Λαζάνια

Θα έλεγε κανείς ότι η Ιταλία είναι ο μεγάλος ασθενής της ευρωζώνης, αν δεν υπήρχαν η Ισπανία και η Πορτογαλία. Εντύπωση ασθενούς ο Ενρίκο Λέτα δεν δίνει.

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

Αντιθέτως, αν φορούσε λευκή μπλούζα ο διοπτροφόρος επισκέπτης της Αθήνας θα μπορούσε να είναι γιατρός σε κάποιο νοσοκομείο. Βεβαίως, πρόκειται για τον ιταλό Πρωθυπουργό. Ακόμη περισσότερο, πρόκειται για τον εκφραστή ενός κομπρομί α λα ιταλικά που, όπως τα λαζάνια βέρντε, έχει περίπου απ' όλα μέσα με τον Μπερλουσκόνι

Υπάρχουνπολλά είδη διπλωματίας, εκτός από την παραδοσιακή. Υπάρχει η ιπτάμενη διπλωματία, όπου παίρνεις το αεροπλάνο και πας να βρεις αυτούς που σε ενδιαφέρουν. Υπάρχει η διπλωματία του τηλεφώνου, όπου σηκώνεις το ακουστικό και σχηματίζεις το νούμερο εκείνου με τον οποίο θέλεις να μιλήσεις. Καθότι ακόμη και οι ηγέτες μιλούν πλέον στα κινητά τους - έτσι κι αλλιώς, οι Αμερικανοί τα ακούνε όλα! Μάλιστα, αυτή έχει μετεξελιχθεί σε διπλωματία του SMS, καθώς πολλοί ηγέτες - ακόμη και μια κυρία Άνγκελα Μέρκελ - στέλνουν γραπτά μηνύματα. Τέλος, υπάρχει η διπλωματία όπου υποδέχεσαι τον ξένο ηγέτη στο αεροδρόμιο, τον παίρνεις μαζί σου στο αυτοκίνητο και ξεκινάς κατευθείαν τη συζήτηση. Λίγο σαν ματς όπου η μία ομάδα βάζει γκολ από τα αποδυτήρια.

Το μοντέλο αυτό το ξεκίνησε ο Αντώνης Σαμαράς το φθινόπωρο του 2012, όταν ήρθε η Καγκελάριος Μέρκελ στην Αθήνα. Η ατμόσφαιρα στις ελληνογερμανικές σχέσεις ήταν ακόμη παγωμένη. Οι δρόμοι της πρωτεύουσας άδειοι. Πολιτικός που ξέρει τη σημασία που έχουν οι γρήγορες εντυπώσεις, ο έλληνας Πρωθυπουργός περίμενε τη Μέρκελ στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Μπαίνοντας μαζί της στο αυτοκίνητο ήταν σαν να περνούσε το μήνυμα ότι ήταν μαζί της απέναντι σε όποιες αντιδράσεις μπορεί να υπήρχαν από διαδηλωτές. Ηταν όμως και μια ευκαιρία να θίξει γρήγορα γρήγορα όλα τα θέματα. Πράγματι, οι πληροφορίες τότε ήταν ότι το ουσιώδες κομμάτι της κουβέντας έγινε και ολοκληρώθηκε καθ' οδόν.

Με τον Λέτα, βέβαια, δεν υπάρχει λόγος για τέτοια εγρήγορση. Ούτε είναι παίκτης με τέτοιο βάρος η Ιταλία. Ούτε καίγεται πλέον η γούνα μας - αν εξαιρέσεις τον καύσωνα του Ιουλίου - όπως πέρυσι. Αλλά ο Σαμαράς τον υποδέχθηκε και αυτόν στο αεροδρόμιο. Γιατί οι παραδόσεις πρέπει να τηρούνται, αλλά και γιατί η Ιταλία είναι πάντα μια χώρα βαρόμετρο για την ευρωζώνη. Διότι αν η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που αντιμετώπισε μεγάλα οικονομικά προβλήματα, η Ιταλία είναι μια μεγάλη χώρα που αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Και μια μεγάλη χώρα αντιμετωπίζεται διαφορετικά από μια μικρή χώρα. Ο Σαμαράς μιλάει ιταλικά και είχε και ωραίους διαλόγους με τον γείτονά του στις Συνόδους Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Μάριο Μόντι. Και ο Μόντι μπορεί να μη φτούρησε, αλλά η περίπτωσή του είναι πολλαπλά διδακτική. Οχι για την εσωτερική πολιτική αλλά για το πόσο ευμετάβλητες μπορεί να είναι οι ευρωπαϊκές ισορροπίες. Ας πούμε, ο γάλλος Πρόεδρος Ολάντ πίστευε ότι είχε φτιάξει πέρυσι άξονα με τον Μόντι, αλλά ο Μάριο προτίμησε το Βερολίνο.

Η συνάντηση Σαμαρά - Λέτα είναι λοιπόν σημαντική, ενόψει ενός φθινοπώρου όπου όλοι ξέρουν ότι η Ευρώπη θα μπει σε διευθετήσεις και παζάρια, καθώς οι προσπάθειες για επίλυση της κρίσης περνούν σε νέα φάση. Είναι πολύ σημαντικό - και αυτό υποδηλώνει η επίσκεψη Λέτα - ότι η Αθήνα θεωρείται παίκτης σε αυτή την ιστορία. Ενώ πριν από ένα χρόνο μας είχαν ξεγραμμένους...

Το διαβάσαμε στο tanea.gr