Ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων

Ο απανταχού Ελληνισμός, εντός και εκτός συνόρων, τιμάει σήμερα τη μνήμη 353.000 θυμάτων της  γενοκτονίας των Ελλήνων του  Πόντου, από τους Νεότουρκους και  το κεμαλικό καθεστώς που ακολούθησε.

Στο πλαίσιο  των εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται  στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της Παμποντιακής Ομοσπονδία Ελλάδος (ΠΟΕ), το απόγευμα (18.30) θα τελεστεί  κεντρική εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος , με συναυλία μνήμης από Πόντιους καλλιτέχνες και θα ακολουθήσει πορεία

προς την τουρκική πρεσβεία. Σε σχετικό ψήφισμα που θα  τοιχοκολληθεί, μεταξύ άλλων θα αναφέρεται : ««Απαιτούμε την άμεση αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από κάθε χώρα που σέβεται  τα ανθρώπινα δικαιώματα καθώς και την ποινικοποίηση της άρνησής της ως μέτρο αποτροπής παρόμοιων ιστορικών γεγονότων στο μέλλον».

Ανήμερα της θλιβερής επετείου, και για 2η συνεχή χρονιά, Εύζωνοι της Προεδρικής Φρουράς, εμφανίστηκαν στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ντυμένοι με ποντιακές στολές, έχοντας το Εθνόσημο στο χαρακτηριστικό μαύρο κεφαλόδεσμο (πασλούκ).

Δείτε το αφιέρωμα που επιμελήθηκε η Ένωση Ποντίων  Νήσων και Αττικής (ΕΠΟΝΑ).

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου πραγματοποιήθηκε από το κίνημα τωνΝεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923. Εκτιμάται ότι στοίχισε τη ζωή περίπου 353.000 Ελλήνων. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά αναγνωρίζονται επισήμως ως γενοκτονία από το Ελληνικό Κράτος και την Αυστραλία αλλά και από διεθνείς οργανισμούς όπως η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών.

Θεωρείται μια από τις πρώτες σύγχρονες γενοκτονίες. Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.

Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών βρίθουν μαρτυριών για το ειδεχθές έγκλημα, που διαπράχθηκε εναντίον του Ελληνικού λαού. Η Γενοκτονία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες σε βάρος και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δηλ. των Αρμενίων και των Ασσυρίων.

Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η η Βουλή των Ελλήνων αναγνώρισε τη γενοκτονία το 1994, και ψήφισε την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».

Για το ελληνικό πληθυσμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία και Ανατολική Θράκη από την Άνοιξη του 1914 μέχρι το 1923, ο Αριστοκλής Ι. Αιγίδης ανέφερε στο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα «Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας» (Αθήνα 1934) τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος». Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και διδάσκει στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, τονίζει ότι «μιλάμε για πάνω από 800.000 Έλληνες». Στις 20 Μαρτίου 1922, ο Άγγλ