Εναλλακτικούς τρόπους επίδοσης δικαστικών κλήσεων συζήτησε η Επιτροπή Νομικών

Εναλλακτικούς τρόπους επίδοσης δικαστικών κλήσεων, μεταξύ των οποίων η θυροκόλληση, συζήτησε, μεταξύ άλλων, σήμερα η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών.

Σε δηλώσεις μετά στο πέρας της συνεδρίας της Επιτροπής, ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών Σωτήρης Σαμψών, αναφορικά με τον Ο περί Ποινικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 3) Νόμος, είπε ότι είναι κυβερνητικό νομοσχέδιο και αφορά στον τρόπο επίδοσης κατηγορητηρίων και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιδότες να επιδώσουν τα κατηγορητήρια σε άτομα τα οποία εσκεμμένα και για μεγάλα χρονικά

«Ιδιαίτερα συζητήθηκαν θέματα που αφορούν το Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, το οποίο ήταν εκείνο το Τμήμα που άρχισε τη διαδικασία αυτή και έβαλε το θέμα επί τάπητος, και στην ουσία αυτό που συζητήθηκε ήταν να δοθεί το δικαίωμα εναλλακτικών τρόπων νόμιμης, ορθής επίδοσης σε περιπτώσεις όπου ο κατηγορούμενος ή εκείνος στον οποίο πρέπει να επιδοθεί το κατηγορητήριο είτε είναι φυσικό είτε είναι νομικό πρόσωπο, αποφεύγει την επίδοση», πρόσθεσε.

Οι διάφοροι εναλλακτικοί τρόποι, συνέχισε ο κ. Σαμψών, συζητούνται αυτή την στιγμή.

«Για παράδειγμα, ένας τρόπος ο οποίος βρίσκεται στο τραπέζι για συζήτηση είναι η θυροκόλληση, εκεί όπου, δηλαδή, κάποιος προσπαθεί και καταφέρνει, επιτυγχάνει να αποφύγει την επίδοση σε αυτόν του κατηγορητηρίου να μπορεί ο επιδότης να θυροκολλήσει το κατηγορητήριο και να θεωρείται η θυροκόλληση αυτή ως ορθή, νόμιμη επίδοση ενώπιον του δικαστηρίου. Αυτό το θέμα θα συζητηθεί σε δεκαπέντε μέρες όταν θα ξανά έρθει, ενώπιον της Επιτροπής Νομικών, η Νομική Υπηρεσία, το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η Αστυνομία με τελικό κείμενο και εισηγήσεις», συμπλήρωσε.

Αναφορικά με τον Ο περί Ποινικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμος, ο κ. Σαμψών είπε ότι αφορά όλες εκείνες τις υποθέσεις όπου τα αδικήματα δεν είναι τόσο σοβαρά ώστε να χρειάζεται η αυτοπρόσωπη παρουσία του κατηγορούμενου στο δικαστήριο αλλά το κατηγορητήριο είναι της μορφής εκείνης όπου ο κατηγορούμενος μπορεί να υπογράψει από πίσω ότι παραδέχεται.

«Το ζήτημα που τίθεται και τέθηκε είναι ποιοι μπορούν να βεβαιώνουν αυτή την παραδοχή και για να πηγαίνει στο δικαστήριο να εκδικάζεται η υπόθεση στην απουσία του κατηγορούμενου μόνο με την υπογραφή της παραδοχής του. Η θέσης είναι ότι θα πρέπει στο παρών στάδιο να τροποποιηθεί ο νόμος ώστε να δικαιούνται και αξιωματικοί και λοχίες της Αστυνομίας να επιβεβαιώνουν την παραδοχή για σκοπούς απλούστευσης των διαδικασιών, για σκοπούς μη αχρείαστης ταλαιπωρίας των κατηγορουμένων, κ.λ.π.».

Υπήρξε, συνέχισε ο κ. Σαμψών, μια διαφορετική στάση τόσο της Νομικής Υπηρεσίας όσο και του Ανωτάτου Δικαστηρίου «όσον αφορά στο γεγονός ότι μα δεν μπορεί εκείνοι οι οποίοι είναι η κατηγορούσα αρχή στο τέλος της ημέρας να βεβαιώνουν και την παραδοχή του κατηγορούμενου» και θα πρέπει κάποιος τρίτος να το κάνει.

