάτωσαν το Champions League

Μετά από περίπου 10 μήνες -με προκριματικά, ομίλους, προημιτελικά και ημιτελικά- ήρθε η στιγμή που όλοι οι λάτρεις της στρογγυλής θεάς περιμένουν με κομμένη την ανάσα. Ο τελικός του Champions League. Το βράδυ της 25ης Μαΐου το Γουέμπλεϊ του Λονδίνου θα «φορέσει» τα καλά του για να υποδεχθεί τις δύο κορυφαίες ομάδες του πλανήτη.

Μόνο, που φέτος, η υπόθεση του τελικού είναι καθαρά Γερμανική – και όλοι γνωρίζουν τη χώρα όπου

θα καταλήξει το τρόπαιο. Η Μπάγερν Μονάχου επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί, ενώ η Μπορούσια Ντόρτμουντ πήγε κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και πλέουν καλούνται να επιβιώσουν από έναν εμφύλιο πόλεμο.

Μια κατάσταση που σίγουρα δεν ήθελαν να ξαναζήσουν τα μεγάλα κεφάλια της UEFA. Βλέπεις το βρεθούν ύο ομάδες από την ίδια χώρα στον τελικό του Champions League, θεωρούν ότι κάνει κακό στο ακριβοπληρωμένο τους προϊόν. Και αυτό, καθώς οι θεατές των άλλων χωρών (όπως Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία, Γαλλία) θα σνομπάρουν ένα τέτοιο ματς. Δεν θα βρουν το ενδιαφέρον και την ένταση που χρειάζεται ο τελικός της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης συλλόγων του πλανήτη. Αλλά κανείς δεν πάει κόντρα στην στρογγυλή θεά.

Και όπως και να το κάνεις δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στα 20 χρόνια πορείας του Champions League, 3 φορές κατά το παρελθόν δύο ομάδες από την ίδια χώρα ήρθαν αντιμέτωπες στον μεγάλο τελικό. Και μας τα χάρισαν όλα – από μεγάλα γκολ και εντυπωσιακές φάσεις, μέχρι ατελείωτα λεπτά βαρεμάρας και ανούσια παιχνίδια. Ωστόσο στο τέλος κάποιος σήκωσε την κούπα και ανακηρύχτηκε Πρωταθλητής Ευρώπης.

Το θέμα είναι Μπάγερν Μονάχου και Μπορούσια Ντόρτμουντ να ξεπεράσουν σε θέαμα τις παλιότερες «μάχες για μία χώρα», να προσφέρουν ένα αξέχαστο τελικό – κι αν τα καταφέρουν τότε κανείς δεν θα μπορεί να γκρινιάξει για τίποτα.

Μέχρι τότε ας θυμηθούμε τους 3 «εμφύλιους πολέμους» που αναστάτωσαν το Champions League τα περασμένα χρόνια.

24/5/2000: Ρεάλ Μαδρίτης – Βαλένθια
Στο Σταντ ντε Φρανς του Παρισιού η Βασίλισσα υποδέχθηκε μια ανερχόμενη δύναμη της Ισπανίας. Η Ρεάλ επιβεβαίωσε τον τίτλο του φαβορί και χωρίς να ιδρώσει, αλλά προσφέροντας εντυπωσιακές φτάσεις, έφτασε εύκολα στο 3-0. Άνετα…

28/5/2003: Μίλαν – Γιουβέντους
Με διαφορά ένας από τους χειρότερους τελικούς παίχτηκε στο Ολντ Τράφορντ του Μάντσεστερ. Εκεί όπου Μίλαν και Γιουβέντους έκαναν μόλις 9 σουτ συνολικά σε 90 λεπτά, έμειναν στο 0-0, όπως και στη παράταση, με αποτέλεσμα να πάνε στα πέναλτι. Εκεί η ομάδα του Μιλάνου ήταν πιο ψύχραιμη και επικράτησε με 3-2.

21/5/2008: Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Τσέλσι
Η ένταση ήταν αυτή που κυριάρχησε σε αυτόν τον τελικό στο στάδιο Λουζνίκι της Μόσχας, Φάσεις πολλές δεν υπήρχαν, αλλά δύο γκολ μπήκαν στην κανονική διάρκεια (ένα για κάθε ομάδα με Ρονάλντο και Λάμπαρντ). Ωστόσο όλα τα λεφτά ήταν η διαδικασία των πέναλτι, με τον Έντουιν φαν ντερ Σαρ να δείχνει τη κλάση του και να «χαρίζει» στη Μάντσεστερ το τρίτο (και τελευταίο της μέχρι σήμερα) τρόπαιο.