10 ιστορικοί μύθοι που «έπαιξαν» πολύ

Συχνά η διαφορά ανάμεσα στην αλήθεια και σ’ ένα τερατώδες ψέμα μπορεί να είναι πολύ μικρή. Ειδικά όταν μιλάμε για ανθρώπους που στον καιρό τους είχαν την απόλυτη εξουσία και άρα κέντρισαν την φαντασία τόσο όσο να παραμερίσει κάποιες φορές την πραγματικότητα.

Γράφει ο Γιάννης Τσαούσης

1. Αδόλφος Σικλγκρούμπερ

Η ιστορία έχει τις ρίζες της στο επίθετο της γιαγιάς του Χίτλερ, που ήταν Σικλγκρούμπερ. Ο πατέρας του Αδόλφου, Αλόις Χίντλερ, είναι αλήθεια ότι δεν νομιμοποίησε ποτέ τον γιο του, κάτι που έκανε χρόνια αργότερα ο θείος του, πάντως έτσι ή αλλιώς από το 1877

Η συγκεκριμένη φήμη ξεθάφτηκε το 1932 και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κυκλοφόρησε πολύ στη Μ. Βρετανία. Ο ίδιος ο Χίτλερ γνώριζε τη φήμη και, σύμφωνα με τον βιογράφο του, θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό που διέθετε το συγκεκριμένο επίθετο, μια και «ήταν εύηχο και εύκολο να το θυμάται κάποιος».

2. Το «ανθρώπινο τεμαχιστήρι» του Σαντάμ

Τη φήμη διέσπειρε πρώτη μια ομάδα από την Αγγλία με το όνομα Indict η οποία την έμαθε από Ιρακινούς και την έκανε ευρέως γνωστή όταν έγραψε γι’ αυτήν το 2003 η βουλευτίνα των Εργατικών, Αν Κλάιντ. Σύμφωνα, λοιπόν, με μια πηγή της «στις φυλακές του Αμπού Γκραίμπ υπήρχε ένα τεράστιο μηχάνημα, σχεδιασμένο για να καταστρέφει πλαστικό. Ο Σαντάμ και ο γιος του ο Κουσάι έριχναν εκεί μέσα ανθρώπους ζωντανούς, για να τους δουν να τεμαχίζονται -κι εμάς μας έβαζαν μαζί τους να βλέπουμε. Άλλοι έπεφταν με το κεφάλι και πέθαιναν πιο γρήγορα, άλλοι με τα πόδια και πέθαιναν μέσα σε ουρλιαχτά. Ήταν φριχτό. Είδα 30 ανθρώπους να πεθαίνουν έτσι».

Παρότι την ίδια ιστορία επανέλαβαν αργότερα τόσο ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Τζον Χάουαρντ, όσο και μεγάλο κομμάτι του διεθνούς Τύπου, δεν μπόρεσε ποτέ να αποδειχτεί τίποτα και το θέμα σύντομα καταχωρήθηκε ως προσπάθεια δημιουργίας φιλο-πολεμικής προπαγάνδας εκ μέρους των Δυτικών.

3. Η καριέρα στο μπέιζμπολ που απαρνήθηκε ο Φιντέλ

Από το 1964 κιόλας κυκλοφορεί -κατά βάσιν στις ΗΠΑ- η φήμη ότι την περίοδο 1950-51 ο Φιντέλ Κάστρο δοκιμάστηκε από τους New York Yankees ή τους Washington Senators και μάλιστα απέρριψε πρόταση των πρώτων να τον εντάξουν στο ρόστερ τους και μπόνους υπογραφής $5000!

Φυσικά, όπως βεβαίωσαν χρόνια αργότερα ιστορικοί του αθλήματος και από τις δύο χώρες, κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ. Το μόνο που έκανε ο Κάστρο ήταν, λίγο αφότου ανέλαβε την εξουσία, να λάβει μέρος σε κάποια παιχνίδια επίδειξης της νεοσύστατης κουβανικής ομάδας μπέιζμπολ «Barbudos» («Οι μουσάτοι»).

4. Ο Κιμ Γιονγκ-Ουν σκότωσε την πρώην φιλενάδα του

Το 2013, η νοτιοκορεατική εφημερίδα The Chosun Ilbo σε δημοσίευμά της ισχυρίστηκε ότι ο Κιμ Γιονγκ-Ουν σκότωσε με πολυβόλο την φιλενάδα του, ποπ τραγουδίστρια Χιον Σονγκ-Γουόλ, όταν ανακάλυψε ότι αυτή και οι υπόλοιπες κοπέλες του συγκροτήματος στο οποίο συμμετείχε «είχαν πουλήσει πορνογραφικό υλικό με πρωταγωνίστριες τις ίδιες και επίσης επειδή κατείχαν Χριστιανικές Βίβλους».

