Βασ. Αναστασόπουλος: Ο Τσίπρας φταίει και για την τρύπα του όζοντος!

Ήταν αναμενόμενο, ως ένα σημείο, αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό και με τέτοια «μανία». Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δεύτερη πολιτική και κοινοβουλευτική δύναμη, μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, άνοιξε τον «ασκό του Αιόλου». Αίφνης, ο Αλέξης Τσίπρας, που «πιστώνεται» σε μεγάλο

Και τι δεν ακούσαμε στο διάστημα που μεσολάβησε από τη νύχτα της Κυριακής μέχρι αυτήν της Τρίτης, την ώρα δηλαδή που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Είπαν ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «φοβάται» ή «δεν θέλει» να κυβερνήσει. Ότι οι πολιτικές που εξαγγέλλει θα οδηγήσουν τη χώρα εκτός ευρώ και μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην απομόνωση της δραχμής. Ότι δεν έχει κυβερνητικό σχέδιο… Ότι συμπεριφέρεται σαν να πήρε ποσοστό 78,16% και όχι 16,78%… Είπαν και άλλα πολλά -αδυνατώ να τα ανακαλέσω στη μνήμη μου όλα μαζί, έτσι που πήραν τη μορφή «χιονοστιβάδας». Του ανέθεσαν, επίσης, το βαρύ φορτίο και καθήκον, συνάμα, να ενώσει τις δυνάμεις της Αριστεράς, σχηματίζοντας, εν τέλει, έναν αριστερό κυβερνητικό συνασπισμό. Όλα αυτά, μέσα σε τρεις μέρες, όταν σε άλλους πήραν δεκαετίες -και δεν έγιναν ποτέ.

Γιατί, άραγε, επιτίθενται με τόση σφοδρότητα στον Αλέξη Τσίπρα; Γιατί «ξεχνούν» ότι, εκ των εκλεκτών τους, ο μεν πρώτος έμεινε κάτω και από το 19%, επιστρέφοντας τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας μέσα σε… μισή μέρα, ενώ ο δεύτερος εμφανίζεται, αίφνης, αριστερότερος των αριστερών, τολμώντας μάλιστα να κάνει… υποδείξεις, ωσάν να μην έλαβε το μήνυμα από το «γκρεμοτσάκισμα» του 13%; Η λυσσαλέα επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ και στον πρόεδρό του προέρχεται ακριβώς από εκείνους τους… ηγέτες -και τους χειροκροτητές τους- που «λεηλάτησαν» τη δημόσια περιουσία, «βούλιαξαν» την οικονομία, «εκτόξευσαν» το δημοσιονομικό έλλειμμα και τους δείκτες ανεργίας, δημιούργησαν το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, υπέθαλψαν το «αυγό του φιδιού», βάζοντάς το στη Βουλή όχι από την πίσω πόρτα, αλλά από την κεντρική είσοδο και με το βήμα της χήνας, ενώ ταυτόχρονα «σμπαράλιασαν» την κοινωνική συνοχή.

Είναι οι ίδιοι, που ζητούν επιτακτικά από τον Αλέξη Τσίπρα να πάει να διαπραγματευτεί με την Άνγκελα Μέρκελ, όταν εκείνοι, σε κάθε ταξίδι τους στο Βερολίνο ή τις Βρυξέλλες, υιοθετούσαν την τακτική «σφάξε με αγά μου, ν’ αγιάσω». Οι ίδιοι που τον κατηγορούσαν προεκλογικά, μόνο και μόνο για να βρεθούν μετεκλογικά να του κάνουν άλλοι αντιπολίτευση -από τώρα!- και άλλοι να δηλώνουν ότι θα τον… στηρίξουν. Ας μην γελιόμαστε, όμως… Μια αφορμή θα έβρισκαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, και θα διέλυαν με ευκολία μια κυβέρνηση των 52 -και κάτι- εδρών. Δεν θα ήταν η πρώτη φορά που θα ψεύδονταν, άλλωστε, αλλά ούτε και η τελευταία.

Όλα αυτά δείχνει να τα γνωρίζει πολύ καλά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Δείχνει να έχει συνειδητοποιήσει ότι ο χρόνος είναι ο καλύτερος σύμμαχός του, γι’ αυτό και θα εξαντλήσει το τριήμερο της διερευνητικής εντολής. Αν δεν του «βγει» τώρα η κυβέρνηση της Αριστεράς, θα περιμένει τις εκλογές του Ιουνίου, στις οποίες είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδ