Ο μοναχικός δρόμος του Θρύλου προς την κορυφή της Ευρώπης

Το είχα γράψει από το καλοκαίρι. Ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη έχει πάρει έναν δρόμο τον οποίο εάν ακολουθήσει πιστά και με στοχοπροσήλωση τότε μόνο έναν προορισμό έχει. Την κορυφή της Ευρώπης.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Μέσα στο καλοκαίρι είπαμε πως η στρατηγική του Ολυμπιακού

τα τελευταία χρόνια είναι αντίστοιχη της Πόρτο, αναδεικνύοντας και πουλώντας παίκτες σε όλη την Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός όμως φέτος δεν διέπρεπψε μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο αγωνιστικό επίπεδο. Έχουμε φτάσει στο τέλος Οκτωβρίου και στο Φάληρο υποκλίθηκαν (και όχι από τύχη) οι πρωταθλήτριες Ισπανίας και Ιταλίας, Ατλέτικο Μαδρίτης και Γιουβέντους αντίστοιχα.

Ο Ολυμπιακός με ουσία και όχι με τον σπασμωδικό ελληνικό τσαμπουκά του παρελθόντος γονάτισε τα δύο αυτά μεγαθήρια και πήρε δύο πολύ σημαντικές νίκες όχι μόνο για την πορεία του στο Champions League αλλά και για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ίσως είναι βεβιασμένο αλλά ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη φαίνεται να έχει βάλει έναν στόχο: Να μπει στο «κλαμπ» των πέντε-δέκα ισχυρότερων ομάδων της Ευρώπης.

Τα τελευταία χρόνια σημειώνει αξιοσημείωτες νίκες στην Ευρώπη, τόσο στο Καραϊσκάκης όσο και εκτός Ελλάδος. Προκρίνεται, (πέρσι έφτασε μία ανάσα από την 8άδα του Champions League) και φυσικά χρόνο με τον χρόνο κερδίζει τον σεβασμό των ευρωπαίκών του αντιπάλων. Αν η πορεία αυτή συνεχίσει τότε σε μερικά χρόνια οι δηλώσεις του Άλεξ Φέργκιουσον κάπου εκεί στα μέσα της δεκαετίας του 2000 «είτε παίζεις με την Ρεάλ Μαδρίτης, είτε με τον Ολυμπιακό...» θα αποτελούν ανάμνηση από άλλον αιώνα...

Ωστόσο δεν είναι μόνο η αγωνιστική αυτή πορεία που κάνει τον Ολυμπιακό αξιοσέβαστο. Ο Θρύλος γίνεται γνωστός και μέσα από τις κερδοφόρες κινήσεις του προέδρου του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Ο Ολυμπιακός έκανε τζίρο-ρεκόρ 62 εκατ. ευρώ σε έναν χρόνο από δέκα παίκτες στο μετεγγραφικό παζάρι, και έδειξε, πως στον δρόμο για την καταξίωση συναισθηματισμοί δεν χωρούν...

Ο Θρύλος γίνεται γνωστός στην Ευρώπη. Παίζει σε τουρνουά με ομάδες όπως η Μίλαν, η Λίβερπουλ και άλλα ιστορικά κλαμπ και κάνει γνωστό το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ένα ποδόσφαιρο όμως που λαμβάνοντας υπόψιν την συνολική του εικόνα, καλό θα ήταν να μην γίνεται γνωστό. Εάν εξαιρέσεις την πορεία του Ολυμπιακού, οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες, τόσο αγωνιστικά όσο και οικονομικά δεν έχουν να δείξουν τίποτα το ανταγωνιστικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Μόνον ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη δείχνει να έχει καταλάβει ποιο είναι το σωστό μονοπάτι, ωστόσο απέχει πολύ ακόμα από το να μπει σε σωστή... τροχιά.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ιστορικές ομάδες. Ομάδες που θα έπρεπε να είναι γνωστές σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο για να γίνει αυτό χρειάζεται σωστή οικονομική διαχείριση, σωστή και αξιόπιστη διαιτησία και πάνω από όλα γήπεδα ασφαλή.

The post Ο μοναχικός δρόμος του Θρύλου προς την κορυφή της Ευρώπης appeared first on KoolNews.