Τελικά τα ετερώνυμα έλκονται ή όχι;

Υπάρχει μια θεωρία που υπερασπίζεται τα εξής:

«Καθένας μας εμπεριέχει το συνολικό είναι του κόσμου και, με τον ίδιο τρόπο που το σώμα μας ενέχει όλη την εξελικτική πορεία, που ξεκινάει από το ψάρι και ακόμα πιο πίσω, έτσι και η ψυχή μας κουβαλάει όλα όσα έχουν βιώσει οι ψυχές των ανθρώπων από τις απαρχές της ανθρωπότητας. Όλοι οι θεοί και όλοι οι δαίμονες που έχουν υπάρξει είτε για τους Έλληνες είτε για τους Κινέζους είτε για άλλους, είναι όλοι εδώ μαζί μας, παρόντες ως δυνατότητες, ως επιθυμίες ή ως δρόμοι. Αν πέθαιναν οι άνθρωποι όλοι κι έμενε μόνο ένα παιδί προικισμένο με μέτρια ευφυΐα,

το παιδί αυτό θα ξανάβρισκε τον ρουν των πραγμάτων και θα τα ξαναδημιουργούσε όλα, θεούς, δαίμονες και παραδείσους, εντολές και απαγορεύσεις, Παλαιές και Καινές Διαθήκες.»

Συνεπώς, η προγονική μνήμη κάνει όλους τους πολιτισμούς, ακόμα κι εκείνους που δεν είχαν ποτέ επικοινωνία μεταξύ τους, να έχουν κοινά στοιχεία.

Αν δεχτούμε πως η θεωρία αυτή έχει μια δόση αλήθειας τότε βγαίνει ένα καλό. Καθώς τελικά, δεν είναι τα αντίθετα αυτά που μας ενώνουν κατά βάθος αλλά τα κοινά στοιχεία. Μπορεί δηλαδή εξωτερικά να φαινόμαστε αταίριαστοι όμως στην πραγματικότητα έχουμε κοινά αρχέτυπα. Ίσως, αυτό μπορούμε να το αξιοποιήσουμε για να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Ίσως, και πάλι όχι.