Κωνσταντίνος Ζαρμπής: O αρχιτέκτονας που εκτρέφει ψάρια σε ένα υπόγειο πάρκινγκ στο κέντρο της Αθήνας [βίντεο]

Κέντρο της Αθήνας. Πίσω από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Στην είσοδο της πολυκατοικίας υπάρχει μία μεγάλη ταμπέλα που γράφει πως στο υπόγειο λειτουργεί πάρκινγκ. Κατεβαίνουμε ένα επίπεδο… κι άλλο ένα… Εκεί μας περιμένει ο Κωνσταντίνος Ζαρμπής. Μας οδηγεί σε ένα δωμάτιο περίπου 100 τετραγωνικών μέτρων όπου εδώ και δύο χρόνια εκτρέφει ψάρια!

Της Ελένης Λαζάρου

Ο Κωνσταντίνος είναι αρχιτέκτονας και ασχολείται

με την κατασκευή και αξιοποίηση κτιρίων. Τα τελευταία χρόνια όμως που η οικονομική κρίση πάγωσε την οικοδομή οι δουλειές του σταμάτησαν. Έτσι άρχισε να ασχολείται με την παραγωγή της τροφής του θέλοντας να γίνει όσο το δυνατόν πιο αυτάρκης και να φέρει την παραγωγή όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πόλη.

Μετέτρεψε λοιπόν την ταράτσα μιας πολυκατοικίας στους Αμπελόκηπους σε κήπο όπου καλλιεργεί από ελιές, ντομάτες, λάπατα, καρπούζια μέχρι λεμονιές και ροδακινιές. Έναν όροφο πιο κάτω έχει το δικό του τυροκομείο όπου παρασκευάζει το δικό του τυρί από κατσίκες που έχει σε ένα χωράφι λίγο έξω από την Αθήνα ενώ στο υπόγειο πίσω από το Ιπποκράτειο νοσοκομείο εκθρέφει τιλάπια.

Ο Κωνσταντίνος Ζαρμπής μιλάει στο ΚoolΝews.gr και την Ελένη Λαζάρου.

Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με την παραγωγή της τροφής σας;

«Η δουλειά μου είναι η παραγωγή η παραγωγή, η κατασκευή και η εκμετάλλευση κτιρίων. Τα τελευταία χρόνια η δουλειά έχει μειωθεί πάρα πολύ και διαπιστώνω πως υπάρχουν πάρα πολλά άδεια κτίρια μέσα στην Αθήνα. Έτσι, ξεκίνησα να αναζητώ τρόπους εναλλακτικής εκμετάλλευσής τους. Παράλληλα με την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά και ψάχνουν κάποια απασχόληση ή κάποιο χόμπι. Αυτό θα μπορούσε να είναι η παραγωγή τροφής. Έτσι συνδυάζεται η απασχόληση και η αυτοτροφοδότηση με φαγητό».

Αυτή η μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας είναι επαγγελματική ή ερασιτεχνική;

«Προς το παρόν είναι πειραματική, δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν κάνει εμπορική προώθηση του προϊόντος. Τα ψάρια που παράγουμε είναι για προσωπική χρήση σε αυτό το στάδιο ενώ παράλληλα βλέπουμε τα προβλήματα και τις δυσκολίες της παραγωγής και κατά πόσο είναι πόσο είναι εφικτή μία ιχθυοκαλλιέργεια μέσα στο κέντρο της πόλης ,μέσα σε ένα υπόγειο . Καθώς υπάρχουν πάρα πολλά υπόγεια μέσα στις πόλεις που δεν χρησιμοποιούνται είτε είναι παλιά πάρκινγκ ή αποθήκες. Ο κόσμος που θέλει να ασχοληθεί να παράγει την τροφή μόνος του αναζητά λύσεις για να τα αξιοποιήσει όπως γνωρίζετε και το άλλο πρότζεκτ που έχω κάνει ταράτσα και φυτεμένο δώμα που είναι φάρμα και λαχανόκηπος, αυτό είναι μία άλλη μέθοδος να παράγεις τροφή μέσα στην πόλη χωρίς να ενοχλείς κανέναν χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς και ταυτόχρονα να το συνδυάσεις αν θέλεις με έναν λαχανόκηπο στην ταράτσα το οποίο συνδυαστικά ονομάζεται ενυδριοπονία ή ιχθυοπονία.

Δηλαδή εκμεταλλεύεσαι την τροφή που δίνεις στα ψάρια για να μεγαλώσεις τα ψάρια, παράγεις ψάρια που θα τα φας στη συνέχεια και με το νερό των ψαριών τροφοδοτήσεις τον κήπο με λίπασμα που προέρχεται από τα ψάρια. Με αντλία ποτίζεις λαχανόκηπο που έχεις σε δώμα ,ταράτσα ή μπαλκόνια και κλείνεις έτσι έναν κύκλο ζωής».

