«Έφυγε» ο φιλέλληνας Ανρί Μίλερ

Πλήρης ημερών, σε ηλικία 99 ετών, άφησε τα εγκόσμια την περασμένη Δευτέρα στο Λουξεμβούργο, ο ακούραστος φίλος της Ελλάδας και λάτρης της αρχαίας και της νέας ελληνικής γραμματείας, καθηγητής Ανρί Μίλερ (Henri Muller).Ο Ανρί Μίλερ είχε γεννηθεί το 10 του Δεκεμβρίου του 1912 στο Επελντάρζ του Λουξεμβούργου.Η γνωριμία του με τον αρχαίο ελληνικό κόσμο ξεκίνησε στο λύκειο την περίοδο 1926-1933, όπου είχε επιλέξει το τμήμα αρχαίων ελληνικών και λατινικών. Ο θαυμασμός του για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό θα τον καταστήσει ένα ανεξάντλητο υποστηρικτή της ελληνικής γλώσσας, της αρχαίας και της νέας ελληνικής γραμματείας.Ο Ανρί Μίλερ που μιλούσε, διάβαζε και έγραφε σε 16 γλώσσες, είχε βραβευθεί με το ειδικό βραβείο των Βρυξελλών, που απονεμόταν σε γνώστες 11 ξένων γλωσσών, ξεκίνησε πρώτα ως δάσκαλος σε δημοτικό σχολείο και μετά συνέχισε ως καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, διδάσκοντας αγγλικά, αρχαία και νέα ελληνικά. Διετέλεσε μάλιστα και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ της πολιτείας Όρεγκον, το μικρό διάστημα που είχε μεταναστεύσει στις ΗΠΑ, 1948-1950.Επιστρέφοντας στη χώρα του το 1950 πρωτοστάτησε στη δημιουργία του συλλόγου οι “Φίλοι της Ελλάδας”, που αναγνωρίστηκε επίσημα από το κράτος του Λουξεμβούργου, με τη δημοσίευσή του στην εφημερίδας της κυβέρνησης, το 1952. Διετέλεσε ο πρώτος του πρόεδρος για 20 έτη, οπότε ζήτησε να τον διαδεχθεί ο καθηγητής κλασσικής φιλολογίας κ. Εντουάρ Βολτέρ και στη συνέχεια υπήρξε επίτιμος πρόεδρος έως το πέρας του βίου του, πάντοτε ενεργός και παρών.Στο ξεκίνημα τον ρωτούσαν ειρωνικά οι δημοσιογράφοι γιατί ίδρυσε αυτό το σύλλογο και που βρίσκεται η Ελλάδα.Η απάντησή του ήταν ανάλογη της πεποίθησής του για τη σπουδαιότητα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και γλώσσας: “Για να γνωρίσουν όσο γίνεται περισσότεροι συμπατριώτες μου τον σπουδαίο αυτό αρχαίο πολιτισμό και να επισκεφθούν τον τόπο που αναπτύχθηκε”.Όσο ήταν πρόεδρος, είχε οργανώσει πληθώρα ταξιδιών στην Ελλάδα καθώς και δεκάδες διαλέξεις για θέματα που την αφορούσαν. Είχε επισκεφθεί τη χώρα μας πολλές φορές και κυρίως την Αθήνα, την Μακεδονία, την Πελοπόννησο, τη Σκιάθο, την Ύδρα, την Κρήτη και πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας. Επιστρέφοντας με την οικογένειά του σε ένα από αυτά τα ταξίδια, έχασε ένα από τα τέσσερα παιδιά του, όταν ένας βράχος που είχε ξεκολλήσει, εξ αιτίας ενός σεισμού, από ένα βουνό στα Σκόπια, είχε κτυπήσει το αυτοκίνητό που τους μετέφερε.Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων του δημιουργήθηκε ο “Κύκλος των Ελληνικών Γραμμάτων”, όπου δίδασκε έως τα βαθειά γεράματα του, αλλά και διδάσκονται ακόμη με φροντίδα του συλλόγου και του προέδρου κ. Βολτέρ τα αρχαία και τα νέα ελληνικά.Η αγάπη του δεν περιοριζόταν στην αρχαία Ελλάδα. “Και η νέα Ελλάδα έχει πολλά ωραία πράγματα να επιδείξει”, τόνιζε.Γι αυτό στα δώδεκα και πλέον ελληνικά έργα, που είχε μεταφράσει, συγκαταλεγόταν αρχαία αλλά και σύγχρονα έργα, όπως ο “Αλέξης Ζορμπάς” του Νίκου Καζαντζάκη, που εκδόθηκε από το διεθνή σύλλογο “Οι Φίλοι του Καζαντζάκη, ο “Χριστός ξανασταυρώνεται”, το έργο “Ο Ζητιάνος”