Η Βουλή σε έκτακτη συνεδρία απέδωσε προσήκουσες τιμές στον Γλαύκο Κληρίδη

Στις 9.00 το πρωί η Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπρόσωπων σε ειδική συνεδρία της τίμησε τη μνήμη του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και πρώτου Προέδρου του νομοθετικού σώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη.

Η ειδική συνεδρία της Βουλής πραγματοποιήθηκε στην παρουσία του Προέδρου Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη

Μοναδικός ομιλητής στη συνεδρία ήταν ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου.

Μετά την ομιλία τηρήθηκε μονόλεπτος σιγή.

Ο Πρόεδρος της Βουλής στην ομιλία του αναφερόμενος στη μακρά διακονία του Γλαύκου Κληρίδη σημείωσε ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να σεμνύνεται ότι είχε ως πρώτο της Πρόεδρο τον Γλαύκο Κληρίδη.

Πρόσθεσε ότι ο Γλαύκος Κληρίδης ανέλαβε την προεδρία του νομοθετικού σώματος σε μια εποχή δύσκολη, γεμάτη αγώνες, περιπέτειες, αντιξοότητες, αλλά και εποχή δημιουργίας και προόδου.

Τόνισε ότι η ισχυρή προσωπικότητα του, το ήθος του και οι τεράστιες νομικές του γνώσεις ήταν καθοριστικές παράμετροι για την οικοδόμηση της κοινοβουλευτικής πρακτικής στα πρώτα χρόνια ζωής του νεοσύστατου κυπριακού κοινοβουλίου.

«Σήμερα το κυπριακό κοινοβούλιο, το οποίο με τόση αφοσίωση υπηρέτησε, και στο οποίο έθεσε σφραγίδα ανεξίτηλη, τον τιμά για τη διαχρονική του προσφορά στους αγώνες της Κύπρου και του λαού μας», συνέχισε ο κ.. Ομήρου.

Παρατηρώντας επίσης ότι η μεγάλη αγάπη και το μέγιστο πάθος του Γλαύκου Κληρίδη ήταν η Κύπρος και ο ευρύτερος Ελληνισμός και το όραμα του η ελευθερία της πατρίδας, υπέδειξε ότι το «χρέος μας είναι να συνεχίσουμε τον αγώνα, για να πραγματωθεί το όραμα του Γλαύκου Κληρίδη και ολόκληρου του Κυπριακού Ελληνισμού για μια ελεύθερη, δημοκρατική και ευημερούσα Κύπρο».

«Από την εποχή του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-59, της εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, των δραματικών γεγονότων του 1963-64, της εθνικής τραγωδίας του 1974, των δύσκολων χρόνων που ακολούθησαν για την ανασυγκρότηση του κυπριακού κράτους, της κυπριακής κοινωνίας και οικονομίας, της πορείας ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ», ανέφερε, «ο Γλαύκος Κληρίδης υπήρξε αδιάλειπτα παρών. Δεν φυγάδευσε ποτέ τον εαυτό του από τους αγώνες και τις αγωνίες της πατρίδας και του λαού».

Κάνοντας σύντομη αναφορά στον πολιτικό βίο του εκλιπόντος πρώην Προέδρου, ο κ. Ομήρου είπε ότι το 1959 πήρε μέρος στη Διάσκεψη του Λονδίνου και χρημάτισε Υπουργός Δικαιοσύνης στη μεταβατική περίοδο (1959-60).

Πρόσθεσε ότι την ίδια περίοδο διατέλεσε αρχηγός της ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας στη Μικτή Επιτροπή για το Σύνταγμα, διετέλεσε βουλευτής του Πατριωτικού Μετώπου στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας κατά την περίοδο 1960-1969 και του Ενιαίου 1969-1976.

Ο κ. Ομήρου είπε ότι ο Γλαύκος Κληρίδης στις 16 Αυγούστου 1960 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας και στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τον Ιούλιο του 1976. Σε πολλές περιπτώσεις εξετέλεσε καθήκοντα Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως αναπληρωτής του Προέδρου της Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ κατά τις προσωρινές απουσίες του στο εξωτερικό.

Είπε ακόμα ότι στη διάσκεψη του Λονδίνου, που συγκλήθηκε τον Ιανουάριο του 1964, ανέλαβε την αρχηγία της ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας, ενώ από το 1968 μέχρι το 1976 διετέλεσε εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διαπραγματεύσεις με την τουρκοκυπριακή πλευρά.

Το 1976 ίδρυσε το Δημοκρατικό Συναγερμό του οποίου διατέλεσε Πρόεδρος από το 1976 μέχρι το 1993. Στις βουλευτικές εκλογές του 1981 και του 1985 εξελέγη βουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας και στις βουλευτικές του 1991 εξελέγη βουλευτής του Συνασπισμού Δημοκρατικός Συναγερμός – Κόμμα Φιλελευθέρων στην εκλογική περιφέρεια Λευκωσίας, μέχρι την εκλογή του στο αξίωμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1993, αξίωμα το οποίο κατείχε μέχρι το 2003.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Βουλής ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν προσηνής, ανεξίκακος, μεγαλόθυμος, μειλίχιος, πνευματώδης, οξυδερκής, ικανός διαπραγματευτής, θεσμικός, διαλεκτικός, οπαδός του ήπιου πολιτικού λόγου, φορέας ήθους, εντιμότητας και ανιδιοτέλειας, χαρίσματα με τα οποία όπως ανέφερε ο Γλαύκος Κληρίδης διαμόρφωσε πρότυπο πολιτικού, το οποίο έχουμε απόλυτη ανάγκη στη σημερινή βαθειά κρίση αξιοπιστίας της πολιτικής, των πολιτικών και του πολιτικού συστήματος.

Περαιτέρω ανέφερε πως ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν χαρισματικός και ευαίσθητος, ήταν βαθειά ριζωμένος στις παραδόσεις και τους ηθικούς κανόνες και ταυτόχρονα απόλυτα αντισυμβατικός.

Είπε ακόμα πως ήταν ευκόλως αντιληπτό ότι ήταν κορυφαίος πολιτικός, αλλά όχι ιδιοτελής και υστερόβουλος, θεσμικός και ταυτόχρονα ανατρεπτικός, επιγραμματικός και τεκμηριωμένος, διδακτικός αλλά όχι επιδεικτικός, ανεκτικός στην αντίθετη άποψη και την κριτική, οπαδός του μέτρου και εχθρός της υπερβολής.

Πρόσθεσε ότι ο Γλαύκος Κληρίδης ανταποκρίθηκε στην οικογενειακή κλίση της νομικής και της πολιτικής και την υπερέβη και δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ τα μεγάλα του προσόντα, αλλά εξετέθη σε κινδύνους στο όνομα των πεποιθήσεων και των αισθημάτων του.

«Θλιβόμαστε, γιατί ο Γλαύκος Κληρίδης είναι νεκρός και δεν ξεχνούμε ότι οι μεγάλοι νεκροί δεν φεύγουν», αλλά παραμένουν ζώντες και μετά θάνατον στις καρδιές των ανθρώπων, για να εμπνέουν, να φρονηματίζουν και να καθοδηγούν, ανέφερε επίσης ο κ. Ομήρου.

Λέγοντας ότι «ασφαλής πλέον ανήκει στην ιστορία και στην κρίση της», ο Πρόεδρος της Βουλής κατέληξε διατυπώνοντας τη θέση ότι «η φυσική του σιωπή θα αναδεικνύει διαρκώς τις διαστάσεις του έργου και της προσωπικότητας του, τον πλούτο των αισθημάτων του, το ανεξάντλητο περίσσευμα της διάνοιας και της ψυχής του, το μέγεθος της αφοσίωσης στο δημόσιο και το εθνικό συμφέρον, αλλά και το μεγάλο χρέος όλων μας για συνέχιση του αγώνα για ελευθερία και δικαίωση».