Μέχρι στιγμής τι έχετε διαπιστώσει; Είναι εφικτό να εκτρέφει κάποιος ψάρια στο κέντρο της Αθήνας;

«Είναι! Εγώ ασχολούμαι δύο χρόνια. Δοκίμασα αρχικά με πέστροφα που είναι ένα πολύ δύσκολο ευαίσθητο ψάρι γιατί απαιτεί υπερβολικά καθαρό νερό, συγκεκριμένη θερμοκρασία, περιεκτικότητα οξυγόνου, PH κλπ . Έτσι ξεκίνησα να πειραματίζομαι με ένα άλλο είδος ψαριών που είναι πολύ πιο ανθεκτικά και θεωρείται το πιο ενδεδειγμένο είδος για κλειστά κυκλώματα.

Χρησιμοποιείται ευρέως σε ιχθυποπονία και ιδιωτικές ιχθυοκαλλιέργειες και λέγεται τιλάπια ή αφρικανική κιχλίδα. Δεν είναι ελληνικό ψάρι κάτι που σημαίνει οτι δεν μπορεί να ευδοκιμήσει σε χαμηλές θερμοκρασίες. Δεν μπορεί να το κάνει κάποιος στην ελληνική ύπαιθρο ή σε εξωτερικό χώρο γιατί αυτό το ψάρι κάτω από 11 ή 12 βαθμούς κελσίου δεν αντέχει και όσοι έχουν δοκιμάσει στην Ελλάδα έχουν υποστεί ζημιές γιατί δεν μπορείς να το πας και στο όριο.

Σε υπόγειο όμως και σε εσωτερικούς χώρους εκτρέφεται με επιτυχία. Αυτός ας πούμε που μου προμήθευσε αυτά τα ψάρια είναι ένας τύπος που τα έφερε για να κάνει οργανωμένη επαγγελματική ιχθυοκαλλιέργεια και τα διατηρούσε σε ένα διαμέρισμα στα Άνω Λιόσια σε δύο παλετοδεξαμενές που είναι οικονομικότερος τρόπος για να κάνεις ερασιτεχνική ιχθυοκαλλιέργεια -κοστίζει μόλις 100 ευρώ . Αν κάποιος κάνει και ιδιοκατασκευές και τοποθετήσει μόνος του φίλτρα με μία μικρή εγκατάσταση οικιακής ιχθυοκαλλιέργειας μπορεί να έχει τα δικά του ψάρια».

Ποιο είναι το κόστος της εγκατάστασης;

«Για μία εγκατάσταση σαν την δική μου κάποιος θα χρειαστεί 2000-2500 ευρώ. Αλλά δεν είναι ανάγκη να ξεκινήσει κάνοντας όλα αυτά ταυτόχρονα. Μπορεί να ξεκινήσει με μία μικρή παλετοδεξαμενή και ένα ενυδρείο δίνοντας 400-500 ευρώ. Όσοι βλέπουν την δική μου εγκατάσταση ενθουσιάζονται και θέλουν να δοκιμάσουν. Υπάρχει κόσμος που θέλει να πειραματιστεί…».

Στην Ελλάδα υπάρχει άλλη τέτοια καλλιέργεια μέσα στον αστικό ιστό;

«Υπάρχουν τέτοιες καλλιέργειες ιδιωτών . Το βλέπω από μικρή κοινότητα που ανταλλάσσουμε πληροφορίες. Όχι όμως μέσα σε πόλη . Εκτός πόλεως υπάρχουν βέβαια και μεγαλύτερες ιδιωτικές ιχθυοκαλλιέργειες που προορίζονται να παντρευτούν με καλλιέργειες φυτών για να κλείσει δηλ ο κύκλος και να χουμε την ενυδριοπονία ή ιχθυοπονία που λέμε. Στις πόλεις υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται με μικρά ενυδρεία με παλετοδεξαμενές αλλά σε τέτοια κλίμακα όπως εγώ που έχω εδώ 3 δεξαμενές των 10.000 λίτρων η καθεμία και κάποιες υποστηρικτικές μικρότερες ας πούμε ενυδρεία και δεξαμενές για να κάνω την παραγωγή του γόνου και την αναπαραγωγή των ψαριών και σε κάθε στάδιο το ψάρι πρέπει να το βάζεις σε μία ξεχωριστή δεξαμενή γιατί το ένα θα φάει το άλλο. Δεν μπορείς να τα χεις όλα μαζί. Πρέπει να έχεις μία διαχείριση. Όσο μεγαλώνει το ψάρι το βάζεις σε μεγαλύτερη δεξαμενή και το ψάρι να νιώθει άνετα . Δεν το βάζεις σε αχανές περιβάλλον θα νιώθει άβολα δεν θα ταΐζεται καλά».