Η «είδηση» αναπαράχθηκε με ταχύτητα φωτός σε κομμάτι του διεθνούς Τύπου αλλά κατέρρευσε με πάταγο όταν το 2014 η Γουόλ εμφανίστηκε στο βορειοκορεατικό τηλεοπτικό κανάλι KCTV να εκφωνεί ομιλία σε συνέλευση καλλιτεχνών.

5. Οι «Αμαζόνες» του Καντάφι

Για δεκαετίες ολόκληρες η προσωπική φρουρά του Καντάφι απαρτιζόταν από γυναίκες που ήταν γνωστές ως «Αμαζόνες» (Haris al-Has στη Λιβύη). Ο ίδιος ο Καντάφι τις χρησιμοποιούσε ως σύμβολο της επιτυχίας της Λιβυακής επανάστασης, ενώ για τον Δυτικό κόσμο ήταν μία (κάπως φολκλορική) απόδειξη των προοδευτικών του τάσεων. Για να ενισχύσει μάλιστα την εικόνα αυτή ο Καντάφι (υποτίθεται ότι) ίδρυσε το 1979 στην πρωτεύουσα Τρίπολη μια γυναικεία στρατιωτική ακαδημία με σκοπό την χειραφέτηση των γυναικών, όπως είχε υποσχεθεί στην μητέρα του ότι θα πράξει λίγο πριν τον θάνατό της.

Μετά την πτώση του από την εξουσία, η αλήθεια αποκαλύφθηκε. Πίσω από την βιτρίνα των λίγων, εκλεκτών γυναικών-σωματοφυλάκων του υπήρχαν ένα σωρό άλλες που συστηματικά κακοποιούνταν και βιάζονταν από τον δικτάτορα. Ο Καντάφι μάλιστα έκανε συχνά «κάστινγκ» σε σχολεία και πανεπιστήμια κι όποια «του γυάλιζε» την ακουμπούσε στο κεφάλι, σήμα για τη φρουρά του ότι πρέπει να την πάρει και να την πάει σ’ αυτόν. Κάποιες από τις κοπέλες που κακοποιήθηκαν άγρια, συχνά αφήνονταν απλώς να πεθάνουν σε απομακρυσμένα πάρκα ή πάρκινγκ της χώρας.

6. Η παραπλανητική ομιλία του Χρουστσόφ

Το 1956 ο Νικίτα Χρουστσόφ έδωσε μια ιστορική τετράωρη ομιλία, κατά τη διάρκεια του 20ου συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος. Στην ομιλία αυτή καταφέρθηκε με σκληρά λόγια και καταγγελίες εναντίον του -πρόσφατα αποθανόντος- Στάλιν, για όσα αυτός είχε διαπράξει κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας του (δολοφονίες, βασανισμοί, αναίτιοι θάνατοι Ρώσων στρατιωτών κλπ).

Παρότι τον καιρό εκείνο επαινέθηκε ιδιαίτερα για το θάρρος του αυτό -και μάλιστα η ομιλία του εκείνη σήμανε και την αρχή της απο-σταλινοποίησης της τότε ΕΣΣΔ, αργότερα ο Ρώσος ιστορικός Γιούρι Ζουκόφ ισχυρίστηκε πως ο Χρουστσόφ προσπάθησε να τα ρίξει όλα στον Στάλιν γιατί και τα δικά του χέρια ήταν βαμμένα με αίμα. Σύμφωνα με έγγραφα που ο Ζουκόφ ανακάλυψε στα αρχεία του πολιτμπιρό, ο Χρουστσόφ το 1937 (οπότε και έκανε πολιτικό κουμάντο στην ευρύτερη περιοχή της Μόσχας) είχε αιτηθεί να εκτελέσει 8500 «αντι-σοβιετικούς προδότες» και είχε στείλει 33000 ανθρώπους στα γκουλάγκ. Επίσης την επόμενη χρονιά ζήτησε να θανατωθούν ή να φυλακιστούν 30000, σε μια προσπάθεια να εκκαθαρίσει τους διανοούμενους και τα «εχθρικά στοιχεία». Όχι ότι αυτά εξισώνονται με όσα φρικιαστικά έκανε ο Στάλιν, ωστόσο χρεώνοντας τα πάντα σ’ αυτόν, ο Χρουστσόφ κατάφερε να σώσει και τη ζωή του και τη φήμη του.

