Μόνο περηφάνια για αυτά τα παιδιά…

Η Εθνική μας έχασε από τη Γερμανία με 4-2 και αποκλείστηκε από το Euro 2012, έστω κι αν για 6 λεπτά πιστέψαμε στο θαύμα με το γκολ του Σαμαρά στο 55′. Όμως μόνο περήφανοι πρέπει να νιώθουμε για αυτά τα παιδιά, γιατί το πάλεψαν και έδειξαν ότι δίκαια βρίσκονται στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης… 

Κακά τα ψέματα. Οι Γερμανοί ήταν το μεγάλο φαβορί στο σημερινό προημιτελικό

με την Εθνική μας. Και όχι άδικα, αφού καλύτερη ομάδα έχουν από εμάς. Αλλά κατά βάθος θέλαμε όλοι να επαναλάβουμε το θαύμα του 2004 στη Πορτογαλία – και ιδιαίτερα απέναντι στα “πάντσερ”, ως μια απάντηση σε όλα τα ειρωνικά και προκλητικά σχόλια του Τύπου τους το τελευταίο διάστημα. Και από το 55′, όταν ο Σαμαράς ισοφάριζε σε 1-1, κάπου, λίγο, πιστέψαμε ότι όλα μπορούν να γίνουν. Έστω και για 6 λεπτά. Όμως η διαφορά στη δυναμικότητα των δύο ομάδων ήταν εμφανής, και μεγάλη. Δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς σε αυτό, όπως ότι δίκαια ηττηθήκαμε με 4-2. Παρόλα αυτά, μόνο περηφάνια πρέπει να νιώθουμε για τους διεθνής μας και την προσπάθειά τους.  

Πήγαν στη Πολωνία, κατάφεραν και νίκησαν το περασμένο Σάββατο τους Ρώσους με 1-0, παίρνοντας την πρόκριση στους “8″ την ώρα που κανείς δεν πίστευε ότι θα περνούσαμε στην επόμενη φάση και μας είχαν ξεγραμμένους. Έδειξαν πάθος αντίστοιχο με αυτό που μας οδήγησε στην κορυφή το 2004, το πάλεψαν όσο μπορούσαν. Τι να κάνεις; Η ζωή συνεχίζεται. Άλλωστε δεν είμαστε Βραζιλία να στεναχωριόμαστε που αποκλειστήκαμε από τα προημιτελικά ή που δεν σηκώσαμε πάλι την κούπα. Είναι δικαίωση που καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι εκεί και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους – στον Φερνάντο Σάντος, το υπόλοιπο προπονητικό team, σε όλους τους παίκτες, αλλά και στους φιλάθλους που βρέθηκαν στα γήπεδα της Πολωνίας.

Όσο για τον αγώνα; Δεν χωράει πολύ κριτική. Είπαμε, καλύτεροι οι Γερμανοί, μας έκλεισαν από το πρώτο λεπτό στην περιοχή μας, έδειξαν ότι δεν μας θεωρούσαν σίγουρους και δεν ήθελαν να την πατήσουν σαν άλλα φαβορί κατά το παρελθόν. Είχαν την κατοχή, τις φάσεις, ενώ εμείς έναν πολύ καλό Σηφάκη, που μας κράτησε στο παιχνίδι με όποιο τρόπο μπορούσε. Πήγαμε να αντιδράσουμε στο δεύτερο, αλλά η διαφορά δυναμικότητας ήταν μεγάλη και λογικά ήρθε αυτό το 4-2. Για τα “πάντσερ” δίχτυα βρήκαν οι Λαμ (39′), Κεντίρα (61′), Κλόζε (68′), Ρόιζ (74′), ενώ εκτός από το γκολ-”λες να γίνει το θαύμα της Πορτογαλίας πάλι;” του Σαμαρά στο 55′, ο Σαλπιγγίδης διαμόρφωσε το τελικό 4-2 με πέναλτι στο 88′.

Επιμένω, μόνο περηφάνια για αυτά τα παιδιά. Το αξίζουν…