«Παρά ταύτα, θεωρούμε ότι το γεγονός πως ανώτατοι αξιωματικοί και λοχίες της Αστυνομίας θα μπορούν να βεβαιώνουν τέτοιες παραδοχές, άνθρωποι, δηλαδή, που παρουσιάζονται ενώπιον των δικαστηρίων και η μαρτυρία τους μετρά στο βαθμό που μετρά και που μπορούν να προσδώσουν την βαρύτητα που χρειάζεται να προσδώσουν σε μια παραδοχή αυτού του είδους για αδικήματα μικρά τα οποία δεν επιφέρουν ποινή φυλάκισης», συμπλήρωσε .

Αναφορικά με το Ο περί Υφυπουργών της Δημοκρατίας Νόμος του 2013, ο κ. Σαμψών είπε ότι η συζήτηση έχει τελειώσει και αναμένουν την γνωμάτευση της Νομικής Υπηρεσίας αναφορικά με θέματα δημόσιας υπηρεσίας. «Έχουμε τη διαβεβαίωση ότι θα την έχουμε μέσα στην επόμενη εβδομάδα. Μόλις την έχουμε το ζήτημα θα μπει για τοποθέτηση ξανά και θα καταλήξει», πρόσθεσε.

Ανέφερε, παράλληλα, ότι η Επιτροπή εξέτασε την εφαρμογή του περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμου. Όπως είπε, η Επιτροπή ψηλάφισε συγκεκριμένα σημεία του νόμου, τα οποία τόσο ο Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος όσο και η Επιτροπή Νομικών έχουν προσδιορίσει ως ενδεχόμενα προβληματικά και χρίζοντας τροποποιήσεις.

«Αυτό ενόψει του γεγονότος ότι στις 31 Δεκεμβρίου λήγει η περίοδος αναστολής εφαρμογής του νόμου. Η Επιτροπή Νομικών θεωρεί ότι μέχρι την ημέρα εκείνη θα πρέπει να προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές, τροποποιήσεις του συγκεκριμένου νομοθετήματος ώστε με το τέλος του χρόνου που λήγει η αναστολή, ο νόμος να εφαρμοστεί στην ολότητα του χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα. Στις 31 Δεκεμβρίου λήγει αμετάκλητα και ανεπιστρεπτί η περίοδος αναστολής εφαρμογής του νόμου», συμπλήρωσε.

Ανέφερε ότι δεν τίθεται θέμα, ούτε πρόκειται να τεθεί θέμα, για ανανέωση αυτής της περιόδου αναστολής.

«Η Επιτροπή Νομικών είναι κάθετη. Υπάρχει δέσμευση τόσο της ίδιας όσο και της Ολομέλειας της Βουλής ότι με το τέλος του χρόνου θα τελειώσει και η περίοδος αναστολής. Οι προσπάθειες που γίνονται σήμερα από την Επιτροπή αναφορικά με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αφορούν στην βελτίωση του ώστε με το νέο χρόνο να μπορεί να εφαρμοστεί με όσο το δυνατό τα λιγότερα προβλήματα. Από τη νέα χρονιά θα εφαρμόζονται οι χρόνοι, για τους οποίους μπορεί ένα άτομο να καταθέσει αγωγή. Οι χρόνοι καθαρίζονται ανάλογα με την υπόθεση», συμπλήρωσε.

Ο βουλευτής του ΑΚΕΛ Άριστος Δαμιανού, σε δηλώσεις του, είπε ότι αποτελεί κοινή πεποίθηση των μελών της Επιτροπής ότι «για σκοπούς βεβαιότητας του νόμου δεν μπορεί να υπάρξει καμία άλλη αναστολή στην εφαρμογή των προθεσμιών της παραγραφής», εξηγώντας ότι το γεγονός ότι η Επιτροπή ξανάνοιξε το θέμα οφείλεται στη διαπίστωση ότι υπήρχαν κάποιες ασάφειες και έπρεπε να υπάρξουν κάποιες βελτιώσεις στο νομοσχέδιο.

Ανέφερε παράλληλα πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση η νέα νομοθεσία να μην εφαρμοστεί από την 1η Ιανουαρίου 2014.