Σε ένα υπόγειο σαν το δικό σας πόσα ψάρια μπορούν να εκτραφούν;

«Σε ένα υπόγειο σαν αυτό 100 τετραγωνικών μέτρων έτσι όπως το έχουμε στήσει μπορούν να εκτραφούν εύκολα 4-5 τόνοι το χρόνο. Θα μπορούσε κάποιος δηλαδή να κάνει μία παραγωγή που θα την εμπορεύεται αλλά εγώ προς το παρόν δεν έχω ασχοληθεί με αυτό και δεν ξέρω το νομικό πλαίσιο.

Στο εξωτερικό υπάρχουν πολλές μονάδες που λειτουργούν σε τέτοια πρότυπα . Πρόκειται για μία αρκετά διαδεδομένη και ανερχόμενη μέθοδος που λέγεται RAS δηλαδή recirculating aquaculture system . Τι σημαίνει αυτό; Δεν έχεις μια καλλιέργεια σε λίμνες, ποτάμια, θάλασσες, δηλαδή στο περιβάλλον όπου έχεις πολλά προβλήματα ρύπανσης χώρου. Στη χώρα μας βλέπετε πως οι ιχθυοκαλλιέργειες είναι σε απομακρυσμένες περιοχές γιατί ο κόσμος που κάνει μπάνιο δεν τις θέλει. Έτσι οι καλλιέργειες εξοστρακίζονται σε σημεία όπου είναι εκτεθειμένες σε καιρικά φαινόμενα, υπάρχει δυσκολία στην πρόσβαση και ο κόσμος που δουλεύει συχνά δεν μπορεί για δουλειά. Όπως συμβαίνει σε μία μονάδα που υπάρχει στην Νότια Εύβοια στους Πεταλιούς. Από όσο γνωρίζω ούτε το προσωπικό μπορεί να πάει, ούτε τα εμπορεύματα μπορούν να φέρουν να τα εμπορευτούν. Αυτός είναι ο λόγος που οι κλειστές ιχθυοκαλλιέργειες τείνουν να γίνουν ανερχόμενη μέθοδος παραγωγής. Γιατί θέλουμε να φέρουμε την παραγωγή τροφής όσο το δυνατόν πιο κοντά στην πόλη για να μειώσουμε κόστος μεταφοράς και της επικοινωνία με την πόλη όπου ζει όλος ο κόσμος».

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον αυτής της καλλιέργειας;

«Να παντρέψω αυτή τη μονάδα με παραγωγή λαχανικών στο δώμα του ίδιου κτιρίου. Να δημιουργήσω λαχανόκηπο πρότυπο και να το συνδέσω με νερό ιχθυοκαλλιέργειας δηλαδή να ολοκληρωθεί το πρότζεκτ της ιχθυοπονίας .

Και δεν είναι υποχρεωτικό πως θα συνεχίζω να ασχολούμαι με τα τιλάπια. Τώρα που απέκτησα τεχνογνωσία μπορώ να προχωρήσω σε άλλο ψάρι (πχ Κυπρίνο) απλά δοκιμάζω τα τιλάπια επειδή είναι το πιο ανθεκτικό είδος και μπορώ να κάνω την παραγωγική διαδικασία μόνος μου χωρίς να εξαρτώμαι από άλλες μονάδες που κάνουν αναπαραγωγή».

Τα ψάρια αυτά είναι νόστιμα;

«Σε κάποιους αρέσουν και σε άλλους όχι». Τρώγονται κυρίως ως φιλέτα τηγανητά (fish sticks) αλλά και ψητά. Εμείς δεν τα έχουμε συνηθίσει αλλά οι μετανάστες από Ανατολικές χώρες τρελαίνονται. Στην Ασία το ξέρουν όλοι. Στις Φιλιππίνες και την Κίνα όπως εμείς τρώμε τα σουβλάκια, υπάρχουν μικρά μαγαζάκια που πουλάνε ψάρια σε κάθε σημείο».

Μπορεί να γίνει κάποιος αυτάρκης σε τροφή; Εσείς σε τι βαθμό τα έχετε καταφέρει;

«Ναι μπορεί. Ένα μέρος του προτζεκτ είναι ότι έχω ψάρια, τα ταΐζω με τα αποφάγια από το τραπέζι μου πχ τους κρόκους από τα αυγά που δεν τρώω. Με αυτά κάνω ιχθυοτροφή και την δίνω στα ψάρια. Αυτό το κάνω εδώ και 8 μήνες για λίγα ψάρια που έχω στο σπίτι. Τα υπόλοιπα τα ταΐζω με πιστοποιημένη βιολογική ιχθυοτροφή. Εγώ τρώω δικά μου προϊόντα κατά 50%. Τα υπόλοιπα τα αγοράζω».

The post Κωνσταντίνος Ζαρμπής: O αρχιτέκτονας που εκτρέφει ψάρια σε ένα υπόγειο πάρκινγκ στο κέντρο της Αθήνας [βίντεο] appeared first on KoolNews.