The Assassin: Τι γίνεται όταν συγκρούονται μια αγάπη σε λήθαργο και ένας εγκέφαλος-μηχανή [βίντεο]

Καλώς ή κακώς δεν είναι όλα για όλους. Ο κόσμος έχει βρεθεί στο σήμερα με τεράστιες αντιθέσεις να σημειώνονται σε επίπεδο κουλτούρας από μία χώρα στην άλλη. Φανταστείτε επομένως τι μπορεί να συμβεί όταν μιλάμε για την Άπω Ανατολή και τη Δύση.

Γράφει ο Στέργιος Πουλερές

Ο Χου Χσιάο Χσιεν είναι ένας Ταϊβανός σκηνοθέτης που με τις ταινίες του εδώ και τριάντα χρόνια έχει καταφέρει να ενώσει αυτές τις φαινομενικά τόσο μεγάλες αποστάσεις. Από το 2007 με το Flight

of The Red Balloon μέχρι τον περασμένο Αύγουστο, ήταν πλήρως αφοσιωμένος σε ένα και μόνο πρότζεκτ: το The Assassin. Και εκ του αποτελέσματος φρόντισε να μας δώσει ένα από τα καλύτερα δημιουργήματα του και να κάνει ακόμα πιο κοντινές τις δύο φιλοσοφίες που βρίσκονται στα άκρα ενός τεντωμένου σχοινιού.

Το σκηνικό τοποθετείται στον 8-9ο αιώνα, όταν μια γυναίκα που το όνομα της δεν αναφέρεται, γιατί προφανώς έχει σβήσει η ίδια το παρελθόν της και έχει γίνει no name, έχει αλλάξει το μέσα της, γίνεται μέλος μιας από τις διάφορες φατρίες των Σαολίν και εκπαιδεύεται με τον αυστηρό και επικίνδυνο τρόπο που μόνο εκείνοι ξέρουν, ώστε να γίνει ένα γρανάζι που δεν θα σταματιέται με τίποτα όταν πρόκειται για πόλεμο, κυριαρχία και μάχες σώμα με σώμα. Η ταινία γυρίζει γύρω από την βασική της αποστολή: να σκοτώσει έναν τοπικό μονάρχη, με τον οποίο όμως έχουν ένα κοινό παρελθόν. Η μοίρα τους έφερε μαζί, τους γέμισε με έρωτα τον ένα για τον άλλον, αλλά στο τέλος τους χώρισε. Εκείνη στάλθηκε στα σύνορα της επικράτειας και ακολούθησε η ζωή της εκπαίδευσης. Όταν θα έρθει αντιμέτωπη μαζί του θα δει μέσα της να γεννώνται δύο αντιφατικά συναισθήματα, δύο αντίρροπες δυνάμεις, τόσο ισχυρές όσο τα πλατωνικά δίπολα που χτίστηκε ο κόσμος. Από τη μία η αγάπη που όσο κι αν ληθαργεί δεν χρειάζεται παρά ένα τσίμπημα για να ορθωθεί κι από την άλλη η πίστη και η αφοσίωση στην αποστολή, στον στόχο, τα οποία εδραιώθηκαν στην επιφάνεια και έστειλαν την αγάπη υπόγεια, μετά από εκπαίδευση χρόνων. Πού θα υπακούσει; «You have mastered the sword, but your heart lacks resolve. Your mind is hostage» της λέει η ηγέτιδα της.

Για όσους από εμάς δεν είναι εξοικειωμένοι με την αντίληψη που διέπει τους ανθρώπους στην Άπω Ανατολή και το πως βγάζουν σε λέξεις αυτά που συμβαίνουν στην ψυχή και το μυαλό τους, η υποταγή ή ακόμα και η σκέψη να προχωρήσουν προς ένα εγωκεντρικό συναίσθημα και όχι ένα συνολικό είναι εντελώς ξένη προς τους Κινέζους. Ακόμα κι αυτούς που έζησαν πριν από 12 αιώνες. Άλλωστε όλα αυτά είναι κεκτημένα, άχθος που κουβαλούν μέσα τους προαιώνια. Από τις λίγες επαφές μου με τον κινηματογράφο της Άπω Ανατολής θυμάμαι ως επί το πλείστον ανθρώπους-μηχανές. Υπακούουν τυφλά, έχουν ένα ρεπερτόριο κινήσεων και δεν υποκλίνονται σε καμία αγάπη που ευδοκιμεί σε ένα μέρος κι όχι σε πολλά. Αυτό το Εμείς-Εαυτός είναι που μεταφράζεται στην καθημερινότητα τους. Άνθρωποι-cyborg. Άρα αυτό που επιχειρεί να κάνει (και) σε αυτή την ταινία του ο Χσιεν είναι τόσο άγνωρο στην δική του όσο και στην δική μας γλώσσα.

Το άμαε και το μακότο χάνουν κατά κράτος σε αυτή την ταινία. Δύο έννοιες που είναι ενδοβιολογικές και ενδοπνευματικές στους Απωανατολίτες και που τις αντικρύζουν από την αρχή της αναπνοής τους, περνούν σε δεύτερη μοίρα. Μακότο είναι αυτό που παρατήρησε ο κοινωνιολόγος Μπένεντικτ το 1940, και είναι η σύμπτυξη της συμπεριφοράς τους σε έναν μεγάλο Εαυτό. Έναν εαυτό-έθνος. Η τυφλή υπακοή στον κοινωνικό ή ομαδικό στόχο που δεν μπορεί να χάσει από τίποτα το ατομικό. Κι όμως εδώ συμβαίνει.

Το άλλο αβαντάζ του Χσιεν, το οποίο συνέβη σε μένα, είναι η δυναμική που έβγαλε με συνδυασμούς εξωλεκτικών τρόπων. Τα διαλογικά μέρη ελάχιστα σε μια ταινία 110 λεπτών. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι αν την δεις χωρίς υπότιτλους (κάτι που σας το συνιστώ και μετά δείτε την ξανά με υπότιτλους για να καταλάβετε τι εννοώ) θα σου δώσει να αντιληφθείς αυτό που θέλει να εστιάσει: την «γαιοουράνια» κόντρα που θάλλει στον κοινωνικό προγραμματισμό των εκάστοτε γενεών, από το 3.000 προ Χριστού μέχρι και σήμερα σε αυτά τα εδάφη.

Οι σκηνές εναλλάσσονται στο εξής μοτίβο: ένα ψυχογράφημα, μια ψυχανάλυση του άβατου και του αμέτρητου, έπεται μιας σκηνής που έχει μάχη, σπαθιά σαμουράι και κάτι από Τζον Γου. Όμως ο Χσιεν δεν είναι για να παρομοιαστεί με κάποιον άλλον ή με κάτι άλλο. Είναι μια γέφυρα κόσμων, ένα μονοπάτι πολιτισμών, ένας κόμβος κουλτούρας που επιτρέπει την διάβαση μία και μόνο φορά.

Πηγή ToraTora.gr

The post The Assassin: Τι γίνεται όταν συγκρούονται μια αγάπη σε λήθαργο και ένας εγκέφαλος-μηχανή [βίντεο] appeared first on KoolNews.