«Ουσιαστικά για κάθε βάση αγωγής, δηλαδή για κάθε λόγο που κάποιος προσφεύγει στο Δικαστήριο, υπάρχουν συγκεκριμένες προθεσμίες μέσα στις οποίες δικαιούται να προσφύγει. Αν ξεπεραστούν χρονικά αυτές οι προθεσμίες χάνει το δικαίωμα να πάει στο Δικαστήριο» ανέφερε, εξηγώντας ότι υπάρχουν διαφορετικές βάσεις αγωγής.

Σε σχέση με ενδεχόμενη διαφοροποίηση του τρόπου επίδοσης κατηγορητηρίων μετά από σχετική πρωτοβουλία του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, ο Βουλευτής του ΑΚΕΛ εξέφρασε την άποψη ότι μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας θα πρέπει να δοθεί κάθε όπλο που μπορεί να δοθεί στο ΤΕΠ για να αντιμετωπιστεί και να παταχθεί η φοροδιαφυγή.

Όπως εξήγησε στις 15.000 περίπου υποθέσεις που κάθε χρόνο καταχωρούνται στο Δικαστήριο, διάφοροι επιτήδειοι είτε αποφεύγουν να παραλάβουν τα κατηγορητήρια, είτε δεν εντοπίζονται στην επίσημη διεύθυνση τους, είτε αν είναι εταιρεία να μην μπορεί το κατηγορητήριο να επιδοθεί στη διεύθυνση του εγγεγραμμένου γραφείου της εταιρείας. Αποτέλεσμα, εξήγησε, για πάρα πολλούς μήνες ή ακόμα για χρόνια να μην μπορούν να διωχθούν.

Ο κ. Δαμιανού είπε ότι εξετάζονται διάφορα σενάρια για το πώς ακριβώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο, αναφέροντας ότι με βάση τα όσα αναφέρθηκαν στην Επιτροπή μια μέθοδος που εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες χώρες είναι αυτή της θυροκόλλησης.

Ανέφερε ακόμη ότι εξετάζονται και άλλες μέθοδοι, αναφέροντας ότι στο αστικό δίκαιο υπάρχουν και εναλλακτικοί τρόποι επίδοσης είτε με δημοσίευση είτε με αποστολή διπλοσυστημένης επιστολής. Διευκρίνισε ωστόσο πως καθώς στην προκειμένη περίπτωση το θέμα αφορά ποινικές υποθέσεις, το μέτρο ευθύνης της πολιτείας είναι πιο αυξημένο. «Θέλουμε να είναι νόμιμη η διαδικασία αλλά την ίδια ώρα θέλουμε να βοηθήσουμε και το ΤΕΠ και άλλες υπηρεσίες που αντιμετωπίζουν ανάλογα προβλήματα» πρόσθεσε.

Διεμήνυσε πως αυτή τη δύσκολη στιγμή για την οικονομία, πρέπει η Βουλή να δώσει κάθε δυνατό μέσο, νόμιμα, στις υπηρεσίες του κράτους για να κάνουν τη δουλειά τους πιο αποτελεσματικά.

Ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Αντώνης Αντωνίου , σε δηλώσεις του, είπε ότι είναι αδιανόητο να παρουσιάζεται αδυναμία επίδοσης 15.000 κλήσεων «λόγω υπαιτιότητος των ίδιων των κατηγορουμένων».

«Οι κατηγορούμενοι με διάφορους τρόπους να αποφεύγουν να παραλαμβάνουν τις δικαστικές κλήσεις και αυτό οφείλεται κυρίως σε έμμεση παρεμπόδιση του επιδότη να έχει πρόσβαση είτε στο σπίτι είτε στο γραφείο του κατηγορουμένου με διάφορους τρόπους είτε λόγω ύπαρξης φρουράς ασφαλείας σε εισόδους είτε με άλλα τεχνολογικά μέσα να παρακολουθείται η είσοδος», πρόσθεσε.

Το ΔΗΚΟ, κατέληξε ο κ. Αντωνίου, θεωρεί επιβεβλημένη την τροποποίηση της νομοθεσίας ώστε η παράδοση κλήσεων να γίνεται όχι μόνο με επίδοση, αλλά και με άλλους τρόπους, όπως είναι, παραδείγματος χάριν, η θυροκόλληση.