7. Τα τραίνα του Μουσολίνι δεν αργούν ποτέ

Κατά τη διάρκεια του φασισμού στην Ιταλία, στην υπόλοιπη Ευρώπη κυκλοφορούσε η έκφραση ότι «ο Μουσολίνι μπορεί να είναι ένας δικτάτορας που σκοτώνει κόσμο και καταπατά την ελευθερία, αλλά τουλάχιστον έκανε τα τραίνα στην Ιταλία να έρχονται στην ώρα τους». Αυτό είχε μία βάση, καθώς το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας είχε σχεδόν ολοσχερώς καταστραφεί κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και άρα τους φαινόταν εντυπωσιακό το πόσο σύντομα κατάφεραν οι Ιταλοί να το ξαναφτιάξουν, ωστόσο παραλειπόταν μια σημαντική λεπτομέρεια: ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του δικτύου ξαναστήθηκε πριν το 1922, πριν -δηλαδή- ο Μουσολίνι γίνει πρωθυπουργός της χώρας. Άσε που τελικά μάλλον κι η φήμη μούφα ήταν, μια και βγήκαν στη φόρα πλείστες όσες μαρτυρίες ανθρώπων που βρέθηκαν τότε στην Ιταλία και έλεγαν ότι στην πραγματικότητα τα τραίνα αργούσαν κατά μέσο όρο τουλάχιστον 15 λεπτά.

8. Οι απόγονοι του Τζένγκις Χαν

O διάσημος Μογγόλος αυτοκράτορας δημιούργησε, ως γνωστόν, τον 13ο αιώνα την μεγαλύτερη σε έκταση συνεχόμενη αυτοκρατορία στην ιστορία. Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι μαρτυρίες της εποχής τον αναφέρουν και ως μεγάλο ερωτύλο (εκτός από πολέμαρχο), κυριάρχησε για χρόνια ευρέως ο μύθος ότι ο Χαν είναι ο κοινότερος γενετικός πρόγονος στον κόσμο.

Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει διότι αφενός δεν έχουμε γενετικό υλικό του, μια και το μέρος που έχει θαφτεί είναι άγνωστο μέχρι σήμερα και αφετέρου -όπως λένε οι βιολόγοι- ακόμα κι αν έκανε εκατοντάδες παιδιά, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτά με τη σειρά τους δημιούργησαν πολυάριθμους απογόνους, έτσι να μπορεί η θεωρία αυτή να αποκτήσει έστω και την ελάχιστη αξιοπιστία. Μέχρι, λοιπόν, να βρεθεί οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο για το ότι ο Χαν άφησε πίσω του ένα ουσιαστικό και ανιχνεύσιμο γενετικό αποτύπωμα, τίτλοι όπως αυτός της Daily Express «Πάνω από 1 δις. άνθρωποι που ζουν σήμερα μπορεί να κατάγονται από τον Τζένγκις Χαν» θα παραμείνουν απλώς κωμικοί και καταγέλαστοι.

9. Η στρατιωτική οξυδέρκεια του στρατηγού Φράνκο

Παρότι ο Ισπανός δικτάτορας αυτο-θαυμαζόταν ως σπουδαίος στρατιωτικός ηγέτης και χρησιμοποίησε επανειλημμένα τον Τύπο της εποχής για να προωθήσει αυτή του την εικόνα, ιδιαίτερα ως υπερασπιστή των εδαφών της Ισπανίας στη Β. Αφρική, η αλήθεια ήταν αρκετά διαφορετική και αποκαλύφθηκε χρόνια αργότερα. Το 2000, ο Ισπανός ιστορικός Κάρλος Εσκόλα δημοσίευσε το βιβλίο «Η στρατιωτική ανικανότητα του Φράνκο», στο οποίο καταγράφηκε σειρά κρίσιμων λαθών του στρατηγού, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα την αναίτια χρονική παράταση του Ισπανικού εμφυλίου -με τις επακόλουθες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.

10. Οι σπηλιές στις οποίες κρυβόταν ο Μπιν Λάντεν

Ο μύθος ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν ζούσε και μετακινούνταν σ’ ένα δίκτυο σπηλιών που είχε κατασκευαστει ειδικά γι’ αυτόν τον σκοπό στο Αφγανιστάν όταν τον έψαχναν οι Αμερικανοί, ξεκίνησε από μία συνέντευξη που είχει δώσει ο Μπιν Λάντεν σε Δυτικούς δημοσιογράφους, στα βουνά Tora Bora. Όσο λοιπόν ο Μπους προσπαθούσε να δικαιολογήσει στους συμπατριώτες του το γεγονός ότι καθυστερεί η σύλληψή του από τις Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις ρίχνοντας το φταίξιμο στη δυσκολία του εντοπισμού του, στην πραγματικότητα ο Μπιν Λάντεν πέρναγε τις μέρες του πρώτα σε μια άνετη αγροικία και αργότερα σ’ ένα κτηριακό συγκρότημα στην Κανταχάρ. Η θεωρία για τις σπηλιές ακόμα και μετά τον θάνατό του δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ και από πουθενά, παρότι κυκλοφορούσε ακόμα και ανάμεσα στους οπαδούς του -ενισχύοντας έτσι στα μάτια τους την εικόνα του «επικηρυγμένου ήρωα».

The post 10 ιστορικοί μύθοι που «έπαιξαν» πολύ appeared first on KoolNews.